Την αμέριστη συμπαράσταση στον δίκαιο αγώνα των εργαζόμενων της «ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ» εκφράζει η Τομεακή Οργάνωση Βιομηχανίας της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ τονίζοντας ότι «η νίκη των εργαζόμενων είναι υπόθεση ολόκληρης της εργατικής τάξης».
Σε ανακοίνωσή της σημειώνει:
«Εδώ και μήνες οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο “ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ” συνεχίζουν τον αγώνα τους απαιτώντας την ανάκληση των απολύσεων 15 συναδέλφων τους, για να σταματήσουν οι διώξεις σε βάρος των συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων και για την υπογραφή επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Συσπειρωμένοι στο Σωματείο τους, δίνουν απάντηση στο σχέδιο τρομοκρατίας και εκβιασμού της εργοδοσίας, το οποίο ολοένα και κλιμακώνεται. Στην επίθεση αυτή το κράτος και η εργοδοσία αξιοποιούν την αστυνομία, τα ΜΑΤ, την ΟΠΚΕ, απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, αλλά και τα δικαστήρια, στα οποία προσέφυγε η εργοδοσία για να σταματήσει τον αγώνα και να κηρυχθούν παράνομες και καταχρηστικές οι απεργίες και οι στάσεις εργασίας των εργαζομένων, με όχημα τον νόμο – έκτρωμα Χατζηδάκη.
Όταν η πραγματικότητα δεν βολεύει την εργοδοσία τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.
Ενώ ο ηρωικός αγώνας των εργαζόμενων συνεχίζεται για βδομάδες, η εργοδοσία έχει βάλει στο παιχνίδι της συκοφάντησης διάφορα δημοσιογραφικά site και ΜΜΕ στα οποία διοχετεύει ανακοινώσεις και άρθρα για να συκοφαντήσει τους εργαζόμενους και τον αγώνα τους και να στρέψει τον υπόλοιπο λαό απέναντί τους. Με μια σειρά -καθόλου πρωτότυπα- άρθρα προσπαθούν να παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο, προβάλουν τα μόνιμα θύματα της καπιταλιστικής ανάπτυξης σε θύτες και για ακόμη μια φορά προσπαθούν να πείσουν ότι φάρμακο για πάσα νόσο είναι οι “καλοί επενδυτές” και λεγόμενη ανάπτυξη που δήθεν θα ωφελήσει όλους. Κάπως έτσι:
Οι εργαζόμενοι της εταιρίας που έχουν υποστεί όλα αυτά τα χρόνια περικοπές και απώλεια δικαιωμάτων, όλοι εκείνοι που λειτουργούν τόσα χρόνια το εργοστάσιο και που χωρίς αυτούς δεν κινείται μηχάνημα, που στις πλάτες τους κερδοφορούν γενιές και γενιές μετόχων, τώρα βαφτίζονται “θύτες” που θέλουν να κλείσουν το εργοστάσιο και να μείνουν στο δρόμο.
Οι απολύσεις, οι ατομικές συμβάσεις, η εργολαβοποίηση τμημάτων και οι μειώσεις μισθών βαφτίζονται “σχέδιο εξυγίανσης“.
Οι μισθοί και όσα συγκροτημένα δικαιώματα έχουν απομείνει να υπερασπίζονται οι εργαζόμενοι και με τα οποία προσπαθεί να ξεμπερδέψει η εργοδοσία βαφτίζονται “παροχές” λες και όλος αυτός ο πλούτος παράγεται από κάποιον άλλον πέρα από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Οι τζίροι δεκάδων εκατομμυρίων που στο πρώτο εξάμηνο του 2022 καταγράφουν νέα σημαντική αύξηση της τάξης του 22% βαφτίζονται “ρίσκο για τους επενδυτές”. Με άλλα λόγια, ο όμιλος και οι μέτοχοι αυξάνουν συνεχώς τα κέρδη τους την ίδια ώρα που επιτίθενται στους εργαζόμενους με πρόσχημα την εξυγίανση της εταιρείας.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου. Βρισκόμαστε όλοι στο πλευρό των απεργών.
Σήμερα δεν υπάρχει εργοστάσιο και χώρος δουλειάς όπου οι εργαζόμενοι δεν έχουν προσωπική πείρα για το τι σημαίνει καπιταλιστική ανάπτυξη. Δεν υπάρχει κλάδος όπου οι λεγόμενες επενδύσεις δε συνοδεύτηκαν από το αντίστοιχο “ευνοϊκό περιβάλλον” των μισθών πείνας, των ελαστικών σχέσεων, της έντασης της εκμετάλλευσης σε όλα τα επίπεδα.
Το χιλιοειπωμένο παραμύθι της ανάπτυξης για όλους καταρρέει μπροστά στα μάτια μας τις μέρες αυτές που καταρρίπτονται το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο στην λεγόμενη βαριά βιομηχανία του Τουρισμού. Αλήθεια ποιοι άλλοι βγήκαν κερδισμένοι πέρα από τους επενδυτές μεγαλοξενοδόχους και τους ταξιδιωτικούς κολοσσούς; Κέρδισαν οι εργαζόμενοι που βιώνουν για ένα ακόμα καλοκαίρι έναν πραγματικό εργασιακό μεσαίωνα για να βρεθούν σε λίγους μήνες ξανά στις ουρές της ανεργίας; Βγήκε μήπως κερδισμένος ο λαός που ψάχνει απελπισμένα κάποιο pass μπας και εξασφαλίσει λίγες μέρες αναψυχής και ξεκούρασης την ώρα που η ακρίβεια ροκανίζει το λαϊκό εισόδημα καθημερινά;
Όπου και να κοιτάξει κανείς βλέπει ότι επενδύσεις και κέρδη των λίγων είναι η άλλη όψη της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, της ανεργίας, της φτώχειας, της ανασφάλειας για τους πολλούς.
Όσα παραδείγματα και να ψάξει κανείς θα δει ότι στην πραγματικότητα τα εργοστάσια δεν κλείνουν από τους αγώνες αλλά από την άσβεστη δίψα των καπιταλιστών για ολοένα και περισσότερα κέρδη. Αυτοί που κλείνουν τα εργοστάσια είναι οι εργοδότες, το κυνήγι του κέρδους, ο ανταγωνισμός και τα προκλητικά προνόμια που απολαμβάνουν οι καπιταλιστές από όλες τις κυβερνήσεις και τους νόμους που ψηφίζουν.
Όπως και να το δει κανείς, η πραγματικότητα μας διδάσκει ότι δεν χωράει άλλη αναμονή και αναζήτηση σωτήρων. Στη μάχη για το μεροκάματο, για την προστασία της υγείας, για να σωθεί το βιος του λαού, σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα ο λαός και οι εργαζόμενοι βγήκαν κερδισμένοι μόνο όταν πίστεψαν στην οργάνωση και στη δύναμη του αγώνα τους. Εκεί βρίσκεται η πραγματική σωτηρία για το λαό και στην υπόθεση αυτή το ΚΚΕ δίνει όλες τους τις δυνάμεις δίπλα στους εργαζόμενους.
Τώρα να δυναμώσουν παντού οι αγώνες που βάζουν στο επίκεντρο τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας
Απέναντι σε αυτή την πολυμέτωπη επίθεση κράτους και εργοδοσίας, ο αγώνας των εργαζομένων στην ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ πρέπει να δυναμώσει ακόμα περισσότερο και να δικαιωθεί. Είναι ένας αγώνας που θέτει στο επίκεντρο το βασικό και ιερό δικαίωμα για την εργατική τάξη, το δικαίωμα της σταθερής δουλειάς με δικαιώματα.
Είναι αγώνας που εμπνέει και φωτίζει το δρόμο που ακολούθησαν οι συνάδερφοι από άλλους κλάδους και χώρους πανελλαδικά όπως στην EFOOD, στην COSCO στη ΛΑΡΚΟ, στα Πετρέλαια και τα Λιπάσματα της Καβάλας, στον ΟΑΣΘ και αλλού.
Τώρα να γιγαντώσει η αλληλεγγύη με κάθε τρόπο, από κάθε χώρο δουλειάς, από κάθε γειτονιά, από όλα τα εργατικά σωματεία και οργανώσεις πανελλαδικά. Για να φτάσει αυτός ο αγώνας μέχρι τέλους με τους εργαζόμενους νικητές
Απαιτούμε εδώ και τώρα:
- Την ανάκληση των απολύσεων των 15 εργαζομένων.
- Να σταματήσουν οι διώξεις σε βάρος των συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων.
- Την υπογραφή επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας».
