ΚΚΕ: Να επαναλειτουργήσει η ΛΑΡΚΟ και να εξασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας και τα δικαιώματα των εργαζομένων

Την επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ, την εξασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων ζητά το ΚΚΕ με Ερώτησή του προς τους υπουργούς Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Εθνικής Οικονομίας & Οικονομικών και Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης.

Συγκεκριμένα, στην Ερώτηση που υπογράφουν οι βουλευτές Θανάσης Παφίλης, Νίκος Καραθανασόπουλος, Γιώργος Μαρίνος, Χρήστος Κατσώτης και Διαμάντω Μανωλάκου, αναφέρονται τα εξής: 

«Η χώρα μας έχει στο υπέδαφός της το 90% των συνολικών κοιτασμάτων νικελίου και κοβαλτίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική βιομηχανία που τα αξιοποιεί παράγοντας σιδηρονικέλιο, ενώ αποδεδειγμένα έχει τις δυνατότητες να καθετοποιήσει τα προϊόντα της, με παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα, καθαρού νικελίου, κοβαλτίου, αξιοποίηση των υποπροϊόντων, έχει δυνατότητες να αξιοποιήσει παράλληλα τις ενεργειακές δυνατότητες που προκύπτουν κατά τη λειτουργία της και τη φυσική της γεωγραφική ιδιομορφία.

Η αξία της ΛΑΡΚΟ, κατά ελάχιστη εκτίμηση, χωρίς να είναι δυνατόν να υπολογιστεί η αξία χρήσης των προϊόντων στην ανάπτυξη της βιομηχανίας, είναι χαρακτηριστική:

1. Τα μοναδικά μεταλλεύματα νικελίου, κοβαλτίου και το μοναδικό εργοστάσιο παραγωγής σιδηρονικελίου στην ΕΕ, όπου η αξία χρήσης τους είναι αυτή που μπορεί να παράξει, μέσα από την εκμετάλλευση των μεταλλευμάτων, σιδηρονικέλιο αξίας 20 δισεκατομμυρίων ευρώ.

2. Stock ανταλλακτικών αξίας 20 εκατομμυρίων ευρώ.

3. 2 οικισμοί 400 διαμερισμάτων αξίας 20 εκατομμυρίων ευρώ.

4. Βαρύς κινητός εξοπλισμός αξίας 20 και άνω εκατομμυρίων ευρώ.

5. Σιδηροκατασκευές χιλιάδων τόνων συνολικής αξίας 300 εκατομμυρίων ευρώ.

Η ΛΑΡΚΟ χαρακτηρίζεται ως “στρατηγικής σημασίας επιχείρηση” από τον αντικειμενικά φυσικό και υλικοτεχνικό διαμορφωμένο μέσα από την μέχρι σήμερα λειτουργία της πλούτο, αλλά και την αξία χρήσης των προϊόντων που μπορεί να παράξει για τη συνολική ανάπτυξη της βιομηχανίας στη χώρα μας.

Ως συνέχεια των προηγούμενων Κυβερνήσεων και των κατευθύνσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Φλεβάρη του 2020, το σχέδιο και οι νομοθετικές ρυθμίσεις της Κυβέρνησης για την ΛΑΡΚΟ ήταν “εκκαθάριση εν λειτουργία, διαγωνισμοί και μεταβίβαση σε νέο ιδιοκτήτη που θα ρίξει κεφάλαια για τη συνέχιση της λειτουργίας της, τον εκσυγχρονισμό της, τη διατήρηση των θέσεων εργασίας”.

Στη συζήτηση που είχε γίνει στη Βουλή το ΚΚΕ τόνισε τις ευθύνες για τη μέχρι σήμερα πορεία της ΛΑΡΚΟ, τους κινδύνους αυτής της απόφασης, αναδεικνύοντας παράλληλα την πρόταση του Κόμματός μας για την αξιοποίησή της.

Οι Βουλευτές και οι Υπουργοί για να δικαιολογήσουν την πολιτική της Κυβέρνησης από την μία έριξαν “τόνους λάσπη” για την επιχείρηση και τους εργαζόμενους και από την άλλη έλεγαν ότι “αυτή η νομοθετική ρύθμιση είναι μονόδρομος για τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ, τη διατήρηση των θέσεων εργασίας, τις ισορροπίες που κρατούν αυτές στις τοπικές κοινωνίες”.

Η υλοποίηση της πολιτικής αυτής απόφασης μέχρι σήμερα έχει τις παρακάτω τοπικές και εθνικές συνέπειες:

1. Το “μοντέλο” της “Ειδικής Διαχείρισης και της εκκαθάρισης εν λειτουργία” τριπλασίασε το κόστος παραγωγής με αποτέλεσμα τη συρρίκνωσή της και την απαξίωση της ΛΑΡΚΟ.

2. Μέσα στην τετραετία αυτή έχουν σπαταληθεί από κεφάλαια της ΛΑΡΚΟ και τον κρατικό προϋπολογισμό εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, που ήταν αρκετά για τον εκσυγχρονισμό της και την ανάπτυξή της σε μια κατεύθυνση που να στηρίζεται στις συνολικές δυνατότητές της.

3. Τους τελευταίους 18 μήνες έχει σταματήσει εντελώς η παραγωγή, οι εργαζόμενοι διεκδικούν υλοποίηση σχεδίου συντήρησης και προετοιμασίας επαναλειτουργίας και η κυβέρνηση τους λέει ότι “δεν υπάρχει από το καθεστώς της Ειδικής Διαχείρισης, αυτό θα το υλοποιήσει ο νέος ιδιοκτήτης”.

4. Έχουν χαθεί 700 θέσεις εργασίας.

5. Τους εργαζόμενους που απέμειναν τους αρπάξατε τον μόχθο μιας ζωής και τους απολύσατε τον Αύγουστο του 2022.

6. Το μόνο εισόδημα που έχουν σήμερα οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ είναι η κατακρεουργημένη από τις αντιεργατικές διατάξεις (του νόμου 4664/2020 άρθρο 21) μισθοδοσία. Οι συμβάσεις εργασίας είναι ορισμένου χρόνου και λήγουν 31/3/24.

7. Ρίξατε “κανόνι” στις υποχρεώσεις που είχε η προ ειδικής διαχείρισης ΛΑΡΚΟ σε δεκάδες αυτοαπασχολούμενους και προμηθευτές, με αποτέλεσμα να τους χρεοκοπήσετε.

8. Διαγωνισμοί έγιναν. Η Κυβέρνηση, με το αντίτιμο των 6 εκατομμυρίων ευρώ (6 ευρώ το στρέμμα), έχει κηρύξει προτιμητέο νέο ιδιοκτήτη της ΛΑΡΚΟ την κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – AD HOLDING (Δασκαλάκης) και ο ανταγωνιστής ενδιαφερόμενος CMI (Ιρλανδοί) με ασφαλιστικά έχει “παγώσει” τη διαδικασία μεταβίβασης.

9. Εκτός άλλης εμπλοκής, η εξέλιξη της μεταβίβασης της ΛΑΡΚΟ σε νέο ιδιοκτήτη θα κριθεί στην απόφαση του ΣτΕ, η οποία μετά από 2 αναβολές και “με επείγον αίτημα επίσπευσης της διαδικασίας” από την Κυβέρνηση, μεταφέρθηκε για τις 26/3/2024.

10. Έχετε στείλει “εμπιστευτική επιστολή” στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού και ζητάτε βεβαίωση “οικονομικής διακοπής”της ΛΑΡΚΟ.

11. Τον Δεκέμβριο του 2023, η δέσμευση της Κυβέρνησης απέναντι στους εργαζόμενους ήταν “Ανανέωση των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, μέχρι να βγει η απόφαση του ΣτΕ και να υπάρξει τριμερής διάλογος Κυβέρνησης – νέου ιδιοκτήτη – εργαζομένων. Τον Φεβρουάριο του 2024 θα υπάρξει νέος κύκλος συναντήσεων για να ενημερωθείτε”.

Όπως πληροφορηθήκαμε, ο Ειδικός Διαχειριστής και τα υπηρεσιακά κλιμάκια των Υπουργείων Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, είπαν στους εργαζόμενους τα εξής:

1. Την Πέμπτη 8/2/24 ο Ειδικός Διαχειριστής της ΛΑΡΚΟ ενημέρωσε τους εργαζόμενους ότι “παρά το γεγονός ότι έχει πράξει τα απαραίτητα, η Κυβέρνηση δεν έχει τροποποιήσει τον νόμο έτσι ώστε να μπορεί το επόμενο διάστημα να καλύψει οικονομικά τις ανάγκες δραστηριοτήτων της ΛΑΡΚΟ με αποτέλεσμα να οδηγείται σε οικονομική ασφυξία το επόμενο διάστημα. Παράλληλα δεν έχει λάβει ενημέρωση για την ανανέωση των συμβάσεων”.

2. Τη Δευτέρα 12/2/24 ο Γραμματέας του ΥΠΕΝ τους είπε “ο επενδυτής δεν ενδιαφέρεται αυτή την χρονική περίοδο για την επαναλειτουργία της ΛΑΡΚΟ, θα την κάνει σκραπ και εάν κάποια στιγμή οι συνθήκες στην αγορά νικελίου γίνουν ευνοϊκές, τότε θα επενδύσει στην παραγωγή με νέες μεθόδους. Με τους αρμόδιους θα πρέπει να συζητήσετε για ένα plan B που να αφορά την επαγγελματική σας αποκατάσταση”.

3. Την Τρίτη 13/2/24 από το Υπουργείο Εργασίας η Γραμματέας του είπε ότι “η διαδικασία μέχρι τη μεταβίβαση θα διαρκέσει πάρα πολλούς μήνες ακόμη. Το πιο ευνοϊκό για τους εργαζόμενους θα ήταν το Υπουργείο Οικονομικών να εγκρίνει μια πολύμηνη παράταση των συμβάσεων έτσι ώστε μετά την εκδίκαση στο ΣτΕ να γίνει ένας κύκλος συναντήσεων με τον επενδυτή και μετά από αυτόν τον κύκλο, εφόσον είναι αναγκαίο, στη συνέχεια να ενεργοποιηθούν τα διάφορα προγράμματα ανεργίας. Επειδή όμως το Υπουργείο Εργασίας δεν γνωρίζει τι θα πράξει το ΥΠΟΙΚ με τις συμβάσεις, έχει υποχρέωση να περπατήσει στην προετοιμασία ενεργοποίησης των προγραμμάτων”.

Το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών δεν έχει τοποθετηθεί μέχρι σήμερα.

Στα πλαίσια των παραπάνω γεγονότων, Ερωτώνται οι κ. Υπουργοί:

– Ισχύουν αυτά που ειπώθηκαν στους εργαζόμενους από τα υπηρεσιακά κλιμάκια των αρμόδιων Υπουργείων.

– Τι εγγυήσεις έχετε από τους νέους ιδιοκτήτες για την ενιαία επαναλειτουργία εργοστασίου και μεταλλείων της ΛΑΡΚΟ και τι χρονοδιάγραμμα.

– Ποιο είναι το σχέδιο της Κυβέρνησης που εξασφαλίζει ότι δεν θα υπάρξει “πλιάτσικο” από τους νέους ιδιοκτήτες και δεν θα κλείσει αυτή η στρατηγικής σημασίας επιχείρηση.

– Πότε θα νομοθετήσετε για την ανανέωση των συμβάσεων εργασίας των εργαζομένων και τι μέτρα θα πάρετε έτσι ώστε να μην οδηγηθούν σε οικονομικό στραγγαλισμό, να παραμείνουν στις βάρδιες και στα πόστα τους, να τους επιστραφούν οι περικοπές, τα δώρα εορτών και το επίδομα αδείας».