Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

ΑΔΑΕ: Πάνω από 15.000 οι εισαγγελικές διατάξεις για άρση απορρήτου για «λόγους εθνικής ασφαλείας» το 2021!

Kαταγράφονται 15.475 εισαγγελικές διατάξεις που αφορούσαν την άρση απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας το 2021, έναντι 13.751 το 2020 και 11.680 το 2019.

Η Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), με την Έκθεση Πεπραγμένων του 2021 αναδεικνύει την, τουλάχιστον, θλιβερή εικόνα που επικρατεί όσον αφορά τις παρακολουθήσεις και τις υποκλοπές ήδη από το προηγούμενο έτος.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έκθεση καταγράφονται 15.475 εισαγγελικές διατάξεις που αφορούσαν την άρση απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας το 2021, έναντι 13.751 το 2020 και 11.680 το 2019.

Τα στοιχεία δείχνουν πως τα πρόσφατα φαινόμενα που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας με αφορμή τις παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων, διοικητικών και δημοσιογράφων από το καλοκαίρι και έπειτα αποτελούν μόνον την κορυφή του παγόβουνου καθώς η άρση απορρήτου για «λόγους εθνικής ασφαλείας» τείνει να γίνει καραμέλα. 

Επιπλέον, τονίζει ότι η απόφαση της κυβέρνησης με την οποία απαγορεύτηκε η γνωστοποίηση της παρακολούθησης για λόγους εθνικής ασφάλειας είναι ασύμβατη με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

 

Ενδεικτικά, στην έκθεση τονίζεται: 

  • Στη διάταξη, διά της οποίας επιβάλλεται η άρση του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας, δεν προβλέπεται εκ του νόμου υποχρέωση αναγραφής του ονόματος «του προσώπου ή των προσώπων κατά των οποίων λαμβάνεται το μέτρο της άρσης» [a contrario, άρθρο 5 παρ. 2 περ. (α)]. Αυτό πρακτικά οδηγεί στη δυνατότητα άρσης του απορρήτου χαρακτήρα της επικοινωνίας για αόριστο αριθμό φυσικών προσώπων (μη ατομικώς προσδιορισμένων). Στην περίπτωση ωστόσο, τέτοιων «μαζικών ή χωρικών» άρσεων ανακύπτουν ζητήματα συμβατότητας της εγχώριας διαδικασίας με τους όρους και τις προϋποθέσεις της ΕΣΔΑ.
  • Στην άρση του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας, ο νόμος δεν προβλέπει υποχρέωση αιτιολόγησης της σχετικής απόφασης [a contrario, άρθρο 5 παρ. 2 περ. (β)]. (…) [Η] παράλειψη αιτιολογίας αποκλείει τον δικαστικό έλεγχο ως προς την τήρηση των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας και της αρχής της αναλογικότητας – γεγονός που θέτει αυτοτελή ζητήματα σε σχέση με τις αρχές και τα minima του κράτους δικαίου.
  • Η δυνατότητα του θιγόμενου να λαμβάνει εκ των υστέρων γνώση της άρσης του απορρήτου της τηλεφωνικής ή/και ηλεκτρονικής επικοινωνίας του απασχόλησε την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (εφεξής ΕΔΔΑ) ήδη από το 1978 στην απόφαση Klass κ.α. κατά Γερμανίας 21, αλλά και μετέπειτα σε μία σειρά κομβικών αποφάσεων που έκριναν επί της συμβατότητας των εθνικών νομοθεσιών περί παρακολουθήσεων και άρσης του απορρήτου με το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ.
  • Η υποχρέωση ενημέρωσης των θιγόμενων από το μέτρο της άρσης περιλαμβάνεται μεταξύ των πάγιων κριτηρίων της νομολογίας του ΕΔΔΑ τα οποία θα πρέπει να πληρούνται προκειμένου να καταγνωστεί η συμβατότητα του εθνικού δικαίου προς την ΕΣΔΑ.
  • Η απουσία υποχρέωσης γνωστοποίησης στο θιγόμενο σε οποιοδήποτε στάδιο είναι ασύμβατη με την ΕΣΔΑ, καθώς στερεί από τον θιγόμενο τη δυνατότητα να αιτηθεί επανόρθωση για παράνομη επέμβαση στο δικαίωμά του βάσει του άρθρου 8 και, ως εκ τούτου, καθιστά τα διαθέσιμα βάσει του εθνικού δικαίου ένδικα μέσα προσχηματικά και απατηλά, παρά πρακτικά και αποτελεσματικά.