Τηρείται η «παράδοση» που θέλει να ετοιμάζονται νέα εξοπλιστικά προγράμματα, που φυσικά θα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, μετά από κάθε διένεξη στο Αιγαίο. Οι σαφείς αναφορές στην συζήτηση στην Βουλή και ο «περίεργος» ρόλος εφοπλιστών.
Η παράδοση που θέλει κάθε ελληνοτουρκική κρίση να διαδέχεται ένα «μπαράζ» συζητήσεων για νέους εξοπλισμούς και φυσικά την διάθεση των ανάλογων κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα τηρηθεί και στην τρέχουσα συγκυρία. Παρότι η κρίση που προκλήθηκε από τις «βόλτες» του Oruc Reis δεν δείχνει να αποκλιμακώνεται (παρόλο που όλα δείχνουν ότι οδηγούμαστε σε διμερή διάλογο με γερμανική επιδιαιτησία) ήδη οι τοποθετήσεις περί νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων έχουν εμφανιστεί.
Αυτή την φορά μάλιστα με μία …ιδιαιτερότητα: Είναι απόλυτα συνδεδεμένες με την «αναγκαιότητα» των φιλελεύθερων πολιτικών των ιδιωτικοποιήσεων, ενώ διαφαίνεται και μία τάση να έχουν «ειδικό ρόλο» σε αυτή την υπόθεση τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου και κυρίως το εφοπλιστικό. Στοιχείο που μπορεί να εξηγηθεί από τις προνομιακές σχέσεις που φαίνεται να διαθέτουν «εφοπλιστικά τζάκια» της χώρας και επιχειρηματίες της ναυτιλίας με συγκεκριμένα διεθνή κέντρα της παγκόσμιας αμυντικής βιομηχανίας, σχέσεις που εν πολλοίς καθορίζονται από τις «στρατηγικές συμμαχίες» που έχουν με πολυεθνικές των αντίστοιχων χωρών, ιδίως αυτών που έχουν πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα στα κοιτάσματα της Ν.Α Μεσογείου. Αυτά ενώ είναι ήδη γνωστές συζητήσεις που υπάρχουν με συγκεκριμένες χώρες, όπως για παράδειγμα με την Γαλλία, για την αγορά φρεγατών.
Οι συζητήσεις
Το ότι συντομότατα θα τεθεί θέμα εξοπλισμών κατέστη σαφές και από τη συζήτηση που έγινε σε επίπεδο αρχηγών την προηγούμενη Τετάρτη στην Βουλή.
Πρώτος έκανε την σχετική αναφορά ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης που συνέδεσε μάλιστα την πολιτική των εξοπλισμών με την ιδιωτικοποίηση φορέων της αμυντικής βιομηχανίας όπου έχει προνομιακή σχέση το δημόσιο. Όπως είπε ο πρωθυπουργός «προχωράμε με γρήγορες κινήσεις και σε συμπράξεις και με ιδιωτικοποιήσεις εκεί που χρειάζεται, για να μπορέσουμε να ενισχύσουμε συνολικά και την εγχώρια Αμυντική μας Βιομηχανία και ναι, όπου χρειάζεται να κάνουμε τις στοχευμένες εκείνες επενδύσεις που δυστυχώς η γεωπολιτική μας θέση επιβάλλει».
Πολύ πιο συγκεκριμένος όμως έγινε στην συνέχεια ο Αθανάσιος Δαβάκης, δηλαδή ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής, άρα και ο καθ’ ύλην αρμόδιος. Όπως τόνισε «είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε εδώ και τώρα και μέσα στον υπάρχοντα, όπως αντιλαμβάνεστε, δημοσιονομικό σχεδιασμό στην ολοκλήρωση ορισμένων στοχευμένων και πολύ κρίσιμων εξοπλιστικών προγραμμάτων, που αφορούν στην επιχειρησιακή ετοιμότητα και στη μαχητική ισχύ ορισμένων οπλικών συστημάτων που αποτελούν κρισιμότατους πυλώνες της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας, όπως συγκεκριμένα τα υποβρύχια αναερόβιας πρόωσης του Πολεμικού μας Ναυτικού. Σε αυτόν τον τομέα πρέπει να πούμε ότι έχουν γίνει ήδη σημαντικά βήματα εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, όπως η ψήφιση για παράδειγμα της εν συνεχεία υποστήριξης των αεροσκαφών «Mirage». Η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας πρέπει να συνεχίσουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Παράλληλα πρέπει από τώρα να προετοιμαστούμε επιμελώς για το μέλλον. Οι εξελίξεις στο διεθνές μας περιβάλλον, στην τεχνολογία και στα οικονομικά δεδομένα της χώρας μας τρέχουν. Πρέπει, λοιπόν, από τώρα να δούμε προσεκτικά την επόμενη μέρα σε αυτό που όπως είπα και προηγουμένως μας δίνει το δικαίωμα να προβάλουμε ισχύ, δηλαδή την εθνική μας άμυνα, δηλαδή τις Ένοπλες Δυνάμεις».
Στις δηλώσεις αυτές μπορεί να προστεθεί και η αναφορά του βουλευτή Δημήτρη Καϊρίδη, που φέρεται να έχει προνομιακή θέση στην εκπροσώπηση της κυβέρνησης για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Αυτός ανέφερε πως «η αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεών μας δεν μπορεί να αποτελεί μόνο μια ρητορική επίκληση. Για να έχει ουσία, πρέπει συγκεκριμένα όλες οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις που πιστεύουν στην αναγκαιότητά της να καθορίσουν πώς και από πού θα εξοικονομηθούν οι απαραίτητοι πόροι». Κάλεσε δηλαδή σε ευρεία συναίνεση το πολιτικό σύστημα.
Μια… περίεργη πρόταση
Στα αξιοπρόσεκτα όμως μπορεί να προστεθεί και μία πρόταση βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας που κατέθεσε σε ανύποπτο χρόνο, πριν από 3 ημέρες, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Νίκος Μανωλάκος. Σύμφωνα με αυτή την πρόταση αυτή την περίοδο υφίσταται θέμα στρατιωτικών ισορροπίων στο Αιγαίο. Ο βουλευτής τονίζει πως «για να μπορέσουμε να πετύχουμε την αποτροπή, πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα της στρατηγικής κρούσης ή του ισοδυνάμου αποτελέσματος. Για να γίνει αυτό, απαιτείται, κατά προτεραιότητα των λοιπών κλάδων, ο εκσυγχρονισμός του Πολεμικού Ναυτικού με πλοία, τα οποία να συνδυάζουν ταυτόχρονα επιχειρησιακές δυνατότητες, πολέμου επιφανείας, αεράμυνας περιοχής, ανθυποβρυχιακού πολέμου, διοίκησης και ελέγχου του πεδίου της μάχης ψηφιακά και εκτόξευσης κατευθυνόμενων βλημάτων μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς».
Προχωρά μάλιστα το σκεπτικό του λέγοντας πως «η πρόταση, που μπορεί να δώσει τη λύση, είναι να συσταθεί Ειδικό Ταμείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο θα λειτουργεί ως τραπεζικός λογαριασμός, υπό τον έλεγχο επιτροπής προσωπικοτήτων, με εισροές ποσών από το κράτος, μέσω ειδικής ρύθμισης και από εισφορές ιδιωτών, με καθορισμό κάθε φορά, του προς αγορά οπλικού συστήματος».
Με απλά λόγια ο βουλευτής Νίκος Μανωλάκος περιγράφει ουσιαστικά συγκεκριμένες εξοπλιστικές προμήθειες σε πολύ προσδιορισμένο είδος πλοίων που θυμίζει …σύγχρονες φρεγάτες. Παράλληλα προτείνει την συγκρότηση μίας επιτροπής που θα μοιάζει λίγο με αυτή για τα 200 χρόνια από το 1821. Πλην όμως όπως δηλώνει ότι σε αυτή θα εμπλέκονται ιδιώτες που θα συνεισφέρουν και με «καθορισμό του προς αγορά οπλικού συστήματος».
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτή είναι απλά …μια ιδέα ενός βουλευτή. Μόνο που ο συγκεκριμένος βουλευτής δεν είναι τυχαίος. Αντιθέτως είναι αντιστράτηγος εν αποστρατεία και πολύ καλός γνώστης των αμυντικών θεμάτων και συσχετισμός μια και ο ίδιος υπογράφει την ανακοίνωσή του ως Επίτιμος Διοικητής ΑΣΔΕΝ (Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων). Επίσης ο εν λόγω βουλευτής είναι βουλευτής στην Α’ Περιφέρεια του Πειραιά με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει αν το συνδυάσει κανείς με το γεγονός πως οι εξοπλιστικές δαπάνες αποτελούν αντικείμενο εξαιρετικά μεγάλων προϋπολογισμών κι ως εκ τούτου μόνο ένας κλάδος έχει την δυνατότητα και την άνεση να εμπλακεί σε μία τέτοια υπόθεση: Ο εφοπλιστικός. Άλλωστε ήδη επ’ αυτού έχουμε σαφή δείγματα από εφοπλιστές που έχουν εμπλακεί σε δωρεές προς το Πολεμικό Ναυτικό. Κινήσεις που παρουσιάζονται ως εθελοντική συνεισφορά, ερμηνεύονται όμως και ως πρόθεση διαμόρφωσης μιας «ειδικής σχέσης» που μπορεί να λειτουργήσει στο (άμεσο) μέλλον μεσολαβητικά σε ζητήματα μεγάλων εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του εφοπλιστή Παναγιώτη Λασκαρίδη που στις αρχές Ιουλίου πραγματοποίησε δωρεά προς το Πολεμικό Ναυτικό το πλοίο γενικής υποστήριξης «ΗΡΑΚΛΗΣ» και η σχετική τελετή ονοματοδοσίας έγινε στον ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Παρών ήταν ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος αλλά και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος. Ο τελευταίος μάλιστα απευθύνθηκε στον εφοπλιστή Λασκαρίδη με την εξής προσφώνηση:
«Αξιότιμε κύριε Λασκαρίδη, Οι εθνικές σας ευεργεσίες προς το Πολεμικό μας Ναυτικό και το ενδιαφέρον σας για την αμυντική θωράκιση της Χώρας, καταμαρτυρούν άνδρα με ψυχικό μεγαλείο, γενναιοδωρία αλλά και πλήρη συναίσθηση του ιερού Χρέους προς την Πατρίδα, μονολεκτικά άνδρα Ευπατρίδη»…
