Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε στο TVXS του κ.Κούλογλου. Του κυρίου Στέλιου Κούλογλου. Που, θυμίζουμε, είναι αριστερός ευρωβουλευτής. Δεν είναι κανένας «αριστερός» πολιτικός ξεφτίλας. Ετσι;
Το κείμενο που ακολουθεί, λοιπόν, εκφράζει απολύτως τον κ.Κούλογλου. Όχι μόνο διότι γράφτηκε στην ιστοσελίδα του. Αλλά διότι, όπως βλέπουμε, φροντίζει να το αναπαράγει μέσω τουίτερ και να το συστήνει ως ανάγνωσμα στους φίλους του.
Στο σημείο αυτό θα συμφωνήσουμε απολύτως με τον κ.Κούλογλου. Προτείνουμε κι εμείς στους αναγνώστες του «Ημεροδρόμου» να διαβάσουν (μέχρι τέλους) αυτό το ανυπόγραφο κείμενο. Αυτό το «άρθρο γραμμής» του TVXS. Που τόσο εμπνέει τον κ.Κούλογλου.
Καλούμε τους αναγνώστες μας να μη χάσουν ούτε λέξη του κειμένου που τόσο απηχεί τις απόψεις του κυρίου Κούλογλου.
- Να μην προσπεράσουν ειδικά εκείνα τα σημεία που το λατρεμένο στον κύριο Κούλογλου άρθρο, ειρωνεύεται με τόσο βρυξελλιώτικο στιλ τους αγρότες που βρίσκονται στους δρόμους καταλογίζοντάς τους ότι συμπεριφέρονται σαν σε «κατάληψη Λυκείου επειδή το κυλικείο διαθέτει ακριβές τυρόπιτες»…
- Η’ το άλλο σημείο, όπου καταχεριάζοντας τους αγρότες, το TVXS αποφαίνεται ότι τα προβλήματά τους (φορολογικά, ασφαλιστικά, οικονομικά) «είναι όλα λυμένα»…
- Η’ στο επόμενο σημείο, εκεί που το TVXS του κ.Κούλογλου ξεμπροστιάζει τους αχάριστους και ανέγγιχτους από την κρίση αγρότες και χωρίς να σηκώνει κουβέντα για τα γραφόμενά του, σημειώνει για τους κυνικούς και εκβιαστές αγρότες: «(…) δεν υπάρχει κάποιο σοβαρό αίτημα για την κοινωνική ομάδα (σσ: αγρότες) που επλήγη λιγότερο από την κρίση – ή και καθόλου – αυτή κάνει επίδειξη κυνισμού και παρωχημένου πολιτικού εκβιασμού».
Προτείνουμε, επίσης, να διαβαστεί το λατρεμένο στον κύριο Κούλογλου κείμενο όχι μόνο από τους αγρότες. Μα και από τους εκπαιδευτικούς. Μα και από τους πυροσβέστες. Και από κάθε «ταραχοποιό» στοιχείο που το άρθρο φροντίζει να τον βάλει στη θέση του.
Και κυρίως να το διαβάσουν όσοι νομίζουν ότι μπορούν να συνδικαλίζονται ασόβαρα σε τούτη τη χώρα μιας και – όπως σημειώνει το κείμενο – «αφού σοβαρεύτηκε αρκετά η χώρα, καιρός να σοβαρευτεί και ο συνδικαλισμός»…
Παρακαλούμε, λοιπόν, να διαβαστεί από τον αναγνώστη, δυο και τρεις φορές αν γίνεται, το εν λόγω άρθρο (το παραθέτουμε ολόκληρο).
Κι αφού διαβαστεί, ας αποφασίσει ανεπηρέαστος ο αναγνώστης: Γι’ αυτές τις περιπτώσεις δεν θα έπρεπε, πέραν του πολιτικού βραβείου της «αριστερής» πολιτικής ξεφτίλας, να έχει θεσπιστεί κι ένα «Πούλιτζερ» («αριστερής») ξεφτίλας;
Ακολουθεί το κείμενο του TVXS (https://tvxs.gr/news/i-apopsi-mas/sobara-tora-kserei-kaneis-ta-aitimata-ton-agroton):
«Σοβαρά τώρα, ξέρει κανείς τα αιτήματα των αγροτών;
Στην επικαιρότητα των ημερών βρίσκονται οι κινητοποιήσεις των αγροτών αν και η προσέγγιση κάθε τέτοια εποχή είναι περίπου μηχανική και ουδείς ασχολείται με τα αιτήματά τους. Όμως, καθώς τα φορολογικά, ασφαλιστικά ή άλλα οικονομικά θέματα είναι όλα λυμένα – παρά την κρίση – πολλοί αναρωτιούνται για ποιο λόγο θα βρεθούν στους δρόμους; Χρειάζεται πράγματι αρκετή έρευνα για να εντοπίσει κάποιος ότι τα αιτήματα συνοψίζονται στη «μείωση του κόστους παραγωγής».
Αν το αντιμετωπίσει χιουμοριστικά μοιάζει με κατάληψη Λυκείου επειδή το κυλικείο διαθέτει ακριβές τυρόπιτες, αν το αντιμετωπίσει ψύχραιμα μοιάζει το αγροτικό κίνημα να ζητά την κατάλυση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, που διαμορφώνει τις συνθήκες του ανταγωνισμού. Τίποτε από τα δύο δεν συμβαίνει γιατί πολύ απλά, την πρώτη φορά που δεν υπάρχει κάποιο σοβαρό αίτημα για την κοινωνική ομάδα που επλήγη λιγότερο από την κρίση – ή και καθόλου – αυτή κάνει επίδειξη κυνισμού και παρωχημένου πολιτικού εκβιασμού.
Δεν είναι το μόνο σύμπτωμα όμως: Για παράδειγμα, μετά από 10 καταστροφικά χρόνια χωρίς προσλήψεις στο δημόσιο, μόλις ανακοινώθηκαν διορισμοί και μάλιστα με την εντυπωσιακά μεγάλη μερίδα του λέοντος (15.000) στην εκπαίδευση, οι εκπαιδευτικοί είναι στο δρόμο με αίτημα να διοριστούν οι διπλάσιοι!
Πέρυσι, και ενώ η κυβέρνηση είχε εξαγγείλει τη μονιμοποίηση των πενταετών πυροσβεστών μετά από χρόνια εμπαιγμού, αυτοί έσπαζαν τις τζαμαρίες του Υπουργείου όπου υπογραφόταν η μονιμοποίησή τους! Τζαμαρία έσπασαν και στο Υπουργείο Εργασίας πέρυσι, αν και το διπλανό φύλο της εισόδου ήταν ορθάνοιχτο. Εκτός από όσους παραβίασαν ανοιχτές θύρες υπάρχουν και οι συνδικαλιστές που ισχυρίζονται καθημερινά σε ΜΜΕ, εμμέσως ή σαφώς, ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία ! Ομοίως στην Υγεία και σε άλλους κλάδους όπου επανέρχεται η κανονικότητα.
Δεν έχει σημασία αν κάποιος αποτιμά θετικά ή αρνητικά το έργο της κυβέρνησης ή αν θεωρεί κομματικά κατευθυνόμενες τις οργανώσεις. Ο συνδικαλισμός οφείλει να διεκδικεί ακόμη και αν σιώπησε επιλεκτικά, τα χρόνια που διαλύθηκε το κοινωνικό κράτος, οι εργασιακές σχέσεις, το εισόδημα των Ελλήνων. Όμως, αφού σοβαρεύτηκε αρκετά η χώρα, καιρός να σοβαρευτεί και ο συνδικαλισμός».
