Η σημερινή πολύωρη συζήτηση στη Βουλή υποτίθεται πως ήταν για την οικονομία και τις αποφάσεις του Eurogroup. Παρ’ όλα αυτά ακούσαμε πάλι για νταβατζήδες και ισοβίτες, για τα «Νoor 1», ακούσαμε και για ποδόσφαιρο και για ανεπάγγελτους, κυρίως παρακολουθήσαμε ένα διαγωνισμό κούφιας ατάκας, ένα ρεσιτάλ εξυπνακισμού.
Αυτά τα πλάνα παίζουν και θα παίξουν στα δελτία ειδήσεων, αυτά τα πλάνα θα παρακολουθούμε και αύριο, τα «εντυπωσιακά» υποτίθεται της συνεδρίασης της Βουλής. Όλα αυτά θα επισκιάσουν τα μέτρα, τη συνέχιση της βαρβαρότητας, την εξαθλίωση, τα ξεπουλήματα, στα οποία ταυτίζονται στις βασικές επιλογές ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Η σημερινή συζήτηση στη Βουλή ήταν μια ακόμα απόδειξη της τεράστιας απόστασης των κυρίαρχων πολιτικών εκπροσώπων από τον κόσμο. Δίνουν σόου, κάνουν διαγωνισμό εντυπώσεων, την ίδια ώρα που ο λαός ρημάζεται, την ίδια ώρα που έχουν ρημάξει και ρημάζουν το λαό.
Δύο λόγια στον κ. Μητσοτάκη
Ο κύριος Μητσοτάκης, πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, αφού σε πρόσφατες δηλώσεις του εκτίμησε πως η Χρυσή Αυγή περιθωριοποιήθηκε και είναι σαν να μην υπάρχει (Politico) και παράλληλα ισχυρίστηκε ότι η τρομοκρατία στην Ελλάδα έχει προέλευση από την άκρα Αριστερά, σήμερα επέμεινε στο δεύτερο (διευκρινίζοντας ότι μιλά μόνο από τη μεταπολίτευση και μετά…). Επίσης, θυμήθηκε πως η Χρυσή Αυγή είναι νεοναζιστική οργάνωση με εγκληματικά στοιχεία.
Για το εάν η Χρυσή Αυγή είναι σαν να μην υπάρχει δεν χρειάζεται και πολλές αποδείξεις. Δυστυχώς, οι ναζί υπάρχουν και αποκαλύπτεται διαρκώς η εγκληματική τους δράση, κυρίως μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Από εκεί και πέρα τώρα δύο γνωστά πραγματάκια περί σχέση της Αριστεράς με την τρομοκρατία και τις πρακτικές της. Ο κύριος Μητσοτάκης, αφού έμαθε να αναφέρεται και στον Μαρξ (όπως είπε στη Βουλή ένας φίλος του θύμισε κάτι που φέρεται να είπε ο Μαρξ – «καλύτερα ένα άθλιο τέλος, παρά μία αθλιότητα χωρίς τέλος»*) γνωρίζει τα βασικά: Την ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή που έχει θεωρητικά και πρακτικά η επαναστατική Αριστερά από την τρομοκρατία. Μιας που μαθαίνει αποσπάσματα μπορεί να βρει πολλά από εδώ για το θέμα (θα διαβάσει και Ένγκελς και Λένιν και Γκεβάρα). Επίσης, υπάρχει και η ελληνική Ιστορία (και πριν την μεταπολίτευση) με το κράτος – τρομοκράτη, το κράτος με τα Μακρονήσια. Επιπλέον, υπάρχει και η Ιστορία στη μεταπολίτευση. Ας μείνουμε, όμως, εδώ προς το παρόν.
Υ.Γ: Για τον αντιφασισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να θυμίσουμε τα δύο πρόσφατα ξεπλύματα της Χρυσής Αυγής, στη Ρω και την υποδοχή των λείψανων των πεσόντων στην Κύπρο παρέα με τον… χουντοΚασιδιάρη.
***
*Από το facebook του Νίκου Μπογιόπουλου για τη φράση που επικαλέστηκε ο κ. Μητσοτάκης: Ο Μαρξ τα έχει πει σχεδόν όλα. Αλλά κι ό,τι δεν έχει πει φροντίζουν να του το χρεώνουν ή να του το πιστώνουν οι κατά καιρούς… αναγνώστες του. Οπως ο κ.Κυριάκος Μητσοτάκης.Ο οποίος κ.Μητσοτάκης, για δεύτερη φορά μέσα σε μια βδομάδα κατέφυγε στον… Μαρξ (μάλλον πρέπει να το κοιτάξει). Κι όπως συγκεκριμένα είπε στη Βουλή, ένας φίλος του τού θύμισε τη φράση του Μαρξ “καλύτερα ένα άθλιο τέλος, παρά μία αθλιότητα χωρίς τέλος”. Δεν ξέρουμε που ακριβώς βρήκε τη φράση αυτή του Μαρξ ο φίλος του κ.Μητσοτάκη, ούτε που την είχε δει ο κ.Μητσοτάκης και μετά την θυμήθηκε. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η ακριβής φράση είναι η εξής: “Καλύτερα ένα φρικτό τέλος, παρά μια φρίκη χωρίς τέλος”. Έτσι τουλάχιστον έχει καταγραφεί στο κλασικό έργο του Μαρξ “Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη” και έχει αποδοθεί στα ελληνικά (εκδόσεις Αναγνωστόπουλος, σελ. 375 – εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, σελ. 127 – εκδόσεις Θεμέλιο, σελ. 137). Στα δε αγγλικά (η πρώτη δημοσίευση του έργου έγινε σε περιοδικό της Νέας Υόρκης) η απόδοσή της είναι “Rather an end with terror than terror without end!” Α, ναι: Η φράση δεν είναι του Μαρξ. Γι’ αυτό και ο Μαρξ την χρησιμοποιεί εντός εισαγωγικών. Πρόκειται για παλιά γερμανική παροιμία που έλκει την καταγωγή της από έναν Πρώσο αξιωματικό των αρχών του 19ου αιώνα.
