Λίγο – λίγο, νόμο – νόμο, τροπολογία – τροπολογία… θα τα καταφέρουν να τον διαλύσουν εις τα εξ ων συνετέθη τον Αρχαιολογικό Νόμο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, πατώντας στα χνάρια των προηγούμενων αρπάζει κάθε πιθανή ευκαιρία για να καταστήσει ανενεργές κάποιες διατάξεις του μέχρι το πουλόβερ να ξηλωθεί ολόκληρο. Τι να τον κάνουν άλλωστε; Κάποτε μπορεί να τον ανέχονταν, αλλά τώρα που οι επενδυτές στριμώχνονται μόνο προβλήματα, προσχώματα, εμπόδια δημιουργεί μπροστά στην ξέφρενη πορεία προς την ανάπτυξη!
Στο νομοσχέδιο «Χωρικός σχεδιασμός- βιώσιμη ανάπτυξη» ανάμεσα στον καταιγισμό τροπολογιών εμφανίστηκε και τροπολογία σύμφωνα με την οποία η άδεια παραχώρησης χρήσης οργανωμένων αρχαιολογικών χώρων, ιστορικών τόπων, ακίνητων μνημείων παύει να δίνεται με Υπουργική Απόφαση κατόπιν σχετικής εισήγησης του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (άρθρο 46 του ν. 3028/2002) και στο εξής θα δίνεται από την εκάστοτε αρμόδια τοπική Εφορεία Αρχαιοτήτων.
Θυμίζουμε, ότι λίγες ημέρες πριν στο νομοσχέδιο «Νέο Θεσμικό Πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις», σειρά διατάξεων περιόριζαν σημαντικά – αν όχι καταργούσαν – τον προστατευτικό επί των μνημείων ρόλο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας (δες στον Ημεροδρόμο https://www.imerodromos.gr/katargoun-ke-ton-archeologiko-nomo/). Κατόπιν κινητοποίησης του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων αρκετές από αυτές τελικά δεν συμπεριλήφθηκαν στο νόμο.
Ας δούμε και την αιτιολογία για το νέο κρούσμα αποδυνάμωσης της προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, όπως περιγράφεται στην εισηγητική έκθεση της εν λόγω τροπολογίας: «η συγκεκριμένη τροπολογία απλοποιεί τις σχετικές διαδικασίες και μειώνει σημαντική τον απαιτούμενο χρόνο έγκρισης των αιτημάτων χρήσης αρχαιολογικών χώρων, μνημείων κλπ. Με αυτόν τον τρόπο η προτεινόμενη τροποποίηση αποσκοπεί στο να καταστήσει τη χώρα μας πιο ελκυστική για διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές, να βελτιώσει το προσφερόμενο τουριστικό προϊόν (π.χ. ταχύτερη εξυπηρέτηση αιτημάτων χρήσης/παραχώρησης αρχαιολογικών χώρων/μνημείων), αλλά και να αυξήσει τα έσοδα του ελληνικού δημοσίου μέσω της ορθολογικότερης αξιοποίησης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς».
Επομένως, με μία «τουφεκιά» πολλά τα θύματα…
Πρώτον περιορίζουν και αλλοιώνουν περαιτέρω τη θεσμική ισχύ του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου ως ανώτατου επιστημονικού γνωμοδοτικού οργάνου μέχρι που οι αρμοδιότητές του να περιοριστούν πλήρως στο ρόλο της παροχής επιστημονικού άλλοθι στα επενδυτικά fast track σχέδια.
Δεύτερον, μεταφέρουν το βάρος της ευθύνης της παραχώρησης των μνημείων στις τοπικές Εφορείες Αρχαιοτήτων, οι οποίες βέβαια και το χώρο ευθύνης τους γνωρίζουν άριστα και τους τρόπους προστασίας των μνημείων, αλλά ταυτόχρονα είναι εκτεθειμένες στις πιέσεις των τοπικών φορέων. Με αυτόν τρόπο οι Εφορείες μετατρέπονται και αυτές σε διεκπεραιωτές της στρατηγικής επιλογής των κυβερνήσεων τα μνημεία να γίνουν μέρος της αγοραίας αναπτυξιακής τους λογικής.
Τρίτον… αυτό το ομολογούν μόνοι τους. Να έρθουν το Χόλυγουντ, το Μπόλυγουντ, οι Κινέζοι κινηματογραφικοί παραγωγοί και να βρουν, χωρίς εκνευριστικά εμπόδια, «ξινούς», οπισθοδρομικούς αρχαιολόγους και ενοχλητικούς νόμους, το αρχαιοελληνικό σκηνικό της αρεσκείας τους. Βέβαια, εκείνο που τους αφορά πιο πολύ είναι να βρουν και τον φοροαπαλλακτικό παράδεισο της αρεσκείας τους ώστε να κινηματογραφήσουν την ταινία τους και χωρίς ενοχλητικούς φόρους. Αλλά υπομονή… Κι αυτό θα γίνει.
