Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Ντιέγκο Ριβέρα: το έργο του διαπνέεται από το επαναστατικό του πνεύμα

Σπουδαίος ζωγράφος, σχεδιαστής, γλύπτης, εικονογράφος, σκηνογράφος, ενδυματολόγος, αρχιτέκτονας, μαρξιστής και, κυρίως, ένα ανήσυχο πνεύμα του καιρού του, ο διάσημος μεξικάνος..

Σπουδαίος ζωγράφος, σχεδιαστής, γλύπτης, εικονογράφος, σκηνογράφος, ενδυματολόγος, αρχιτέκτονας, μαρξιστής και, κυρίως, ένα ανήσυχο πνεύμα του καιρού του, ο διάσημος μεξικάνος ζωγράφος, γνωστός για τις μεγάλης κλίμακας τοιχογραφίες του και τη θυελλώδη σχέση του με την ομότεχνό του Φρίντα Κάλο, πέθανε σαν σήμερα (24/11/1957).

Δημιούργησε μια μνημειακή, αντιαποικιακή τέχνη, που διαπνέεται από το επαναστατικό πνεύμα και απευθύνεται στις πλατιές λαϊκές μάζες. Αφοσιωμένος μαρξιστής – λενινιστής, πάλεψε για τις κοινωνικές κατακτήσεις του λαού του. Η τέχνη του, όπλο πολιτικού αγώνα, που είχε ως στόχο την αφύπνιση των φτωχών και των καταπιεσμένων.

Έργα του – τοιχογραφίες κοσμούν πολλά δημόσια κτίρια στο Μεξικό – νοσοκομεία, μουσεία, πανεπιστήμια. Μέσα από αυτές ο Ριβέρα καταγράφει τους πολιτικούς και κοινωνικούς προβληματισμούς του, σχολιάζει πρόσωπα και καταστάσεις – ιστορεί, στην ουσία, την εποχή του. Kαι, φυσικά, εμπνέεται από τη Ρωσική Επανάσταση και τα μαρξιστικά ιδεώδη.

Γεννήθηκε το 1886 στην πόλη Γκουαναχουάτο του Μεξικού. Οι γονείς του ήταν δάσκαλοι. Από μικρός ο Ριβέρα έδειξε την καλλιτεχνική του κλίση και σε ηλικία δέκα ετών γράφτηκε στην Ακαδημία Τεχνών του Σαν Κάρλος. Όταν ενηλικιώθηκε πήγε στην Ισπανία για να συνεχίσει τις σπουδές του με κρατική υποτροφία. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου άρχισε να διαμορφώνει το προσωπικό του ύφος, επηρεασμένος από το κίνημα του κυβισμού, τη ζωγραφική του Σεζάν και τις νωπογραφίες της Αναγέννησης, τις οποίες μελέτησε σ’ ένα μεγάλο ταξίδι του στην Ιταλία. Επέστρεψε στο Μεξικό το 1921 μετά την εκλογή ως προέδρου του μεταρρυθμιστή και λάτρη των τεχνών Αλβάρο Ομπρεγκόν. Μαζί με τους ομοτέχνους του Χοσέ Ορόσκο, Νταβίντ Σικέιρος και Ρουφίνο Ταμάιο φιλοτέχνησε μια σειρά από τοιχογραφίες με λαϊκά θέματα για λογαριασμό του Υπουργείου Παιδείας, έχοντας ήδη διαμορφώσει το προσωπικό του στυλ που τον έκανε διάσημο: τολμηρά, ζωηρά χρώματα και μεγάλες επίπεδες, φιγούρες.

Το 1928, γνώρισε τη Φρίντα Κάλο. Στην τοιχογραφία με τίτλο «Προλεταριακή επανάσταση» την απεικόνισε να μοιράζει όπλα και ξιφολόγχες στους εργάτες που ήταν αποφασισμένοι να πολεμήσουν. Παντρεύτηκαν το 1929. Με δική του ενθάρρυνση η Φρίντα αποφάσισε να αφοσιωθεί στη ζωγραφική.

Το 1930 η φήμη του Ριβέρα είχε φθάσει και στις ΗΠΑ. Έπειτα από μια αναδρομική έκθεση στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, ανέλαβε τη δημιουργία τοιχογραφιών σε διάφορες πόλεις, που προκαλούσαν αντιδράσεις με τη θεματολογία τους. Τον μεγαλύτερο σάλο προκάλεσε η τοιχογραφία του «Άνθρωπος στο σταυροδρόμι», που φιλοτέχνησε στο Κέντρο Νέλσον Ροκφέλερ της Νέας Υόρκης το 1933. Έγινε δεκτή με διαδηλώσεις και επιθέσεις των εφημερίδων, επειδή είχε περιείχε τη μορφή του Λένιν. Το έργο καταστράφηκε. Το επανέλαβε όμως στο Μεξικό.

Ο Ντιέγκο και η Φρίντα επέστρεψαν στο Μεξικό. Εγκαταστάθηκαν στο Σαν Ανχελ. Αισθανόταν ευτυχία κοντά του, σ’ ένα σπιτικό γεμάτο φυτά, παπαγάλους, μαϊμούδες και σκυλιά. Το 1935 η Κάλο έμαθε για την ερωτική σχέση του με τη μικρότερη αδελφή της, Κριστίνα, τον εγκατέλειψε και ζωγράφισε μερικά από τα πιο σπαρακτικά έργα της. Πήραν διαζύγιο. Ομως, πέντε χρόνια αργότερα, παντρεύτηκαν ξανά.

Ο Ριβέρα έδειχνε να έχει αλλάξει. Μετά το θάνατό της, το 1953, κατέρρευσε. Η κλονισμένη υγεία του επιδεινώθηκε. Το 1955, λίγο αφότου έμαθε ότι πάσχει από καρκίνο, παντρεύτηκε την εκδότρια Εμα Ουρτάδο. Στις 24 Νοεμβρίου 1957 πέθανε από έμφραγμα στο εργαστήριό του.

Απόψεις