Αύριο Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου οι εργαζόμενοι καλούνται να δώσουν ακόμα μια μάχη, τη μάχη για την επιτυχία της πανελλαδικής απεργίας, σ΄ έναν πόλεμο που δεν έχει αύριο.
Σαν προσκλητήριο σ΄ αυτή τη μάχη βρίσκουμε πολύ εύστοχη την ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης της Χρήσης Εξαρτησιογόνων Ουσιών, την οποία και προσυπογράφουμε :
Στις 3 Δεκέμβρη απεργούμε, σπρωγμένοι από κάτι αμίλητο, βαθειά εκεί που δεν φτάνουν τα υποδεκάμετρα και τα λογιστικά δεφτέρια να μετρήσουν.
Γιατί είναι ιερός ο δρόμος απ’ το χθες στο σήμερα, πομπή που δεν τη σταματάμε μπρος στα κηρύγματα για κόσμους παράλληλους, παράλληλων προγραμμάτων.
Γιατί ξένα αρπαχτικά γυμνώνουν τα βουνά μας κι ορμάνε στις φλέβες τους.
Γιατί οι κάμποι μας είναι υποθηκευμένοι στους ντόπιους αεριτζήδες.
Γιατί οι θάλασσές μας γίνανε άτιμες εμπορικές πράξεις ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο.
Γιατί απ’ το ψωμί που δεν μας φτάνει, είμαστε έτοιμοι να δώσουμε, για να φάμε όλοι από λιγότερο, όχι οι λίγοι χορτάτοι ακόμα περισσότερο.
Γιατί δεν είναι στο κάλεσμα των «υψηλά ιστάμενων ειδικών του ψωμιού», που μας ζητούσαν να ψηφίσουμε «ναι» στο δημοψήφισμα, που ανταποκρινόμαστε˙ είναι στη βουή των ανθρώπων που συναντάμε μέσα απ’ τη δουλειά μας και που δεν φτάνει στα βουλωμένα αυτιά των «από πάνω».
Γιατί δίνουμε αξία στο δίκιο και τη λευτεριά, αντί για το δικό του ψώνιο καθένας κι όλοι μαζί σκλαβωμένοι στους «εταίρους».
Γιατί εκεί που οι κουμανταδόροι μάς θέλουν πετρωμένους για να μας στύβουν κι ο μύλος της εξάρτησης να γυρνάει αμπόδιστα, εμείς θέλουμε να πιάσουμε την πέτρα και να τη στύψουμε κι ο τόπος ν’ αναστηθεί.
Γιατί και λυγάμε και σπάμε κάποτε, αλλά ξερά δεν γινόμαστε.
Καινούρια τραγούδια βλασταίνουν κιόλας.
Το Δ.Σ. του Σωματείου
