Είναι σίγουρο πως ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης, είναι ο «καταλληλότερος» για τη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας. Η πρόταση πρέπει να στηριχτεί ανεπιφύλακτα! Πρώτα απ’ όλα η προεδρία της Δημοκρατίας είναι ένας θεσμός και η λεγόμενη ανανεωτική Αριστερά, απ’ την οποία προέρχεται ο Φώτης Κουβέλης, έχει την αγάπη της στους θεσμούς. Επιπλέον, υπάρχει και γερμανική στήριξη. Η «Sueddeutsche Zeitung» τον περιγράφει σαν αριστερό σωτήρα, δείχνοντας ότι η πρόταση έχει ξεφύγει από τα ελληνικά σύνορα και το παιχνίδι παίζεται και αλλού…
Ένας άλλος λάτρης των θεσμών είχε ακουστεί, παλιότερα, για τη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας: Ο κύριος Νίκος Κωνσταντόπουλος, πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού. Δεν έγινε πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά έγινε πρόεδρος του Παναθηναϊκού, για λίγο. Πρόεδρος, πάντως, (ξανα)έγινε. Καμία ανησυχία, θέσεις προέδρων υπάρχουν.
Για τον κύριο Φώτη Κουβέλη, πριν χρόνια, κυριαρχούσε η άποψη πως, ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς μαζί του, είναι συνεπής στις απόψεις του. Μετά ήρθε το μνημόνιο, η συγκυβέρνηση και ο πρώην υποψήφιος πρόεδρος του Συνασπισμού, που έφτιαξε με άλλα στελέχη τη ΔΗΜΑΡ, μετατράπηκε, είπαν τότε, σε Καρατζαφέρη της (ανανεωτικής) Αριστεράς. Έτσι, τουλάχιστον, τον χαρακτήριζαν σε δημοσιεύματα και γελοιογραφίες… Μετά η ΔΗΜΑΡ και ο Φώτης Κουβέλης έγιναν πάλι αντικυβερνητικοί, ασκώντας «σκληρή» κριτική στην κυβέρνηση…
Με εκλεκτά στελέχη, όπως ο Γρηγόρης Ψαριανός, προσπάθησε να κάνει πολιτική για χρόνια και να ισορροπήσει ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και στο …ΠΑΣΟΚ. Ποτέ δεν καταλάβαινε κανείς γιατί η ΔΗΜΑΡ δεν είναι στο ΠΑΣΟΚ. Πολλά στελέχη της, άλλωστε, είχαν την επιθυμία να (ξανα)βρουν τον εαυτό τους στο ΠΑΣΟΚ, απ’ το οποίο προήλθαν. Άλλα στελέχη της ΔΗΜΑΡ ήθελαν να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα και να πάνε στο ΠΑΣΟΚ. Κάπως έτσι έγινε και φτάσαμε εδώ. Η ΔΗΜΑΡ είναι, πια, ένα κόμμα – «θεσμός», που το ψηφίζουν ελάχιστοι.
Πόσο βαρετά είναι όλα αυτά, πόσο έξω από την καθημερινότητα και τα ουσιαστικά προβλήματα μας. Καθόμαστε και ακούμε τη συζήτηση για την προεδρία της Δημοκρατίας και τους πολιτικούς διαφόρων κομμάτων να δηλώνουν πως ο Φώτης Κουβέλης είναι ο άνθρωπος που έχει τα κατάλληλα πολιτικά χαρακτηριστικά.
Ας γίνει πρόεδρος, λοιπόν, ο Φώτης Κουβέλης. Γιατί όχι; Θα τον κατηγορήσει κανείς πως θα σώσει την κυβέρνηση; Και; Πρώτη φορά θα είναι ή τελευταία; Μπορεί να γίνει και καμία ωραία κωλοτούμπα και να στηρίξει την πρόταση κι ο ΣΥΡΙΖΑ, που αγκομαχά να λειτουργήσει ως αντιπολίτευση κι έχει στρίψει το καράβι τόσο δεξιά που κοντεύει να πιαστεί!
Μια χαρά είναι ο Φώτης Κουβέλης, για πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μήπως θα έχει κάποιο πρόβλημα από το κόμμα του, για τις αντιλαϊκές αποφάσεις, που θα υπογράφει, ως πρόεδρος της Δημοκρατίας; Μάλλον, όχι… Κόμμα μετακόμισης, άλλωστε, είναι η ΔΗΜΑΡ, μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Θα τη βρούνε την άκρη. Κι άμα δεν μπορέσουν να συνεννοηθούν θα ψηφίσουν λευκό…
Κυκλοφορούσε ένα ανέκδοτο για τον Φώτη Κουβέλη και ακόμα έχει την αξία του. Ο Κουβέλης (στο ανέκδοτο) ήταν στη συνέλευση της πολυκατοικίας του κι έπρεπε να αποφασίσει τι θα ψηφίσει στην ψηφοφορία για το πετρέλαιο. Θα βάλει πετρέλαιο η πολυκατοικία ή όχι;Τελικά, στην καταμέτρηση βρέθηκε ένα λευκό ψηφοδέλτιο…
Μια χαρά είναι για πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Φώτης Κουβέλης…
