Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο της Στεριανής Τζιντζιλώνη «Υπό τη σκιά του Παρθενώνα» — Χορός στο Φεστιβάλ Αθηνών στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου (1955 – 1966), από τις Εκδόσεις ΚΑΠΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ, Σειρά Θεωρεία Μελέτες για τις Παραστατικές Τέχνες.
Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον βιβλίο της Στεριανής Τζιντζιλώνη επιχειρεί να διερευνήσει διαστάσεις της πολιτιστικής πολιτικής, της φιλοσοφίας του Φεστιβάλ Αθηνών και των ίδιων των παραστάσεων την περίοδο 1955 – 1966, χρονιές που μαίνονταν ο Ψυχρός Πόλεμος, σε σχέση με το ιστορικό πλαίσιο των αντιμαχόμενων ιδεολογιών της Δύσης και της Ανατολής και τη διαμόρφωση ιδεών για τον χορό στην Ελλάδα.
«Πώς ο Ψυχρός Πόλεμος ως ιστορικο-πολιτικό πλαίσιο αντανακλάστηκε στα χορευτικά σώματα, δίνοντάς τους σημασίες, και πώς η πρόσληψη των χορευτικών παραστάσεων του Φεστιβάλ Αθηνών συνομίλησε ή αντιστάθηκε στις ψυχροπολεμικές συνθήκες; Τι είδους ιδέες σχετικά με το αμερικανικό και το σοβιετικό μπαλέτο πραγματεύονται τα σώματα που χορεύουν, το ρεπερτόριο που παρουσιάζουν και τα θεωρητικά κείμενα που γράφονται για τον χορό; Τι μπορεί να προσφέρει η μελέτη των παραστάσεων χορού στο Φεστιβάλ Αθηνών στην ευρύτερη μελέτη της εποχής του Ψυχρού Πολέμου; Η συγκεκριμένη έκδοση αναφέρεται στον προγραμματισμό του χορού στο Φεστιβάλ Αθηνών από το 1955 μέχρι το 1966. Στόχος της είναι να διερευνήσει διαστάσεις της πολιτιστικής πολιτικής, της φιλοσοφίας του Φεστιβάλ Αθηνών και των ίδιων των παραστάσεων σε σχέση με το ιστορικό πλαίσιο των αντιμαχόμενων ιδεολογιών της Δύσης και της Ανατολής και τη διαμόρφωση ιδεών για τον χορό στην Ελλάδα.
Η σκηνή του Ηρωδείου έγινε ένας τόπος συνάντησης των μεγαλύτερων και λαμπρότερων συγκροτημάτων και χορευτών/-τριών από τους δύο “κόσμους”: American Ballet Theatre, New York City Ballet, Kirov, Margot Fonteyn, Rudolf Nureyev, μεταξύ άλλων. Η μελέτη αυτή αναλύει για πρώτη φορά τις παραστάσεις που παρήγαγαν κριτικό λόγο αναφορικά με το μπαλέτο, τους δύο “κόσμους” και τους καλλιτέχνες του χορού στο ελληνικό πλαίσιο. Πρόκειται για ένα περίπλοκο και αλληλοεξαρτώμενο πλέγμα σχέσεων, το οποίο γίνεται αντικείμενο εξέτασης και ανάλυσης, και διαρθρώνεται στα επιμέρους κεφάλαια του παρόντος βιβλίου.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Η Στεριανή Τζιντζιλώνη
Η Στεριανή Τσιντζιλώνη είναι επιμελήτρια, ερευνήτρια και θεωρητικός του χορού. Είναι επιστημονική συνεργάτιδα του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάσκει Ιστορία Χορού στην Κρατική Σχολή Χορού και στην Επαγγελματική Σχολή Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Τη χρονική περίοδο 2020 – 2021 ήταν υπότροφος του Προγράμματος Επισκεπτών Καλλιτεχνών στο Κέντρο Σπουδών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ (Washington, DC), προσκεκλημένη επιμελήτρια της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση για το 8ο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων και μέλος της επιτροπής αξιολόγησης για τον χορό του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών ARTWORKS – Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος 2020 – 2021.
Απόφοιτη της Κρατικής Σχολής Χορού και του Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές χορού στο Πανεπιστήμιο Surrey (με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση) και Διδάκτωρ Θεωρίας Χορού από το Πανεπιστημίο Roehampton (Μ. Βρετανία).
Υπήρξε Καλλιτεχνική Σύμβουλος για τον Χορό στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου (2016-2019) και Συνεργάτιδα Ερευνας και Προγραμματισμού στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας (1998 – 2015), καθώς και μέλος διεθνών και εθνικών καλλιτεχνικών επιτροπών. Υπήρξε μέλος του Τομέα Χορού του Προγράμματος «Μελίνα» (Υπουργείο Παιδείας, Υπουργείο Πολιτισμού και ΓΓ Εκπαίδευσης Ενηλίκων) και έχει συνεργαστεί με φορείς όπως το European Dancehouse Network, το DNA Departures and Arrivals, το Κέντρο Μελέτης Χορού «Ισιδώρα & Ραϋμόνδος Ντάνκαν», το Twixtlab, και με καλλιτέχνες όπως οι Ανδρονίκη Μαραθάκη, Γιάννης Μανταφούνης, Σοφία Μαυραγάνη, Αλέξανδρος Σταυρόπουλος κ.ά.
Μαζί με την Dr Stacey Prickett (University of Roehampton) διεξήγαγαν την έρευνα «Dancing National Ideologies: The Athens Festival in the Cold War», που υποστηρίχτηκε οικονομικά από το British Academy/Leverhulme Research Grants και αποτέλεσε μέρος του υλικού του παρόντος βιβλίου. Το ερευνητικό της ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην ιστορία του χορού στην Ελλάδα, σε ζητήματα ενσώματης μνήμης, διεπιστημονικών προσεγγίσεων, τεχνικών του σώματος και σε σχέσεις χορευτικών πρακτικών και κοινωνικο-πολιτικού πλαισίου.
Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά και εκδόσεις, ενώ υπήρξε συνιδρύτρια και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του διαδικτυακού λεξικού Manifesto Lexicon του διεθνούς οργανισμού «Performance Studies International» (2011 – 2016). Το κείμενό της για τον Δημήτρη Παπαϊωάννου περιλαμβάνεται στο βιβλίο αναφοράς 50 Contemporary Choreographers (3η έκδοση Routledge 2021).
