Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Η επίθεση στο τέμενος Αλ Άκσα και μία «μεταρρύθμιση» που γεννάει πογκρόμ

Αυτό που βαφτίζεται από τα διεθνή και εγχώρια συστημικά μέσα ενημέρωσης «αναζωπύρωση της έντασης» ή «κορύφωση της αντιπαράθεσης» στην «Μέση..

Αυτό που βαφτίζεται από τα διεθνή και εγχώρια συστημικά μέσα ενημέρωσης «αναζωπύρωση της έντασης» ή «κορύφωση της αντιπαράθεσης» στην «Μέση Ανατολή που φλέγεται» δεν είναι τίποτα άλλο από την εντατικοποίηση της ωμής ισραηλινής καταστολής κατά των Παλαιστινίων στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη δικαστική «μεταρρύθμιση» που κατήρτισε και προωθεί η πιο ακροδεξιά κυβέρνηση στην ιστορία του Ισραήλ. Η κυβέρνηση που σχηματίστηκε τον Δεκέμβριο με επικεφαλής τον Μπενιαμίν Νετανιάχου απαρτίζεται από το κόμμα του, το Λικούντ, και από το θρησκευτικό κόμμα Shas, το επίσης θρησκευτικό συντηρητικό κόμμα UTJ και το ακροδεξιό κόμμα του Θρησκευτικού Σιωνισμού. Πέρα από τις διευκολύνσεις που παρέχει στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνηση για να παρακάμπτουν δικαστικές αποφάσεις (ακόμη και του Ανώτατου Δικαστηρίου), το εν λόγω νομοσχέδιο περιλαμβάνει μία σειρά διατάξεων που καταπατούν τα δικαιώματα των Παλαιστινίων με ισραηλινή υπηκοότητα και παράλληλα ενισχύουν τη αποικιοκρατική πολιτική του Τελ Αβίβ.

Ακόμα και η προς ώρας αναβολή της ψήφισης του νομοσχεδίου έχει λειτουργήσει προς όφελος των πιο ακραίων φωνών της κυβέρνησης. Προκειμένου να μην δυσαρεστήσει τους κυβερνητικούς του εταίρους, ο Νετανιάχου έκανε το … χατίρι του ακροδεξιού υπουργού Ασφαλείας Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ και έδωσε το πράσινο φως για τη συγκρότηση μιας εθνοφρουράς, η οποία θα τελεί υπό την ηγεσία του υπουργού. Ο ίδιος ο Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ έσπευσε να γνωστοποιήσει πως το σώμα του οποίου θα ηγείται θα έχει ως κύριο μέλημά του τις «επιχειρήσεις σε επεισόδια και αναταραχές που προκαλούνται από Άραβες». Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο ξεκάθαρη διατύπωση της πολιτικής που ακολουθεί η νέα κυβέρνηση του Ισραήλ. Ακόμα και ο αρχηγός της αστυνομίας της χώρας, ο γενικός επιθεωρητής Γιαακόβ Σαμπτάι, εξέφρασε επιφυλάξεις για τη σύσταση της νέας εθνοφρουράς. Ο Μπεν Γκβιρ, όμως, δεν πρόκειται να κάνει ούτε βήμα πίσω. Δεν είναι ένας τυχαίος υπουργός. Είναι ένας σκληροπυρηνικός Εβραίος έποικος από την κατεχόμενη Δυτική Όχθη, ο οποίος έχει καταδικαστεί στο παρελθόν για υποστήριξη της τρομοκρατίας και υποκίνηση βίας κατά Αράβων, οι οποίοι αποτελούν το 21% του πληθυσμού του Ισραήλ. Εμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο λίγους μήνες πριν τις εκλογές, μετά την κορύφωση της Ιντιφάντα του καλοκαιριού, κατά την οποία οι Παλαιστίνιοι ξεσηκώθηκαν συλλόγικα και κατόπιν τιμωρήθηκαν συλλογικά.

Τα πογκρόμ που νομιμοποιούνται από το πνεύμα και το γράμμα του νόμου που προωθεί η ισραηλινή κυβέρνηση αποτελούν μέρος της πολιτικής των συντονισμένων επιχειρήσεων για την καταστολή των ένοπλων παλαιστινιακών ομάδων αντίστασης. Η «Επιχείρηση Break the Wave» άρχισε τον περασμένο Μάρτιο κυρίως σε πόλεις όπως η Ναμπλούς και η Τζενίν, όμως οι περισσότεροι αναλυτές τη θεωρούν συνέχεια της «Επιχείρησης Law and Order» του 1988, καθώς και της «Επιχείρησης Breaking Dawn» στη Γάζα τον Αύγουστο του 2022. Σε τι μεταφράζονται αυτές οι επιχειρήσεις; Οι παλαιστινιακές κοινότητες καταγγέλλουν την τρομοκράτησή τους από ένοπλους εποίκους σε όλη την έκταση της Δυτικής Όχθης – άλλοτε με την παρουσία του ισραηλινού στρατού και άλλοτε όχι. Καταγγέλλουν, επίσης, εκτεταμένους αποκλεισμούς δρόμων ή ολόκληρων συνοικιών ανάλογα με τους σκοπούς των ισραηλινών αρχών, θανατηφόρα καταστολή των διαδηλώσεών τους, πολιτικές συλλογικής τιμωρίας (ως τέτοια έχει αναγνωριστεί διεθνώς ο αποκλεισμός της Γάζας), επιδρομές (ακόμα και νυχτερινές) σε παλαιστινιακές πόλεις και χωριά, εντατικοποίηση των συλλήψεων και εκτελέσεις Παλαιστινίων (κυρίως μελών της ένοπλης αντίστασης) χωρίς δίκη.

Η ρητορική και η πρακτική των ισραηλινών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών έχει ως αποτέλεσμα την αναβάθμιση του επιπέδου βίας και καταστολής που εφαρμόζεται. Και κάπως έτσι φτάνουμε στην επιδρομή της ισραηλινής αστυνομίας στο τέμενος Αλ Άκσα το βράδυ της Τρίτης. Σε μία άνευ προηγουμένου πρόκληση, η αστυνομία του Ισραήλ εισέβαλε στο τέμενος που αποτελεί τον τρίτο πιο ιερό τόπο λατρείας για το Ισλάμ και κατόπιν συγκρούσεων με τους πιστούς, προχώρησε σε περισσότερες από 350 συλλήψεις. Το βίαιο περιστατικό προκάλεσε την αντίδραση και την σύγκληση έκτακτης συνεδρίασης του Αραβικού Συνδέσμου, καθώς σύσσωμος ο ισλαμικός κόσμος εξέφρασε την αποστροφή του για την επίθεση που πραγματοποιήθηκε εν μέσω Ραμαζανίου (που φέτος συμπίπτει με το εβραϊκό Πάσχα).

Προηγήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου η έφοδος του ισραηλινού στρατού στην παλιά πόλη της Ναμπλούς. Βάσει των συμφωνιών του Όσλο, η Ναμπλούς είναι περιοχή Α, δηλαδή περιοχή υπό παλαιστινιακή δημοτική διοίκηση και ασφάλεια. Μάλιστα, στο σημείο λειτουργεί μία από τις μεγαλύτερες υπαίθριες αγορές. Εκεί επέλεξε, μέρα μεσημέρι, να κάνει έφοδο ο ισραηλινός στρατός και να σκοτώσει έντεκα Παλαιστινίους, επτά από τους οποίους ήταν μέλη μιας νέας αντάρτικης οργάνωσης, της «Φωλιάς των Λιονταριών», που έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική από το Τελ Αβίβ. Καθώς η αγορά ήταν γεμάτη κόσμο, οι Ισραηλινοί στρατιώτες χρησιμοποίησαν ως κρυψώνα το Μεγάλο Τζαμί της Ναμπλούς. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και τέσσερις άμαχοι, δύο εκ των οποίων πυροβολήθηκαν στην πλάτη. Την επόμενη μέρα, το ισραηλινό κοινοβούλιο ενέκρινε δύο από τα νομοσχέδια της προωθούμενης δικαστικής «μεταρρύθμισης».

Στις 25 Φεβρουαρίου, ο υπουργός Άμυνας Γιοάβ Γκαλάντ, υπέγραψε μία φωτογραφική συμφωνία που εκχωρεί κάποιες από τις κυβερνητικές εξουσίες στη Δυτική Όχθη σε ένα σώμα που θα έχει επικεφαλής τον υπουργό Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριχ. Μέσω αυτής της συμφωνίας, θα επιτρέπεται στον Σμότριχ να ελέγχει σχεδόν όλους τους τομείς της ζωής στην περιοχή. Αυτό σημαίνει πως θα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στον σχεδιασμό και την κατασκευή υποδομών και θα μπορέσει να εξυπηρετήσει την προσωπική του ατζέντα, η οποία εδώ και χρόνια αφορά στην επέκταση των παράνομων εβραϊκών οικισμών και τον περιορισμό κάθε παλαιστινιακής ανάπτυξης. Οι ειδικοί υπογραμμίζουν πως η συμφωνία αποτελεί παράβαση του διεθνούς δικαίου αφού προσαρτάται ουσιαστικά η Παλαιστινιακή Περιοχή Γ (όπου οι Ισραηλινοί έχουν τη δικαιοδοσία και ελέγχουν την ασφάλεια μιας περιοχής που αντιστοιχεί στο 60% της Δυτικής Όχθης). Παράλληλα, εφαρμόζεται και ένα νέου τύπου απαρτχάιντ, αφού καθιερώνονται δύο διαφορετικά νομικά συστήματα για τους δύο πληθυσμούς που ζουν στην ίδια περιοχή: οι Εβραίοι έποικοι θα υπάγονται στο Υπουργείο Οικονομικών, ενώ οι Παλαιστίνιοι θα βρίσκονται υπό τον έλεγχο της ισραηλινής στρατιωτικής εξουσίας.

Λίγες ώρες μετά την υπογραφή αυτής της συμφωνίας που προκάλεσε αντιδράσεις στον ισλαμικό κόσμο -κατά την εβραϊκή αργία του Σαββάτου- κουκουλοφόροι έποικοι κατέβηκαν στο παλαιστινιακό χωριό Μπουρίν και έκαψαν τα σπίτια, τα αυτοκίνητα και τα καταστήματα Παλαιστινίων. Η ένοπλη ιδιωτική ασφάλεια της περιοχής έσπευσε στο σημείο για να εμποδίσει τυχόν αντίδραση των κατοίκων του χωριού. Την επόμενη μέρα, ένας ένοπλος Παλαιστίνιος σκότωσε δύο νεαρούς εποίκους του οικισμού Har Bracha ως αντίποινα. Μέσα σε λίγες ώρες, ηγέτες των Ισραηλινών εποίκων, όπως ο Νταβίντι Μπεν Ζιόν που είναι αναπληρωτής επικεφαλής του Συμβουλίου της Σαμάρια, κάλεσαν τους εποίκους «να σβήσουν την παλαιστινιακή πόλη από τον χάρτη και να μην δείξουν κανένα έλεος στους Παλαιστίνιους». Ομάδες Ισραηλινών εποίκων εισέβαλαν σχεδόν αμέσως στην περιοχή της Χουγουάρα και άρχισαν να καταστρέφουν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους. Οι Παλαιστίνιοι κατήγγειλαν πως ενώ ο ισραηλινός στρατός γνώριζε ώρες πριν τι σχεδίαζαν οι έποικοι, δεν έκαναν ούτε τα τυπικά για να τους προστατεύσουν. Αυτοκίνητα, σπίτια και καταστήματα καίγονταν για ώρες, με αρκετούς ανθρώπους να βρίσκονται μέσα σε αυτά.

Αυτή η αλυσίδα των επιθέσεων που βαίνει αυξανόμενη, χαρακτηρίζεται πλέον ως αλυσίδα πογκρόμ από διεθνείς αναλυτές, παρά το γεγονός πως οι Ισραηλινοί διαμαρτύρονται υποστηρίζοντας πως ο όρος θα έπρεπε να εφαρμόζεται μόνο σε επιθέσεις εναντίον Εβραίων (αφού αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει αντισημιτικές θηριωδίες). Δύσκολα, όμως, θα μπορούσε κάποια άλλη λέξη να περιγράψει αυτό που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι της Δυτικής Όχθης. Και όσο η δημοκρατία στο Ισραήλ διαβρώνεται, όσο ο υπόδικος Νετανιάχου κάνει χάρες στο κόμμα του Θρησκευτικού Σιωνισμού για να μην έρθει ο ίδιος αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη, τόσο μεγαλύτερες διαστάσεις θα λαμβάνει η αποικιοκρατική βία.

 

 

Σχετικά θέματα

Απόψεις