Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

«Μορφωμένοι Γερμανοί αξιωματικοί αποφάσισαν και εξετέλεσαν κλοπή»

10.600 σπαράγματα αρχαίων αντικειμένων που εκλάπησαν στην Κατοχή από τους Γερμανούς ναζί επιστρέφουν στην Ελλάδα. Εκατοντάδες χιλιάδες αγνοούνται…. Φυσικά και..

10.600 σπαράγματα αρχαίων αντικειμένων που εκλάπησαν στην Κατοχή από τους Γερμανούς ναζί επιστρέφουν στην Ελλάδα. Εκατοντάδες χιλιάδες αγνοούνται….

Φυσικά και χρειάζονται μια έξωθεν καλή μαρτυρία, τέτοια που να περνάει το μήνυμα πως παραμένουν το κέντρο της πολιτισμένης Ευρώπης, για την ακρίβεια το διαρκές  πρότυπο του πολιτισμένου και πολιτικώς ορθού κεντροευρωπαίου. Μιλάμε για τη Γερμανία. Όχι τη Γερμανία γενικά, όχι το γερμανικό λαό, αλλά τη γερμανική κυβέρνηση. Και ποια η αφορμή; Με πανηγυρισμούς και παιάνες ανακοινώθηκε προχθές  ότι το  PfahlbauMuseum (στο Unteruhldingen,  πόλη στο Κρατίδιο της Βάδης – Βυρτεμβέργης) επέστρεψε στην Ελλάδα,  με τελετή που έγινε στο Μουσείο, 10.600 όστρακα (σπαράγματα αγγείων), λίθινα τέχνεργα, λεπίδες οψιανού και πυριτόλιθου, οστεολογικό υλικό, που  προέρχονται από ανασκαφικές δραστηριότητες, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν από τον Ιούνιο έως τον Δεκέμβριο του 1941 από τα ναζιστικά στρατεύματα Κατοχής. Δηλαδή προσέξτε τι έχουμε εδώ: η ίδια κυβέρνηση που αρνείται να αναγνωρίσει τα οφειλόμενα στη χώρα από τις γερμανικές αποζημιώσεις, αναγνωρίζει ότι κατέχει παράνομα αρχαιότητες από την περίοδο της ναζιστικής Κατοχής και επιστρέφει μέρος – αν και πολύ μικρό – αυτών. Γιατί άραγε; Επειδή τους έπιασαν οι καλοσύνες; Προφανώς  όχι. Διότι τα ζητήματα της πολιτιστικής κληρονομιάς ενέχουν μία άλλου τύπου ηθική διάσταση και οικουμενική αίγλη, που μοιάζει ιδανική για την γερμανική κυβέρνηση προκειμένου να «ξεπλυθεί» από τις υπόλοιπες … πομπές της. Ποιες πομπές; Αυτές της Μέρκελ και του Σόιμπλε και πάνω απ’ όλα των μονοπωλιακών ομίλων που υπηρετούν και βυθίζουν εκατομμύρια γερμανών και μη γερμανών στην ανεργία, την εξαθλίωση, το φόβο, τη φτώχεια. Να εξιλεωθεί  μέσω της επιστροφής κάποιων αρχαιοτήτων επιδιώκει η γερμανική κυβέρνηση και όχι να αναγνωρίσει όλα όσα οφείλει στην Ελλάδα από την περίοδο της Κατοχής. Αλλωστε, στην αντίθετη περίπτωση μαζί με την επιστροφή των 10.600 σπαραγματών και την αναγνώριση ότι εκλάπησαν παράνομα από τους ναζί, θα είχε ανακοινωθεί η πληρωμή των γερμανικών αποζημιώσεων. Και εξ’ όσων γνωρίζουμε κάτι τέτοιο δε συμβαίνει και απέχουμε πολύ από το να συμβεί. Οσο για τα υπόλοιπα αρχαία που αρπάχτηκαν από τους ναζί και παράνομα βρίσκονται σε αποθήκες γερμανικών μουσείων, ας περιμένουμε να δούμε την εξέλιξη. Ο καθηγητής και διευθυντής του PfahlbauMuseum, Γκούντερ Σέμπελ, κατά τη διάρκεια της τελετής δήλωσε ότι: «στις αποθήκες γερμανικών μουσείων αλλά και αλλού θα πρέπει να βρίσκονται ακόμη πολλές αρχαιότητες από ανασκαφές των διαφόρων γερμανικών υπηρεσιών κατά την περίοδο της κατοχής στην Ελλάδα. Ο εντοπισμός τους θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο ελληνογερμανικής συνεργασίας». Πρόκειται για δήλωση που έχει ιδιαίτερη αξία σε κάθε περίπτωση. Είτε η γερμανική κυβέρνηση τη λάβει υπόψη της, είτε όχι. Αλλωστε, από την ελληνική πλευρά η Αρχαιολογική Υπηρεσία, με ελάχιστο προσωπικό, «σκάβει»  κυριολεκτικά σε χιλιάδες τόμους αρχείων ώστε να εντοπίσει ποια αρχαία έχουν κλαπεί, πού βρίσκονται , ποια έχουν επιστραφεί προκειμένου να μπορέσει να τεκμηριώσει διεκδικήσεις αρχαίων αντικειμένων. Οσο γι’ αυτά που επιστέφουν και σε λίγο καιρό θα βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, προέρχονται από 38 παράνομα ανασκαμμένες νεολιθικές θέσεις στην Θεσσαλία με τα περισσότερα να έχουν βρεθεί στη θέση Οτζάκι κοντά στον Τύρναβο και στη θέση Βισβίκι κοντά στο Βελεστίνο. Το γερμανικό μουσείο,  με δική του πρωτοβουλία το 2010 ενημέρωσε την ελληνική αρχαιολογική υπηρεσία, ότι αυτός  ο αρχαιολογικός   θησαυρός που βρισκόταν καταχωνιασμένος στις αποθήκες  του θα επιστραφεί στη Ελλάδα. Είχε προηγηθεί η μελέτη μιας ελληνίδας αρχαιολόγου ανάλογων σπαραγμάτων από τις ίδιες θέσεις που όμως βρίσκονταν στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, μελέτη, η οποία,  μέσω αρχείων,  την οδήγησε ως το μουσείο της Γερμανίας. Η μανία με την οποία οι Γερμανοί ναζί κατέστρεφαν, λεηλατούσαν και άρπαζαν αρχαία αποτυπώνεται στην πρώτη και τελευταία ως σήμερα καταγραφή, η οποία έγινε το 1946 από τους Ιωάννη Καρούζο, Ιωάννη Μηλιάδη, Γρηγόριο Ανδρουτσόπουλο, Νικόλαο Ζαφειρόπουλο και Μαρίνο Καλλιγά. Η καταγραφή δημοσιεύθηκε  στην έκδοση του τότε υπουργείου Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας με τίτλο «Ζημίαι των Αρχαιοτήτων εκ του Πολέμου και των Στρατών Κατοχής». Από αυτή την έκδοση σταχυολογήσαμε λίγα μόνο δείγματα από την «αγάπη» των γερμανών Ναζί στην πολιτιστική κληρονομιά…. αγάπη που εκδηλώθηκε σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσειά της χώρα με διαρρήξεις, κλοπές, καταστραφές. –          «Γερμανοί αξιωματικοί  επρομηθεύθησαν αρίστην αρχαίαν κεφαλήν γυναικός  του 4ου πΧ αιώνος , ην εχάρισαν στον στρατάρχην Λιστ, όστις την έλαβε μεθ’ εαυτού. Και οι αξιωματικοί κακώς την απέκτησαν και ο στρατάρχης  Λιστ κακώς την εξήγαγεν εξ’ Ελλάδος». –           Στο Μουσείο της Ελευσίνας «Μορφωμένοι γερμανοί στρατιωτικοί», όπως αναφέρεται στο βιβλίο, «κατόπιν επισταμένης  μελέτης απεφάσισαν και εξετέλεσαν  κλοπή, αφού πρώτα κατασκεύασαν και το προς κλοπήν κατάλληλον εργαλείον». Οι ναζί είχαν το θράσος και να δικαιολογήσουν την πράξη λέγοντας ότι η συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί κλοπή διότι οι γερμανοί αξιωματικοί δεν την έκαναν για να πλουτίσουν, αλλά επειδή είχαν ενδιαφέρον για την ελληνική αρχαιότητα! –          Στην πολύ σημαντική προϊστορική αρχαιολογική θέση της Φυλακωπής στη Μήλο οι Γερμανοί, κατά την εκτέλεση οχυρωματικών έργω ν, βρέθηκαν μπροστά σε 20 άθικτους τάφους, δηλαδή ασύλητους. Τα αντικείμενα από τους τάφους γέμισαν τουλάχιστον 4 κιβώτια, τα οποία ένας  λογαχός χάρισε στον στρατηγό Σπάϊντελ. –          Από την Κνωσό αφαίρεσαν τουλάχιστον 3 κιβώτια με πήλινα ρωμαϊκά αγγεία, αλλά και αγάλματα και ειδώλια. –          Στην Αίγινα, το καλοκαίρι του 1941, οι Γερμανοί έκαναν παράνομες ανασκαφές, τα ευρήματα των οποίων αγνοούνται. Το ίδιο έκαναν και στην Κνωσό και τα ευρήματα επίσης αγνοούνται. –          Στην Ακρόπολη επιδίδονταν σε καθημερινές καταστροφές μαρμάρινων θραυσμάτων, μέρα και νύχτα. –          Το 1943 Γερμανοί αξιωματικοί πυροβολούσαν την Πύλη των Λεόντων και αφαιρούσαν κομμάτια από την πύλη του Ατρέως. –          Στις 14 Νοεμβρίου 1941  απαγορεύτηκε η είσοδος στην Ακρόπολη για όλους τους Ελληνες και επετρέπη  ξανά τον Απρίλιο του 1942. Ωστόσο επέβαλαν στην ελληνική αρχαιολογική υπηρεσία να δίνει άδεια σε  «γυναίκες ελαφρών ηθών συνοδεύουσας  τους στρατιώτες της κατοχής»  

Απόψεις