Τη μέθοδο στρουθοκαμήλου επέλεξε ο κ. Μητσοτάκης. Απαντώντας σε πρόσφατη ερώτηση δημοσιογράφου, είπε: “θα έβγαινα να πιώ μια μπύρα με τον Δημήτρη Κουτσούμπα για να καταλάβω τι είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο σήμερα να είναι κομμουνιστής… να καταλάβω πως μπορείς να υπερασπίζεσαι μια ιδεολογία η οποία χρεοκόπησε”.
Η δήλωση Μητσοτάκη εντυπωσιάζει μόνο το κομματικό ακροατήριο των παντός φύσης και ιδεολογικού τύπου νεοφιλελεύθερων αστών, τους πολιτικά αφασικούς ή/και άτομα με πολιτική αβελτηρία. Δεν πρόκειται απλά και μόνο για μια αντιεμπειρική στάση, βαθύτατα ανιστορική και, πάντως, παραπλανητική προσέγγιση του πρωθυπουργού. Άλλωστε, ο κ. Μητσοτάκης ανήκει σ’ εκείνη τη γενιά των εκκεντρικά γιάπηδων πολιτικών που συνδιαμορφώνουν ένα οικοδόμημα δημόσιας σφαίρας επικίνδυνα απολίτικο, αποιδεολογικοποιημένο και αποταξικοποιημένο. Για τούτο και στα αποθέματα σκέψης τους ευδοκιμεί -μεταξύ άλλων-, το πιο συντηρητικό θυμικό, τέτοιο ακριβώς που να ανταπεξέρχεται στον αδυσώπητο ρυθμό της ροής των εντυπώσεων και του φαντασμαγορικού που επιβάλλουν οι μηχανισμοί ενημέρωσης.
Επομένως είναι ευκολότερο γι’ αυτή τη γενιά, για αυτό το είδος πολιτικών να επιδίδονται σε αγώνα παραπλάνησης, διατυπώνοντας πολιτικά ισοπεδωτικές, όσο και αντιεπιστημονικές απόψεις. Άλλωστε, στην παρούσα πολιτική συγκυρία γίνεται πιο ευδιάκριτη η όσμωση της κυρίαρχης ισοπεδωτικής αντίληψης με την «κεφαλαιοποίηση» του lifestyle στα πεδία του πολιτικού βίου.Με το πολιτικά yuppie lifestyle σε έξαρση κι’ ένταση, επιχειρείται η διαιώνιση της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας της αστικής τάξης.
Ταυτόχρονα, με το φαντασμαγορικό υπερθέαμα και την αισθητικοποίηση της πολιτικής, επιχειρείται αφενός να καταστεί ανυπόληπτη οποιαδήποτε ανατρεπτική μορφή πολιτικής δράσης, αφετέρου να υπονομευτεί ή/και αποδομηθεί η ιστορία του κομμουνισμού. Στο πλαίσιο αυτό, επιλεκτικά ο κ. Μητσοτάκης «αγνοεί» τη συγχρονία και διαχρονία της ιστορίας του κομμουνισμού, η οποία αποτυπώνεται καθημερινά και παντού στην πάλη των λαών για χειραφέτηση και απελευθέρωση από τα δεσμά της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Τελικά, ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να γνωρίζει πως η πάλη του λαού δεν είναι χρήμα για να χρεοκοπεί. Δεν είναι κεφάλαιο που, ως τρομακτικός ισοπεδωτής ή/και ως άλλος Ερυσίχθονας, κατατρώει χωρίς σωτηρία τον πυρήνα της ζωής μας. Για αυτό ακριβώς και ο λαός παλεύει παντού -και εξακολουθητικά θα παλεύει- «για το ωραίο,το μεγάλο, το συγκλονιστικό: τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό».
*Ο Κώστας Γουλιάμος είναι καθηγητής, τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών και τ. Πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου. Υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στονΒόρειο Τομέα Αθηνών.
