Κλείστε τα μάτια και φανταστείτε πως ο τάφος της Αμφίπολης δεν υπήρξε ποτέ. Φανταστείτε τώρα, δίχως τάφο, πόσες φορές θα είχατε δει στη τηλεόραση, ακούσει στα ραδιόφωνα ή μάθει ο,τιδήποτε για τον πολιτικό που ένα καλοκαίρι και ένα φθινόπωρο εκτελεί χρέη υπουργού Πολιτισμού. Μία; Καμία;
Τύχη αγαθή όμως έφερε στη δική του θητεία την εποποιία του ανασκαπτόμενου τύμβου. Και ο υπουργός, που με άλλο τι δεν ελάμπρυνε το πέρασμά του από αυτό το πολύπαθο Υπουργείο, ως γνήσιος απόγονος κάθε θαμμένου στη γη της Μακεδονίας μα πολύ περισσότερο ως αδιαμφισβήτητος κληρονόμος της βασιλικής μακεδονικής οικογένειας (εκείνος και ο πρωθυπουργός που τον έχρισε), ανηφόρισε για να δώσει συνέντευξη Τύπου.
Άλλη συνέντευξη Τύπου δεν καταδέχθηκε να παραχωρήσει για κανένα θέμα και λόγο που να αφορά στον Πολιτισμό. Δεν τόλμησε να εκθέσει εαυτόν στη βάσανο των ερωτήσεων για τα όσα συμβαίνουν στο Υπουργείο του οποίου φέρει την ευθύνη. Αλλα και τι να πει… αποφεύγει τις κακοτοπιές. Ολο κι όλο που έχει κάνει έως τώρα είναι να ξηλώσει το Δ. Σ του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονου Τέχνης και μαζί την διευθύντρια Αννα Καφέτση (ζήτησε όλων τις παραιτήσεις) κι έκτοτε σιγή νεκροταφείου και όχι νεκροταφείου της Αμφίπολης, διότι τον εκεί νεκρό ή νεκρούς δεν εφρόντισαν να τους τιμήσουν με την απαραίτητη σιωπή, παρά με φασαρία, οχλοβοή και άχρηστα λόγια. Στο μεταξύ επί των ημερών του η Αρχαιολογική Υπηρεσία, αυτή που διεξάγει τις ανασκαφές και στην Αμφίπολη, τιμήθηκε με το μέγιστο βραβείο…εκείνο της διάλυσής της. Αλλά επ’ αυτού του θέματος δεν διακινδύνευσε να βρεθεί μπροστά στη δυσάρεστη κατάσταση μίας σχετικής ερώτησης. Επί των ημερών του ένα Κρατικό Θέατρο, αυτό της Βόρειας Ελλάδας συνθλίβεται από τα χρέη και φτάνει στην απαράδεκτη απόφαση να προσκαλεί εθελοντές για δουλειά, τους οποίους μάλιστα θα ντύει με συνολάκια χορηγών! Δηλαδή κατάντια…
Αλλά ο υπουργός πήγε στην Αμφίπολη για να μην πει τίποτα. Μόνο για να συντηρήσει το εντυπωσιοθηρικό κλίμα το οποίο τις τελευταίες είναι αλήθεια ότι εκάμφθη. Παρέλασαν από τα δελτία ειδήσεων αρχαιολόγοι, μηχανικοί, ανθρωπολόγοι με κρανία και κόκκαλα ανά χείρας, γενετιστές, βιολόγοι… άλλο τίποτα δεν έμεινε. Ε ας πάει τώρα κι ο υπουργός και να πει, έτσι για να βρίσκεται και να μπορούν να βγάλουν τίτλο οι εφημερίδες, «βρέθηκαν ζωγραφικά ίχνη ανθρώπινων παραστάσεων». Χωρίς άλλο στοιχείο, χωρίς να έχει προχωρήσει η αποκάλυψη της ζωγραφικής, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η δουλειά των συντηρητών. Αλλά θα καθαριστεί με λέϊζερ είπε ο υπουργός. Τι λέτε υπουργέ; Ξέρετε πόσος κόπος χρειάστηκε για να συνταχθεί η μελέτη για τον καθαρισμό με λέιζερ της Δυτικής Ζωφόρου του Παρθενώνα και σε πόσες συνεδριάσεις του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου χρειάστηκε να συζητηθεί; Αλλά τι σημασία έχουν όλα αυτά; Βγήκε ο τίτλος για τα δελτία ειδήσεων, ώστε οι άνθρωποι που παρακολουθούν την επικείμενη εκτέλεσή τους, να μην μείνουν μόνο με την εντύπωση των κούφιων λεονταρισμών της κυβέρνησης, που τάχα αντιστέκεται στην κακή τρόϊκα, αλλά ήδη έχει παραχωρήσει πολλά περισσότερα απ’ όσα ακούγονται. Ας υπάρχει και ένα αρχαίο ένδοξο παρελθόν για αντιπερισπασμό.
Αλλα, ας φρόντιζε τουλάχιστον να έχει διαβάσει τον αρχαιολογικό νόμο. Διότι αυτή η ανασκαφή, κ. υπουργέ, σωστική δεν ήταν. Σωστική είναι εκείνη που γίνεται με αφορμή κάποιο ιδιωτικό έργο (μία οικοδομή για παράδειγμα) ή ένα δημόσιο έργο. Σωστική ήταν η ανασκαφή στο Μετρό της Θεσσαλονίκης, αλλά το εξαιρετικής σημασίας βυζαντινό σταυροδρόμι ακόμα προσπαθεί να σωθεί και άλλοτε μετακομίζει, άλλοτε σηκώνεται και ξανατοποθετείται με απώλειες και τώρα περιμένει την τελική απόφαση που θα κρίνει την τύχη του. Το Υπουργείο Πολιτισμού δεν χαλάλισε μήτε ένα δελτίο τύπου γι’ αυτό το εξαιρετικό εύρημα, μήτε μία επίσκεψη όχι πρωθυπουργού, ούτε υπουργού. Φυσικά ούτε εκπρόσωπο τύπου βυζαντινού δρόμου! Να το φάει το μαύρο το σκοτάδι μπας και δεν καταλάβει ο κόσμος πόσο σημαντικό είναι και μπορέσουν να το κάνουν θυσία στον εργολάβο.
Για όλα αυτά έχει να δηλώσει κάτι ο υπουργός από τη Αμφίπολη ή από γραφείο του στη Μπουμπουλίνας;
