Η κινητοποίηση ήρθε ως κλιμάκωση των διεκδικήσεών τους, με αφορμή το περιστατικό με πυροβολισμούς που σημειώθηκε έξω από το σχολείο τους τις προηγούμενες μέρες, το οποίο άλλωστε αποτέλεσε το έναυσμα για μαθητές του 3ου Γυμνασίου να εκδώσουν ανοιχτή επιστολή προς την κυβέρνηση, την οποία και δημοσιεύουμε, με θέμα το πώς είναι να μεγαλώνεις στο «πίσω μπαλκόνι» της Δυτικής Αττικής…
«Εργάτη κάνε υπόθεση δική σου, το μέλλον και τη μόρφωση που θα έχει το παιδί σου», «Φτώχεια, ανεργία, όπλα, ναρκωτικά, το σάπιο σύστημά σας γεννά όλα αυτά», ήταν από τα συνθήματα στα οποία ένωσαν τη φωνή τους χτες έξω από το υπουργείο μαθητές, ανάμεσά τους και μαθητές Ρομά, εκφράζοντας την αγανάκτηση για την πολιτική που υπονομεύει το μορφωτικό δικαίωμα, το παρόν και το μέλλον τους. Στα αιτήματα των μαθητών περιλαμβάνονται η πρόσληψη προσωπικού για 24ωρη φύλαξη στα σχολεία, συγκοινωνία για τη μεταφορά των μαθητών με δωρεάν μετακίνηση και αναβάθμιση του συγκοινωνιακού δικτύου, ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των γονιών για τη μόρφωση των παιδιών, αθλητικές και πολιτιστικές υποδομές δημόσιες και δωρεάν για όλους τους μαθητές, αντιπλημμυρικά έργα και αντισεισμικός έλεγχος στα σχολεία, επαρκή εξοπλισμό στα σχολεία, να μην περάσει το σχέδιο της κυβέρνησης για το νέο εξαντλητικό λύκειο.
Αντιπροσωπεία συναντήθηκε με τον υφυπουργό Παιδείας Δημ. Μπαξεβανάκη και, όπως σημείωναν μετά τη συνάντηση, το υπουργείο δεν ανέλαβε την ευθύνη να υλοποιήσει κανένα από τα συγκεκριμένα αιτήματα, τα οποία μάλιστα είχαν κατατεθεί με μορφή υπομνήματος από τις 12 Οκτώβρη, κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης που είχε διοργανωθεί και τότε από σωματεία και φορείς. Είτε πρόκειται για τα ζητήματα της σχολικής στέγης, της εγκληματικότητας, της φύλαξης των σχολείων και της μεταφοράς των μαθητών, είτε συνολικότερα ζητήματα της Παιδείας, οι απαντήσεις που έλαβαν ήταν η μετατόπιση της ευθύνης σε άλλα υπουργεία, στην περιφέρεια κ.λπ., ενώ – όπως τόνιζαν μέλη της αντιπροσωπείας – στο «διά ταύτα» για μια ακόμα φορά άκουσαν πως η χώρα βρίσκεται σε κρίση, δεν υπάρχουν χρήματα κ.ο.κ. Οπως υπογραμμίστηκε, οι κάτοικοι της περιοχής «έχουν χορτάσει από συμπάθεια», ότι θα βρεθούν και πάλι και στο υπουργείο Παιδείας και όπου αλλού χρειαστεί προκειμένου να απαιτήσουν συγκεκριμένες λύσεις και θα απαιτήσουν διεκδικητικά άμεση σύγκληση του Δημοτικού Συμβουλίου, καθώς, όπως σημειώθηκε, και οι δήμοι και η Περιφέρεια έχουν ευθύνη για το ότι η περιοχή κατάντησε γκετοποιημένη.
Τη χτεσινή κινητοποίηση στήριξαν συνδικάτα και φορείς της περιοχής, όπως ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών «Ο Σωκράτης», ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων (παράρτημα Μενιδίου – Φυλής), το Συνδικάτο Επισιτισμού – Τουρισμού (παράρτημα Δυτικής Αθήνας), το Συνδικάτο Οικοδόμων (παράρτημα Μενιδίου – Φυλής), οι Σύλλογοι Γυναικών Μενιδίου, Ανω Λιοσίων, Ζεφυρίου (μέλη της ΟΓΕ), η Ενωση ΕΒΕ Ανω Λιοσίων – Ζεφυρίου, το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Αχαρνών και το Σωματείο Συνταξιούχων Ανω Λιοσίων – Ζεφυρίου – Καματερού.
Ανοιχτή επιστολή μαθητών και μαθητριών του 3ου Γυμνασίου Ανω Λιοσίων
«Κύριοι της κυβέρνησης,
Παίρνουμε το θάρρος να σας απευθυνθούμε, να σας μιλήσουμε δημόσια. Ξέρουμε, δε θα μας ακούσετε. Γιατί εσείς στέκεστε πολύ ψηλά και εμείς είμαστε παιδιά που μεγαλώνουμε στο “πίσω μπαλκόνι” της Δυτικής Αττικής, όπως πρόσφατα μας αποκάλεσε ο πρωθυπουργός.
Εδώ στο “πίσω μπαλκόνι”, οι μεγάλοι σηκώνονται νωρίς το πρωί και πάνε να βγάλουν ένα μεροκάματο, άλλοι είναι χρόνια άνεργοι και προσπαθούν να ζήσουν τις οικογένειές τους, προσπαθούν ακόμα να χαμογελάνε μπροστά στα παιδιά τους, μπροστά σ’ εμάς.
Εμείς τα παιδιά τρέχουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ για να κάνουμε τα δικά μας όνειρα πραγματικότητα.
Για να κάνουμε πραγματικότητα το όνειρο των γονιών μας, που είναι να μας δουν να ζούμε καλύτερα απ’ ό,τι έζησαν αυτοί.
Σε αυτόν τον αγώνα, είμαστε όλοι εμείς οι κάτοικοι του “πίσω μπαλκονιού”. Βλέπετε, γεννηθήκαμε όλοι στο “πίσω μπαλκόνι” από εκεί που δεν βγαίνει ο ήλιος.
Γιατί στην πρώτη βροχή, όλοι μαζί φοβόμαστε για το μέλος της οικογένειάς μας που είναι στο δρόμο και που συχνά μετατρέπεται σε ποτάμι.
Γιατί στον πρώτο σεισμό, όλοι μαζί φοβόμαστε μη μας πλακώσει το σχολείο.
Γιατί εδώ, στο “πίσω μπαλκόνι”, εμείς τα παιδιά, δεν έχουμε το δικαίωμα ούτε στην άθληση, ούτε στον πολιτισμό.
Τα ΓΙΑΤΙ είναι πολλά. Δεν σας τα γράφουμε όλα. Πού χρόνος για να ακούσετε παιδιά από το “πίσω μπαλκόνι”;
Πρόσφατα η γιαγιά μιας συμμαθήτριάς μας, της είπε ότι θέλετε να καταργήσετε το δικαίωμα στην ΑΠΕΡΓΙΑ. Εμείς οι άνθρωποι του “πίσω μπαλκονιού” να μην έχουμε το δικαίωμα καν, να διεκδικήσουμε, να φωνάξουμε, να απαιτήσουμε αυτά που μας ανήκουν.
Βλέπετε, γιαγιάδες πολλών συμμαθητών μας χύσανε το αίμα τους γι’ αυτό το δικαίωμα.
Πρόσφατα, με τους πυροβολισμούς που έπεσαν έξω από το σχολείο μας, εσείς και διάφοροι άλλοι, μας λέτε ότι για την κατάσταση που ζούμε εδώ, στο “πίσω μπαλκόνι” φταίνε διάφορες κοινωνικές ομάδες που ζουν στην περιοχή μας και συνήθως αναφέρεστε στους Ρομά.
Ισως επειδή θα σας βόλευε να τρωγόμαστε μεταξύ μας.
Ομως ακούστε να δείτε:
Μπορεί να σας φανεί περίεργο αλλά για εμάς εδώ στο “πίσω μπαλκόνι” δεν είναι γενικά Ρομά, όπως προφανώς είναι για εσάς. Για εμάς είναι ο Κώστας, είναι ο Παύλος, είναι τα άλλα παιδιά που καθόμαστε μαζί στο ίδιο θρανίο, που μας ενώνει το ίδιο προαύλιο, που έχουμε τις ίδιες αγωνίες, που θέλουμε να ζήσουμε καλύτερα.
Δυστυχώς το ΕΜΠΟΔΙΟ είστε ΕΣΕΙΣ!
Ομως να ξέρετε ότι τα μπαλκόνια όλου του κόσμου, τα έχτισαν με τα χέρια τους οι άνθρωποι των “πίσω μπαλκονιών” και σε αυτούς ανήκουν όλα.
Και θα τα πάρουν, όσα εμπόδια κι αν βάλετε.
Δεν θα σας σώσουν ούτε τα ψεύτικα δάκρυά σας για τα προβλήματα της περιοχής μας. Γιατί αν πραγματικά σας ένοιαζε, θα είχατε ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα του 15μελούς μας, αλλά και άλλων φορέων και σωματείων της περιοχής μας που σας τα έχουν καταθέσει εδώ και πολύ καιρό.
Μαθητές και μαθήτριες του 3ου Γυμνασίου Ανω Λιοσίων».
Πηγή: Ριζοσπάστης
