Η εφημερίδα Ελευθεροτυπία, μετά από 36 χρόνια κυκλοφορίας, σταμάτησε την έκδοσή της τον Δεκέμβρη του 2011. Τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της εφημερίδας την οδήγησαν σε κήρυξη πτώχευσης. Οι για μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοί της, περίπου 850, έμειναν ξαφνικά ξεκρέμαστοι.
Οι πρώην εργαζόμενοι ξεκίνησαν δικαστικούς αγώνες προσδοκώντας να πάρουν από τα χρωστούμενα ένα μέρος πίσω, από την πτωχευμένη επιχείρηση «Χ.Κ.Τεγόπουλος».
Με βάση το νομικό καθεστώς που ίσχυε τότε, «προνομιούχοι πιστωτές», δηλαδή αυτοί που έχουν προτεραιότητα στο μοίρασμα από την ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας, ήταν οι εργαζόμενοι και το Δημόσιο.
Εννέα χρόνια μετά το κλείσιμο της εφημερίδας, οι πρώην εργαζόμενοι της «Ελευθεροτυπίας» και της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» και μετά από επίπονους και πολυετείς δικαστικούς αγώνες πετυχαίνουν μια μερική δικαίωση.
Στις 17 Ιουλίου οι πρώην εργαζόμενοι (δημοσιογράφοι, υπάλληλοι, καθαριστές/στριες κ.α.) ειδοποιήθηκαν ότι επρόκειτο να λάβουν, μαζί με την καταβολή χρημάτων στο δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, ένα μέρος των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεών τους, που προέρχονταν από την πώληση του δεύτερου κτιρίου της Ελευθεροτυπίας, στον Νέο Κόσμο. Οι εργαζόμενοι θα έπαιρναν μόλις το 20 με 25% από όσα δικαιούνται.
Ωστόσο οι Τράπεζες AlphaBank και Πειραιώς μπλόκαραν την καταβολή των αποζημιώσεων και των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους με αιτήσεις ανακοπών που έκαναν την Παρασκευή στα δικαστήρια απαιτώντας να πάρουν το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που προέκυψαν.
Οι δυο τράπεζες, όπως φαίνεται, με βάση τον νόμο, δεν πρόκειται να κερδίσουν τίποτα. Ισχυρίζονται όμως, παρά το ότι το επιχείρημα απορρίφτηκε στα δικαστήρια, ότι ο πτωχευτικός νόμος άλλαξε το 2015-2016 και με τον νέο νόμο οι Τράπεζες έχουν την προτεραιότητα απέναντι στα υπόλοιπα μέρη στο μοίρασμα των ρευστοποιημένων περιουσιακών στοιχείων των πτωχευμένων εταιρειών, με τους εργαζόμενους στην τελευταία σειρά).
Πραγματικά με τον Ν.4335/15, έναν από τους πρώτους νόμους που ψήφισε η Βουλή μετά την αποδοχή του τρίτου μνημονίου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, τροποποιήθηκε ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, προς μεγάλο όφελος των τραπεζών. Αυτό το καθεστώς ισχύει μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, καθώς η πτώχευση της Ελευθεροτυπίας επισημοποιήθηκε νωρίτερα, το 2014 και λόγω του ότι ο επόμενος νόμος δεν είχε αναδρομική ισχύ, οι καθυστερήσεις και τα επιχειρήματα των τραπεζών είναι απλώς προσχηματικά, με το βλέμμα σε μία άδικη μελλοντική απόφαση.
«Αυτό που έκαναν οι τράπεζες, να ανακόψουν τον πίνακα που φτιάξαμε και να πουν ότι αυτές δεν συμφωνούν, είναι μία ανέντιμη και καταχρηστική συμπεριφορά. Γιατί ξέρουν ότι δεν μπορούν να πάρουν χρήματα. Το γνωρίζουν τα επιτελεία τους αυτό. Απλά το κάνουν γιατί έτσι κάνουν πάντα, σε όλες τις υποθέσεις. Έχουμε δύο αποφάσεις, μία του Πρωτοδικείου Πατρών, μία του Εφετείου Αθηνών, γι αυτό ακριβώς που ζητάει και τώρα η Alpha Bank, τις έχουμε κοινοποιήσει, τις ξέρουν, γνωρίζουν ότι έχουν ηττηθεί δικαστικά», δήλωσε στο The Press Project, ο κ. Γ. Καρελιάς, δημοσιογράφος, εκπρόσωπος των εργαζομένων στην Επιτροπή Πιστωτών. Η απόφαση του Εφετείου μάλιστα, εκδόθηκε μόλις τον περασμένο Απρίλιο.
Οι τράπεζες διεκδικούν το 65% του ποσού που προέκυψε από την πώληση του ακινήτου.
ΕΣΗΕΑ: Να αποσύρουν αμέσως οι Τράπεζες την ανακοπή
σε βάρος των πρώην εργαζομένων της Ελευθεροτυπίας
Ανακοίνωση για την υπόθεση εξέδωσε το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ:
«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καλεί τις Τράπεζες «ALPHA» και «ΠΕΙΡΑΙΩΣ» να αναλογιστούν τις τραγικές συνέπειες των επιλογών τους σε βάρος των πρώην εργαζόμενων της ιστορικής εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», οι οποίοι ταλαιπωρούνται επί εννέα ολόκληρα χρόνια με τους περισσότερους από αυτούς να παραμένουν άνεργοι και σε τραγική οικονομική κατάσταση. Η ενέργεια των τραπεζών να ανακόψουν τη διαδικασία απόδοσης στους εργαζόμενους τμήματος του πλειστηριάσματος από την πώληση του κτηρίου της εφημερίδας, εκτός από παντελώς αβάσιμη νομικά, μόνο με ακραία αναλγησία μπορεί να παρομοιαστεί, καθώς το μόνο που θα επιτύχουν οι τράπεζες είναι η καθυστέρηση στην ικανοποίηση των απαιτήσεων των εργαζομένων, η οποία μπορεί να φθάσει τα τέσσερα και πέντε χρόνια.
Καλούμε, επίσης, την Κυβέρνηση, σε ένα γενικότερο πλαίσιο και όχι αποκλειστικά στην περίπτωση της Ελευθεροτυπίας, όπου, ούτως ή άλλως, οι απαιτήσεις των εργαζομένων προηγούνται, να παρέμβει νομοθετικά, ώστε οι απλήρωτοι εργαζόμενοι να σταματήσουν να είναι ουραγοί στη διεκδίκηση των εσόδων από εκποιήσεις περιουσίας των πιο πρόσφατα πτωχευμένων εταιριών.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ»
