Για την ακρίβεια, η διάταξη αυτή περιέχεται σε ένα πολυνομοσχέδιο – «σκούπα» του υπουργείου Εσωτερικών, με πλήθος αντιδραστικών διατάξεων που αφορούν από την επιβολή της «άκρας του τάφου σιωπής» στα Δημοτικά Συμβούλια μέχρι και τον έλεγχο στα εσωτερικά των κομμάτων με πρόσχημα τα οικονομικά τους.
Οσον αφορά το άρθρο 44, ο Μ. Συντυχάκης, ειδικός αγορητής του Κόμματος, χαρακτήρισε τη διάταξη αυτή «εμβληματικού τύπου αντιδημοκρατική και αυταρχική που πρέπει η κυβέρνηση, ο υπουργός Εσωτερικών να την αποσύρει τώρα, πριν καν ξεκινήσει η συζήτηση στην Επιτροπή».
Μπαίνοντας στο περιεχόμενο της διάταξης, σημείωσε ότι η κυβέρνηση «βάζει χέρι» στα Δημοτικά και όχι Περιφερειακά Συμβούλια, γιατί τα τοπικά συμβούλια είναι αυτά που βρίσκονται σε άμεση επαφή και καταφεύγουν σε αυτά μαζικοί φορείς και επιτροπές κατοίκων για κατεπείγοντα θέματα, που πολλές φορές οι διεκδικήσεις τους αναδεικνύονται από τους συνδυασμούς, στα Δημοτικά Συμβούλια γίνονται θέμα συζήτησης, λαμβάνονται αποφάσεις ακόμα και για κινητοποιήσεις.
Με δυο λόγια, όπως επισήμανε ο Μ. Συντυχάκης: «Ναι μεν φιμώνουν τις παρατάξεις της μειοψηφίας που δεν έχουν και άλλο δρόμο να θέσουν θέματα προς συζήτηση, αλλά αυτό που κύρια επιδιώκουν είναι να αποστειρώσουν τις συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων από τις διεκδικήσεις και την αντίδραση του λαϊκού παράγοντα», προκειμένου τα Δημοτικά Συμβούλια να ευθυγραμμίζονται χωρίς παρατράγουδα με τη διεύρυνση της ανταπόδοσης, τη διασύνδεση των τοπικών οργάνων με τις επιχειρήσεις, ιεραρχώντας έργα σύμφωνα με τις επιδιώξεις τους, πολιτική που όπως ανέδειξε έχει τη σφραγίδα των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε τάχα να «βγαίνει στα κάγκελα» κατά της διάταξης, όμως έσπευσε να συσκοτίσει τις πραγματικές στοχεύσεις της κυβέρνησης και να αποδώσει τη διάταξη, σύμφωνα με τον βουλευτή του Κ. Ζαχαριάδη, σε «μικροκομματικές και πελατειακές επιδιώξεις» της ΝΔ.
Ο υπουργός Εσωτερικών Μ. Βορίδης, με εντελώς κυνικό τρόπο, ανέφερε ότι δεν μπορεί τα Δημοτικά Συμβούλια να ασχολούνται με «κατεπείγον θέμα που να ξεκινά από το να συζητήσουμε από τον πόλεμο στην Ουκρανία και να καταλήγει να συζητάνε την εκπαιδευτική πολιτική», που σημαίνει ότι απαγορεύεται πλέον στα Δημοτικά Συμβούλια να συζητάνε και να παρεμβαίνουν για θέματα που πραγματικά καίνε τις λαϊκές οικογένειες.
Έλεγχος και στα εσωτερικά των κομμάτων;
Ο Μανώλης Συντυχάκης αναφέρθηκε ακόμα στο 4ο μέρος του νομοσχεδίου, όπου περιέχονται άρθρα που αφορούν τα οικονομικά των κομμάτων (τραπεζικοί λογαριασμοί, έσοδα – έξοδα που υποχρεούνται να διαθέτουν πολιτικά κόμματα, εν ενεργεία βουλευτές, υποψήφιοι βουλευτές κ.ο.κ.), που όμως φαίνεται η μεθόδευση και αυτής της κυβέρνησης να θέλει να παρέμβει στα εσωτερικά τους, καθώς περιέχεται διάταξη που αναφέρει ότι θα πρέπει να κατατίθενται τιμολόγια ή άλλα έγγραφα, ώστε «να πιστοποιείται εμφανώς το πρόσωπο του χρηματοδότη», δηλαδή του εργαζόμενου που αγοράζει ένα κουπόνι των 2 ή 5 ευρώ για να ενισχύσει οικονομικά το ΚΚΕ.
Ο Μ. Συντυχάκης υπενθύμισε και έκανε σαφές ότι «το Κόμμα μας δεν έχει δεχτεί και δεν εφαρμόζει αυτή την ονομαστικοποίηση των εσόδων από ιδιωτική χρηματοδότηση και μάλιστα μέσω κουπονιών και ιδιαίτερα αυτών που έχουν μικρή αξία, και αυτό γιατί δεν δεχόμαστε το φακέλωμα ανθρώπων και ούτε ποτέ θα αφήσουμε αυτούς τους ανθρώπους εκτεθειμένους στην εργοδοτική και στην κρατική τρομοκρατία και αυθαιρεσία. Το ΚΚΕ είναι γνωστό ότι ελέγχεται από ορκωτούς λογιστές. Με συνέπεια, διαφάνεια δημοσιεύει ισολογισμούς και όλα τα ποσά που αφορούν είτε κρατική χρηματοδότηση, είτε συνδρομές μελών, οικονομικές εξορμήσεις, αποζημιώσεις βουλευτών, ευρωβουλευτών που κατατίθενται εξολοκλήρου στο κομματικό ταμείο. Ο λαός άλλωστε τις γνωρίζει αυτές τις πηγές. Στοιχεία μελών και φίλων του ΚΚΕ δεν πρόκειται να δώσουμε».
Μία σύντομη αναφορά έκανε και στο 5ο μέρος του νομοσχεδίου για τους ΦΟΣΔΑ, που, όπως σημείωσε, είναι επανάληψη και «βελτίωση» άρθρων και διατάξεων του νόμου 4555/2018 του ΣΥΡΙΖΑ, που δείχνουν την κοινή τους στρατηγική στη διαχείριση των αποβλήτων σύμφωνα με τις κεντρικές ευρωενωσιακές κατευθύνσεις με πυρήνα την ανάδειξη των αποβλήτων ως πόρου ικανού να εξασφαλίσει μέσω της διαχείρισής τους το επιθυμητό ποσοστό κέρδους για λιμνάζοντα κεφάλαια, αλλά και να αποτελέσει στη συνέχεια πρώτη ύλη για την επικερδέστερη δραστηριότητα άλλων κλάδων της καπιταλιστικής οικονομίας. Από 902.gr
