«Πνεύμα και ηθική…». Αυτή η ατάκα, με τον χαρακτηριστικό τρόπο που την έλεγε ο Βασίλης Αυλωνίτης (1904 -1970), είναι μια καλή απάντηση πολλών χρήσεων και με αρκετούς αποδέκτες.
Ο Βασίλης Αυλωνίτης, ένας από τους σημαντικότερους κωμικούς ηθοποιούς της χώρας μας που χάρισε (και χαρίζει ακόμα) άφθονο γέλιο, έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα, 10 Μαρτίου του 1970.
«Πνεύμα και ηθική», λοιπόν… Κι αμέσως μετά μια ακόμα χαρακτηριστική ατάκα του αξέχαστου κωμικού…:
Ο Αυλωνίτης σε νεαρή ηλικία έπιασε δουλειά στο θέατρο «Έντεν» του Θησείου, όχι ως ηθοποιός αλλά ως βοηθός στα σκηνικά. Μια βραδιά του 1924 βρέθηκε στη σκηνή …για πλάκα και «γεννήθηκε» ένας ηθοποιός που θα μας διασκέδαζε για χρόνια, με το πηγαίο ταλέντο του. Ύστερα ακολούθησαν οι συμμετοχές του σε πολλές κωμωδίες και στην επιθεώρηση. Μετά ήρθε ο κινηματογράφος σε ταινίες που όλοι έχουμε δει. Έπαιξε σε περίπου 80 ταινίες μεταξύ των οποίων είναι: «Η ωραία των Αθηνών» (1954), «Λατέρνα Φτώχεια και Φιλότιμο» (1955), «Λατέρνα Φτώχεια και Γαρύφαλλο» (1957), «Ο Θησαυρός του Μακαρίτη» (1959), «Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο Κοντός» (1960), «Η Χιονάτη και τα 7 Γεροντοπαλίκαρα» (1960), «Η Κυρία Δήμαρχος» (1960).
