Ούτε λεπτό χαμένο! Τα συνδικάτα δυναμώνουν και κλιμακώνουν της προσπάθειές τους για να διαμορφώσουν ισχυρό μαζικό απεργιακό μέτωπο, να μπουν νέες δυνάμεις στον αγώνα. Απαιτούν να αποσυρθεί το αντεργατικό έκτρωμα και μαζί όλοι οι αντεργατικοί νόμοι και διατάξεις που ισχύουν σήμερα. Ακυρώνουν στην πράξη το σχέδιο κυβέρνησης και ηγεσίας της ΓΣΕΕ, Παναγόπουλου – Χατζηδάκη να αποσυντονίσουν, να αποδιοργανώσουν τα συνδικάτα.
Το σχέδιο αυτό που στόχο έχει να έρθει το αντεργατικό έκτρωμα χωρίς αντιδράσεις ξεδιπλώθηκε, στη σημερινή συνεδρίαση της ολομέλειας της διοίκησης της ΓΣΕΕ. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ -η οποία, σύμφωνα με την τοποθέτηση Παναγόπουλου- βρίσκει «πάρα πολλά θετικά ζητήματα» στο έκτρωμα, αλλά και την τοποθέτηση Κιουτσούκη, ότι παίρνει «αλλαγές, βελτιώσεις, θεραπείες» – πρότεινε τελικά και αποφάσισε απεργία στις 10 Ιούνη, καλώντας τους εργαζόμενους να «παλέψουν» για να βελτιωθεί το έκτρωμα! Προσπαθούν έτσι να ξεφύγουν από την τεράστια πίεση που δέχονται από τα συνδικάτα που όλους αυτούς τους μήνες με κινητοποιήσεις, περιοδείες, συσκέψεις, ζωντανές Γενικές Συνελεύσεις, με πρόσφατο σταθμό τη μαζική απεργία στις 6 Μάη, ενημερώνουν και ξεσηκώνουν τους εργαζόμενους, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση ενός ισχυρού απεργιακού μετώπου με αίτημα να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο, να αποσυρθεί το νομοσχέδιο και μαζί με αυτό όλοι οι αντεργατικοί νόμοι και διατάξεις που ισχύουν σήμερα, ειδικά εκείνες που εδώ και 10 χρόνια σφυροκοπούν την εργατική τάξη.
Η στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ είναι η στάση που κρατά ως γνήσιο δεκανίκι του κεφαλαίου. Για αυτό όλο το αυτό το διάστημα βρίσκεται βρίσκεται σε διαρκείς συζητήσεις με την κυβέρνηση ψάχνοτας να βρουν με ποιο παραπλανητικό περιτύλιγμα θα παρουσιάσουν το αντεργατικό έκτρωμα, ώστε να μπερδέψουν τους εργαζόμενους και να το περάσουν «χωρίς να βραχούν τα πόδια τους». Είναι η ηγεσία που ακόμα κι αν δεν γνώριζε τα σχέδια της κυβέρνησης, όπως ισχυρίζονταν, τα έμαθε στις 13 Μάη από τη συνέντευξη που έδωσε τότε ο υπουργός Εργασίας. Από τότε μέχρι σήμερα όχι μόνο δεν έχει κάνει τίποτα για να οργανώσει την αντίδραση των εργαζομένων αλλά ροκάνισε κι άλλο τον χρόνο μεταφέροντας τη συνεδρίαση της ολομέλειας από την προηγούμενη βδομάδα στη χθεσινή μέρα, όταν και ξεστόμισε αδιάντροπα το επιχείρημα «λέμε για απεργία στις 10 Ιούνη για να έχουμε χρόνο να την προετοιμάσουμε»!
Άλλωστε στη συνεδρίαση ο Παναγόπουλος -που μέχρι πριν λίγο καιρό δεν γνώριζε τάχα το νομοσχέδιο και χαρακτήριζε «γελοίες» τις απεργίες των συνδικάτων που έκαναν ενάντια σε αυτό- ομολόγησε για άλλη μια φορά ότι τα νομικά επιτελεία της ΓΣΕΕ και της κυβέρνησης συνεργάζονται για το νομοσχέδιο!
Αντίθετα, η ΔΑΣ μετέφερε στη συνεδρίαση την απόφαση δεκάδων Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και Συνδικάτων για απόφαση απεργιακής κλιμάκωσης που να υπηρετεί την ανάγκη να μην φτάσει το αντεργατικό έκτρωμα στη Βουλή.
Καμιά συζήτηση για το νομοσχέδιο
Ο Γ. Πέρρος, μιλώντας εκ μέρους της ΔΑΣ, σφυροκόπησε την ηγεσία της ΓΣΕΕ και το ρόλο που παίζει σε βάρος των εργαζομένων και του λαού, στιγμάτισε την άθλια συμπαιγνία της με τις κυβερνήσεις και τους εργοδότες.
«Σχεδόν ένα χρόνο μετά τη δηλωμένη πρόθεση της κυβέρνησης να χτυπήσει το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, την απεργία, την οργάνωση και δράση των σωματείων, μας φωνάξατε για να συνεδριάσουν τα όργανα, να αποφανθούν για ένα νομοσχέδιο-έκτρωμα. Αν σας χαρακτήριζε αφέλεια και ανικανότητα θα σας λέγαμε «επιτέλους ξυπνήσατε». Αν το σημερινό μας θέμα ήταν η οργάνωση της αντίστασής μας, θα σας λέγαμε «κάλιο αργά, παρά ποτέ». Δεν μπορεί όμως να γίνει καμιά συζήτηση σε μια συνομοσπονδία εργαζομένων για το αν συμφωνούμε ή όχι σε ένα νομοσχέδιο που δίνει τη χαριστική βολή στον σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς.
(…) Βέβαια εσείς έχετε ήδη αποφασίσει. Πραγματοποιήσατε συνέντευξη Τύπου πριν συνεδριάσει κανέναν όργανο της συνομοσπονδίας και μιλήσατε όλη η ηγετική ομάδα, εκφέροντας τις απόψεις ποιων; Των εργαζόμενων; Δηλαδή οι απόψεις που εκφράσατε προήλθαν μέσα από συλλογικές διαδικασίες, βγήκατε στους χώρους δουλειάς; Τις προσωπικές σας εκφράσατε; Μα η συνέντευξη Τύπου, έλεγε ΓΣΕΕ. Εσείς είστε αλήθεια η ΓΣΕΕ; Τότε τί τα θέλουμε τα όργανα; Και επιπλέον, αν είναι να συζητάμε πάνω στο πλαίσιο που βάζει η μεγαλοεργοδοσία γιατί να συζητήσουμε εδώ στη ΓΣΕΕ; Καλύτερα να συζητάμε κατευθείαν με τα αφεντικά.
Μας φέρατε εδώ λοιπόν εκ των υστέρων να πούμε, λέει, γνώμη για ένα νομοσχέδιο που είναι βέβαιο ότι συνδιαμορφώσατε μαζί με την κυβέρνηση. Και μάλλον δεν σας ήταν και τόσο δύσκολο γιατί ήσασταν και οι δυο αποδέκτες στο ίδιο ραβασάκι του ΣΕΒ. Αντιγραφή κάνατε, με ολίγο πασπάλισμα, των εντολών των βιομηχάνων. Αποκαλύπτεται πλήρως η συμπαιγνία κυβέρνησης, υπουργού και ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ.
(…) Αυτό που σας καίει είναι μην τυχόν και σας βγάλουν έξω από το παιχνίδι. Μην τυχόν και παίρνονται αποφάσεις που δεν έχουν την υπογραφή σας. Να σας συμπεριλαμβάνουν ΣΕΒ και κυβέρνηση σε όλα όσα σχεδιάζουν ενάντια στην εργατική τάξη και το λαό. Να γιατί χολοσκάτε αν η διευθέτηση θα έχει την υπογραφή σας ή όχι. Να γιατί ακόμη και τώρα, μετά τη δημοσίευση του νομοσχεδίου, παρακαλάτε να εξαντλήσετε το διάλογο. Να γιατί φοβάστε μήπως ενοχλήσετε την υγιή επιχειρηματικότητα με απεργίες και συλλαλητήρια.
(…) Υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι. (…) Αυτοί που ανακάλυψαν πρόσφατα την έννοια της απόσυρσης του νομοσχεδίου, αλλά συμμετέχουν παράλληλα και σε όλους τους διαλόγους. Αυτοί που σήμερα μιλούν για απόσυρση, αλλά την είχαν ξεχασμένη για 5 χρόνια όταν ο ΣΥΡΙΖΑ δήθεν προσπαθούσε, αλλά δεν μπορούσε να τα βάλει με τους δανειστές. Αυτοί για τους οποίους ο νόμος Αχτσιόγλου, που έγινε μετά Βρούτση, δεν σήκωνε καμιά απόσυρση».
Ο πραγματικός κόσμος είναι στους χώρους δουλειάς
«(…) Όμως συνάδελφοι, ο πραγματικός κόσμος δεν είναι εδώ μέσα στο αμφιθέατρο. Εδώ είναι ο χώρος που αρέσκεστε να κάνετε εικονικές μάχες, να ξεστομίζετε μεγάλα λόγια, να ξεσκονίζετε ορισμένοι παλιές σοσιαλδημοκρατικές πρακτικές (…).
Η πραγματικότητα είναι έξω από δω. Είναι στους χώρους δουλειάς που όποιος σηκώνει κεφάλι και δεν έχει μαζί του ισχυρό σωματείο που να μην καθοδηγείται από τον εργοδότη, του το κόβουν. Είναι μέσα στα ίδια τα σωματεία που τα μέλη τους σπάνε το κεφάλι τους και τα πόδια τους για να οργανώσουν έναν εργάτη, σε αντίθεση με αυτά, σαν εκείνο στην Ορεστιάδα, που ψηφίζουν 1.500 σε δυο μέρες. Είναι στους δρόμους που σιχαίνεστε να τους διαβαίνετε με κινητοποίηση. Είναι στις μαζικές, ζωντανές, συλλογικές διαδικασίες που θέλετε να τις καθορίζετε όπως και η κυβέρνηση με ηλεκτρονικές μαζώξεις και ψηφοφορίες.
Εμάς (…), όπως και κάποιους ελπίζουμε από εσάς, θα μας βρείτε εκεί στον πραγματικό κόσμο. Γι’ αυτό και κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας να δημιουργήσουμε απεργιακό κλίμα με στόχο πραγματικά να μην κατατεθεί το τερατούργημα κι όχι να βελτιωθεί. Γι’ αυτό σας ρωτάμε εδώ και βδομάδες τί θα κάνουμε, ενώ εσείς θέλετε το κίνημα σε αναμονή.
(…) Εδώ φτάσατε στο σημείο να θεωρείτε υπονομευτικό να αποφασίζουν τα σωματεία απεργία στις 3 του Ιούνη, όταν ο Χατζηδάκης έχει γυρίσει από πέντε φορές το κάθε κανάλι προωθώντας τη θανατηφόρα για τα δικαιώματά μας πραμάτεια του, εδώ και βδομάδες. Τι λοιπόν συνιστά υπονόμευση; Να οργανώνεις την αντίδραση των εργαζομένων, ή να περιμένεις να ρίξεις προς το τέλος μια ντουφεκιά, αποκλείοντας οποιαδήποτε κλιμάκωση; Μπορείτε λοιπόν να μας βρίζετε και να βγάζετε χολή, αλλά να ξέρετε ότι για μας είναι τιμή να σε βρίζει αυτός που έχει ξεγυμνωθεί και έχει ταχθεί ολοκληρωτικά με τον εκμεταλλευτή μας».
«(…) Προσέξτε μονάχα καλά ένα. Κάντε ότι θέλετε. Ξεφτιλιστείτε όσο θέλετε. Κάντε διαλόγους με τους δήμιους της εργατικής τάξης όσο και όποτε θέλετε. Σταματήστε τα παιχνίδια αποσυντονισμού και αποδιοργάνωσης.
Απευθύνουμε κάλεσμα σε όσα μέλη του ΔΣ αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της κατάστασης, αντιλαμβάνονται ότι τώρα πρέπει να δοθεί μάχη, απάντηση μαζική, αποφασιστική απέναντι στην κυβέρνηση, στην μεγαλοεργοδοσία να συνταχθούν με όλες εκείνες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις (Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, Συνδικάτα) για απεργιακό μέτωπο.
(…) Κρατήστε λοιπόν την ψυχραιμία σας και ολοκληρώστε όπως σας έχουν αναθέσει τα αφεντικά το ρόλο σας απέναντι στο έγκλημα που θέλουν να διαπράξουν ενάντια στην εργατική τάξη.
Και αφήστε να κάνουμε εμείς το καθήκον μας. Γιατί εμείς ούτε παζαρέψαμε, ούτε θα το κάνουμε ποτέ, το 8ωρο, το δικαίωμά μας να απεργούμε, να συνδικαλιζόμαστε, να οργανώνουμε τους εργαζόμενους ενάντια στον καπιταλισμό και τους εκμεταλλευτές μας. Να αγωνιζόμαστε κατά το πώς συμφέρει την εργατική τάξη και όχι την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της».
Πηγή: 902.gr
