Ικανοποιημένοι για τα αποτελέσματα των μνημονιακών πολιτικών εμφανίστηκαν με δηλώσεις τους οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Πορτογαλίας Αντ. Σαμαράς και Πέδρο Κοέλιο
ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΟΚΑΣ
Με τις πολιτικές που εφαρμόζουμε την τελευταία 5ετία «πάμε καλά» και είμαστε αισιόδοξοι πως «θα πάμε ακόμη καλύτερα». Αυτό είναι το μόνιμο μότο των όσων δηλώνουν οι ηγέτες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που συγκυβερνούν τη χώρα και οι κάθε είδους υποστηρικτές των εφαρμοζόμενων αντιλαϊκών πολιτικών.
Στο ίδιο μοτίβο, κινήθηκαν και οι δηλώσεις που έκανε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και πρόεδρος της ΝΔ Αντ. Σαμαράς, μετά τη συνεργασία στο Μέγαρο Μαξίμου με τον πρωθυπουργό της Πορτογαλίας Πέδρο Πάσσος Κοέλιο. Επιβεβαιώνοντας τη λαϊκή παροιμία πως «αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει», οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Πορτογαλίας, φρόντισαν να «χρυσώσουν το χάπι» των εφαρμοζόμενων αντιλαϊκών μνημονιακών πολιτικών. Στα πλαίσια αυτά, ο Αντ. Σαμαράς αφού έκανε λόγο για «κοινούς στόχους» και «κοινά συμφέροντα» των δύο χωρών, έσπευσε να προσθέσει πως η Ελλάδα, η Πορτογαλία αλλά και η Ευρώπη «βρίσκονται σε δρόμο καλό»!
Ίσως να είναι αλήθεια, πως η Ελλάδα αλλά και οι υπόλοιπες χώρες μέλη της ΕΕ, να «βρίσκονται σε καλό δρόμο». Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια. Ολόκληρη την αλήθεια, θα τη βρούμε, αν αναζητήσουμε την απάντηση στο εξής ερώτημα: Για ποιους, βρίσκεται «σε καλό δρόμο» η ελληνική οικονομία και της ΕΕ; Για τους ανθρώπους του μόχθου και της δουλειάς ή μήπως για τους μεγαλοεπιχειρηματίες και όλους εκείνους που θησαυρίζουν από την άγρια εκμετάλλευση της πλειοψηφίας του λαού;
Όπως είναι γνωστό, στην Ελλάδα δεν έχουν όλοι τις ίδιες συνθήκες διαβίωσης. Αποτελεί κοινό μυστικό, ότι δίπλα στην ολιγαρχία του πλούτου- δηλαδή τους λίγους πάμπλουτους που ζουν στη χλιδή και δεν τους λείπει τίποτε- υπάρχει και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που ζει στη φτώχεια, την ανεργία και την κοινωνική εξαθλίωση. Αυτή τη λεπτομέρεια, αποφεύγουν σαν ο διάβολος το λιβάνι, να την αποσαφηνίσουν οι κυβερνώντες και όλοι εκείνοι (βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, εκπρόσωποι επιχειρηματικών φορέων, καλοπληρωμένοι κονδυλοφόροι των μέσων μαζικής ενημέρωσης κλπ), που μιλάνε γενικά και αόριστα πως «η Ελλάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο» και «σύντομα θα μπει και στο δρόμο της ανάπτυξης»…
Πάει καλά μόνο για τους λίγους
Όσο όμως κι’ αν προσπαθούν οι υπηρέτες και υποστηρικτές της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής, να κρύψουν την αλήθεια- με ισχυρισμούς του τύπου πως «οι θυσίες των εργαζομένων αποδίδουν καρπούς»- τους διαψεύδουν η σκληρή καθημερινότητα που βιώνει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού και τα επίσημα στοιχεία που βλέπουν καθημερινά το φως της δημοσιότητας. Αν ήταν αλήθεια, πως η Ελλάδα «βρίσκεται σε καλό δρόμο» και πως σε λίγο θα έρθει η ανάκαμψη και θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες και για τους εργαζόμενους, τότε πως εξηγείται ο εμπλουτισμός των εφαρμοζόμενων μνημονιακών πολιτικών με νέα αντιλαϊκά μέτρα; Αν έλεγαν την αλήθεια οι Σαμαράς- Βενιζέλος και όσοι τους στηρίζουν, ότι δηλαδή η Ελλάδα βρίσκεται στο «σωστό δρόμο» (για όλους τους Έλληνες) και άρα «δεν θα ληφθούν νέα μέτρα» (σε βάρος των οικονομικά ασθενέστερων), τότε πως εξηγούνται μια σειρά ειδήσεις που είδαν χτες και σήμερα το φως της δημοσιότητας, όπως αυτές που αναφέρουμε παρακάτω;
Όσοι έχουν λεφτά για την υγεία τους θα ζήσουν!
Πρώτον, η απόφαση του υπουργείου Υγείας και του ΕΟΠΥΥ, με την οποία καταργήθηκε το δικαίωμα σε εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους να κάνουν δωρεάν προληπτικές εξετάσεις. Μεταξύ άλλων από τη Δευτέρα 7 Σεπτέμβρη 2014 χιλιάδες ασφαλισμένοι θα υποχρεωθούν να πληρώνουν από την τσέπη τους, τις μέχρι σήμερα δωρεάν ιατρικές εξετάσεις τεστ Παπανικολάου, μαστογραφίες,για τον προστάτη κλπ, οι οποίες αποτελούν “ασπίδα” ζωής για μορφές καρκίνου που “θερίζουν”. Φαίνεται πως οι κυβερνώντες την Ελλάδα, ζήλεψαν τις επιλογές της κυβέρνησης της Λιθουανίας, που διαμήνυσε σε όσους δεν μπορούν να καλύψουν από μόνοι τους την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη… να κάνουν ευθανασία! Αυτό ήταν το σαφές, αλλά προκλητικό, μήνυμα που έστειλε τον περασμένο μήνα η υπουργός Υγείας της Λιθουανίας Rimantė Šalaševičiūtė, που δήλωσε κυνικά πως «η ευθανασία θα μπορούσε να αποτελεί μία χρήσιμη εναλλακτική για όσους δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και πάσχουν από βαριές ασθένειες»!
Πετσοκόβονται επιδόματα του ΟΑΕΔ
Δεύτερον, η απόφαση της συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, να πετσοκόψουν παραπέρα τα επίδομα σε εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες που τα έχουν απόλυτη ανάγκη για να εξασφαλίσουν- στο βαθμό που θα μπορέσουν- ένα κομμάτι ψωμί. Την ώρα που η επίσημη ανεργία και η φτώχεια παραμένουν στο ύψος τους (πάνω από 27,3% η πρώτη και πάνω από 23% η δεύτερη), η κυβέρνηση γνωστοποίησε σήμερα την απόφαση του υπουργείου Εργασίας και του ΟΑΕΔ που προβλέπει ότι από την 1η Ιούλη 2014 μειώνεται κατά το 50% το οικογενειακό επίδομα . Το επίδομα αυτό καταβάλλεται από τον ΟΑΕΔ σε περίπου 300.000 οικογένειες μισθωτών που δεν λαμβάνουν άλλο επίδομα τέκνων μέσω κάποιας κλαδικής ή άλλης σύμβασης εργασίας. Από την 1η Ιανουαρίου 2015 το οικογενειακό επίδομα αυτό καταργείται. Να σημειωθεί ότι στον αέρα βρίσκεται και το επίδομα μητρότητας (το χορηγεί ο ΟΑΕΔ σε περίπου 30.000 γυναίκες που έγιναν μητέρες πρόσφατα) καθώς εκκρεμεί απόφαση του υπουργείου Εργασίας επειδή η κυβέρνηση δεν έχει αποφασίσει ακόμη πώς θα χρηματοδοτεί το συγκεκριμένο επίδομα, καθώς η εισφορά που χρηματοδοτούσε το επίδομα μητρότητας έχει ήδη καταργηθεί.
Μονιμοποιούνται χαράτσια και εισφορές
Τρίτον, επιβεβαιώνοντας τη σοφή λαϊκή παροιμία «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού» και ενώ η Ελλάδα «βρίσκεται στο σωστό δρόμο», η κυβέρνηση δεν κρύβει την πρόθεσή της να μονιμοποιήσει τα διάφορα «έκτακτα» μέτρα (χαράτσια και εισφορές) που επιβλήθηκαν στους εργαζομένους με τα Μνημόνια και τα Μεσομακροπρόθεσμα Προγράμματα Σταθεροποίησης και Ανάπτυξης. Στα πλαίσια αυτά. Αποφασίστηκε η μονιμοποίηση στην «έκτακτη» εισφορά ακινήτων (το γνωστό χαράτσι που αρχίσαμε να πληρώνουμε από το 2011 με το λογαριασμό της ΔΕΗ). Το χαράτσι στα ακίνητα, που μετονομάστηκε σε Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων ή ΕΝΦΙΑ, από φέτος θα τον γίνει πιο τσουχτερό για τους μικροϊδιοκτήτες και τα λαϊκά νοικοκυριά, για όλους εκείνους που μέχρι τώρα απαλλασσόταν λόγω χαμηλών εισοδημάτων. Επίσης, εξετάζεται η παράταση- μέχρι, τουλάχιστον, το 2016- της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης που υποχρεώθηκαν να πληρώνουν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι για τη «σωτηρία», υποτίθεται, της οικονομίας.
Εκτός παιδικών σταθμών 22.000 παιδιά
Τέταρτον, σε πείσμα των πρωθυπουργικών ισχυρισμών πως η ελληνική οικονομία «βελτιώνεται» και παρά το γεγονός ότι κάθε χρόνο τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους, οι δαπάνες του κράτους για τις λεγόμενες «κοινωνικές παροχές» συνεχίζουν να σφαγιάζονται. Αδιάψευστος μάρτυρας και η χτεσινή είδηση, σύμφωνα με την οποία σε αδιέξοδο βρίσκονται και φέτος χιλιάδες οικογένειες, που δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν τη δωρεάν φιλοξενία των παιδιών τους στους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς. Από τις 112.000 αιτήσεις (οικογένειες) που υποβλήθηκαν φέτος προκειμένου να φιλοξενηθεί το παιδί τους σε παιδικούς η βρεφονηπιακούς σταθμούς, μόνο οι 97.000 κρίθηκαν ότι εκπληρώνουν τις προϋποθέσεις (εισοδηματικά και άλλα κριτήρια). Ωστόσο, μόνο 75.500 παιδιά πήρα το εισιτήριο για φιλοξενία τους στους σταθμούς, που σημαίνει ότι- μέχρι στιγμής- 22.000 παιδιά θα μείνουν εκτός παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών, αρκετοί από τους οποίους θα λειτουργήσουν και φέτος με σοβαρές ελλείψεις και σε προσωπικό.
***
Όλα όσα προαναφέρθηκαν καθώς και μια σειρά άλλα στοιχεία, διαψεύδουν τους ηγέτες της συγκυβέρνησης και όσους προπαγανδίζουν ότι η ελληνική οικονομία «βρίσκεται σε καλό δρόμο» και πως οι σκληρές θυσίες στις οποίες υποχρεώθηκαν οι εργαζόμενοι «αποδίδουν καρπούς». Όλα τα επίσημα στοιχεία, επιβεβαιώνουν πως οι συγκεκριμένες- μνημονιακές και άλλες αντιλαϊκού χαρακτήρα πολιτικές- συμβάλλουν στη δημιουργία μιας, Ελλάδας των ολίγων και εκλεκτών, όπου ευνοείται η ολιγαρχία του πλούτου και οι κάθε είδους εκμεταλλευτές και όχι η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων του μόχθου και της δουλειάς που δημιουργούν τον πλούτο. Μιας Ελλάδας, στην οποία- ανεξαρτήτως αν βρίσκεται σε συνθήκες κρίσης ή ανάπτυξης και ανάκαμψης- θα επιτρέπει την εφαρμογή πολιτικών, που θα εξασφαλίζουν όλο και μεγαλύτερα κέρδη και υπερκέρδη στο κεφάλαιο από την αυξανόμενη εκμετάλλευση των εργαζομένων.
