Η «κόκκινη πολιτεία» που έγινε θεσμός για να φωτίζει το μέλλον, άνοιξε τις πύλες της για 50ή φορά!
Μετά την Καισαριανή, την Γκράβα, την Πανεπιστημιούπολη, το Περιστέρι, το Αιγάλεω, το γήπεδο Ζωγράφου και όλη την Ελλάδα, η καρδιά των νέων επαναστατών, των εργαζομένων, όλου του λαού, χτυπάει από χτες στο Πάρκο Τρίτση!
Επέτειος και υπόσχεση μαζί.
Επέτειος για τις 50 «γιορτές» ακλόνητης αποφασιστικότητας. Για τη σκυτάλη που πήγε από χέρι σε χέρι, μέσα από χρόνια δίσεκτα, πάντα μπροστά. Γιατί μπροστά πήγαιναν το KKE κι η Νεολαία του.
Υπόσχεση ότι οι «κόκκινες πολιτείες» που χτίζονται κάθε Σεπτέμβρη θα έρθει ο καιρός που δεν θα είναι «μικρογραφία του μέλλοντος» , αλλά ένα απέραντο φωτεινό παρόν.
Συγκλονιστική ήταν συμμετοχή από την πρώτη μέρα !
Μεγάλη η συμμετοχή στις συζητήσεις, τέσσερις Σκηνές κατάμεστες, κόσμος που περιηγήθηκε σε κάθε χώρο του Φεστιβάλ, σε «σημεία» αγώνα, ανάτασης και δημιουργίας.
Όπως ακούστηκε από τα μεγάφωνα από την ανακοίνωση που σηματοδότησε πως το Φεστιβάλ άνοιξε τις πύλες του για 50ή φορά: «Η καρδιά των νέων επαναστατών χτυπάει εδώ, στο Πάρκο Τρίτση! Γιορτάζουμε, γιατί συνεχίζουμε εκεί που ορκιστήκαμε να πορευτούμε, μέχρι το τέλος. Γιορτάζουμε, γιατί κάθε επέτειος είναι σταθμός και υπενθύμιση της δράσης μας, είναι επέτειος των αταλάντευτων αγώνων μας, είναι γενέθλια της θέλησής μας να αλλάξουμε τον κόσμο»!
Αφιέρωμα στον στιχουργό Κ. Τριπολίτη
Με το «Ανεμολόγιο», το τραγούδι που με την ειρωνεία του δηλώνει ότι δεν ξοφλήσαμε, ότι συνεχίζουμε να κρατάμε τη σημαία ψηλά, τραγούδι που πεισματάρικα βρισκόταν στα στόματα των κομμουνιστών στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ξεκίνησε το αφιέρωμα στον Κώστα Τριπολίτη.
«Τον σεμνό και δυσθεώρητο άνθρωπο που κάνει αισθητή την παρουσία του μόνο μέσα από τους στίχους του», όπως είπε στο ξεκίνημα του αφιερώματος ο Διονύσης Τσακνής, που έκανε και την καλλιτεχνική του επιμέλεια. Και τα τραγούδια κελαρυστά συνεχίζουν το ένα μετά το άλλο, τραγούδια που σε κάνουν να σκέφτεσαι, να θυμάσαι, να προβληματίζεσαι…
Όπως είπε εξάλλου ο Διονύσης Τσακνής στην αρχή του αφιερώματος, ο Κώστας Τριπολίτης «με τον δικό του ξεχωριστό λόγο έβαλε ένα ανεξίτηλο στίγμα στην ελληνική στιχουργία. Κανείς δεν τον μπερδεύει με κανέναν. Και κανείς δεν μπορεί να τον μιμηθεί. (…) Κι όσο κι αν επιμένει ο ίδιος ότι “ο λόγος δεν έχει λόγο να λέγεται”, εμείς του απαντάμε ότι ο δικός του λόγος έχει λόγο και να λέγεται και να τραγουδιέται».
Μέσα από ένα μικρό δείγμα της «εξαίρετης και συγκινητικά επίπονης εργασίας του» που ετοίμασε για το Φεστιβάλ, ο Διονύσης Τσακνής κάλεσε στη σκηνή τον Γιώργο Νταλάρα, ο οποίος πριν ξεκινήσει το τραγούδι ευχαρίστησε τον Κώστα Τριπολίτη για τα πολύτιμα λόγια του με τα οποία στηρίζει το τραγούδι.
«Μοναξιά χιλιάδες φύλλα», «Χαίρε φτώχεια», «Μπουμ»… ο Γιώργος Νταλάρας δίνει και πάλι το μικρόφωνο στον Διονύση Τσακνή για να ερμηνεύσει μεταξύ άλλων το «Γράμμα απ’ τη λεγεώνα» που ξεχειλίζει από σκωπτική ματιά, όπως είπε.
Το κλίμα ζεστάθηκε αργότερα με την Βιολέτα Ίκαρη, που ερμήνευσε μεταξύ άλλων τον εμβληματικό «Επιβάτη» σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και το «Άρλεκιν» μνημονεύοντας και πάλι τον αγαπημένο και αξέχαστο Θάνο Μικρούτσικο. Ο Μάκης Σεβίλογλου πήρε μετά τη σκυτάλη με το «Ραντάρ» του Μίκη και άλλα που ο κόσμος σιγοτραγουδούσε μαζί του, για να έρθει η σειρά της Φωτεινής Βελεσιώτου να μας μαγέψει, αλλά και να ανεβάσει τους ρυθμούς με τα τραγούδια του Δήμου Μούτση που βρίσκονται διαρκώς σε όλα τα στόματα, όπως η «Νταλίκα» και το «Δεν λες κουβέντα» θυμίζοντας τη μοναδική ερμηνεία της Σωτηρίας Μπέλλου!
Τα “παιδιά που δεν κάθονται καλά”
Το αφιέρωμα στο σύγχρονο κοινωνικοπολιτικό τραγούδι με την επιμέλεια και την ενορχήστρωση από τους «Κοινούς Θνητούς» ήταν.. για την Κεντρική Σκηνή στη συγκλονιστική πρώτη μέρα των εκδηλώσεων.
Μητέρες και πατεράδες με τα παιδιά τους στο κάγκελο, δίπλα σε μαθητές και φοιτητές που τραγουδούν παθιασμένα έχουν γεμίσει ασφυκτικά τον χώρο μπροστά στη Σκηνή με τους «Κοινούς Θνητούς» να ανοίγουν το πρόγραμμα της συναυλίας.
Το πλήθος τραγουδά δυνατά από το πρώτο ρεφρέν των «Κοινών Θνητών», συνεχίζοντας με το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη».
«Από το Σαράγιεβο και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, μέχρι τη Συρία και την Παλαιστίνη, παντού πόλεμος», είπε ο τραγουδιστής των «Κοινών Θνητών», ευχαριστώντας παράλληλα για την πρόσκληση στο 50ό Φεστιβάλ της ΚΝΕ, συνεχίζοντας με το «Σαράγιεβο» των «Magic De Spell».
Ένα αφιέρωμα γεμάτο «κόκκινες ρίμες» και στίχους που «διασχίζουν τον κόσμο και φλέγονται» έμπλεξαν τον ήχο των «Κοινών Θνητών» με τα τραγούδια σημαντικών δημιουργών και ερμηνευτών με μεγάλη συμβολή στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι και ιδιαίτερα το τραγούδι που εμπνέει και αμφισβητεί.
Κάνοντας αναφορά στην επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από τους ναζί, οι “Κοινοί Θνητοί” ολοκλήρωσαν το “Του έθνους πατριώτη” με τον στοίχο:
“Το φασισμό σας θα τον τσακίσει του Παύλου Φύσσα η γενιά”
Με το πλήθος να απαντά με το σύνθημα:
“Ο Παύλος ζει τσακίστε τους ναζί”
Στη συνέχεια, η Μάρθα Φριντζήλα ζήτησε από το κοινό να τραγουδήσει μαζί της το “Χιονίζει μέσα στη νύχτα” του Ναζίμ Χικμέτ προκειμένου “Να φτάσει στα αδέρφια μας στη Γαζα”.
Το τέλος του αφιερώματος τόσο «αναμενόμενο» αλλά, προφανώς και συγκλονιστικό: Για του κόσμου τους λαούς που θα βγουν νικητές απέναντι σε ένα σάπιο σύστημα που οι μηχανές του «αντί για λάδι καίνε ανθρώπων αίμα»!
Το αφιέρωμα με τίτλο «Είμαστε από τα παιδιά που δεν κάθονται καλά», επιμελήθηκαν οι «Κοινοί Θνητοί» που συνέπραξαν με τους Θοδωρή Βλαχάκη και Μιχάλη Σκαράκη («Magic de Spell»), Αλέξανδρο Δάικο, Πολυξένη Καράκογλου, Γρηγόρη Κλιούμη («Υπόγεια Ρεύματα»), Τάσο Κοφοδήμο & Κωνσταντή Παπακωνσταντίνου («Γκιντίκι»), Δημήτρη Μητσοτάκη, Δημήτρη Μυστακίδη, Φώτη Σιώτα, Μάρθα Φριντζήλα.
