«Πολύ κουβέντα για το τίποτα». Αυτό θα μπορούσε να είναι το συμπέρασμα από τη συζήτηση που έγινε γύρω από το σχέδιο νόμου για τη βία στο ποδόσφαιρο.
Από τη φύση μου είμαι αισιόδοξος και αγωνιστής, αλλιώς δεν θα είχα ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Γνώρισα χιλιάδες ανθρώπους μέσα σε αυτή την «εκπληκτική» πορεία των 70 χρόνων μέσα στο χώρο, όμως ελάχιστοι ήταν αυτοί που πραγματικά ασχολήθηκαν με τον αθλητισμό, για τον αθλητισμό. Η πλειοψηφία ασχολήθηκε και ασχολείται χρησιμοποιώντας τον αθλητισμό για την τσέπη της.
Αυτό επιδεινώθηκε από το Φθινόπωρο του 1979, όταν επισήμως το ποδόσφαιρο επαγγελματοποιήθηκε με το Νόμο 75/75 κατόπιν πιέσεως της τότε άρχουσας τάξης, δηλαδή «ήτανε στραβό το κλήμα, το έφαγε και το γαϊδούρι».
Και όλα αυτά, σε μια χώρα χωρίς Παιδεία και κυρίως χωρίς αθλητική παιδεία, χωρίς υλικοτεχνική υποδομή ( στάδια, γήπεδα, γυμναστήρια, κλπ ), χωρίς αθλητιατρική περίθαλψη, χωρίς αθλητική οργάνωση, με μια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ( ΕΠΟ ), προβληματική από εκείνα τα χρόνια.
Από τότε μέχρι σήμερα, η ατμόσφαιρα στο χώρο γενικά του αθλητισμού έχει γίνει αφόρητη. Η βία, το ντόπινγκ, το στοίχημα, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, η σωματεμπορία, οι χορηγοί, οι εκβιασμοί, οι δολοφονίες, οι συμμορίες, όλα αυτά τα ωραία και άλλα πολλά, τα κουβάλησε η άκρατη εκμετάλλευση του Αθλητισμού, η οποία αναπτύσσεται στο εύφορο κλίμα του καπιταλισμού.
Και έρχεται τώρα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με το νομοσχέδιο, να βάλει νόμο και τάξη! Έλεος! Πόσες φορές γράψαμε, εκμεταλλευόμενοι τη φιλοξενία του «Ημεροδρόμου», προς την κυβέρνηση (χαμένος κόπος) ότι ένας είναι ο δρόμος ( σας αρέσει, δεν σας αρέσει ): κατάργηση του επαγγελματικού αθλητισμού, θεσμοθέτηση του αθλητισμού στα σχολεία, σωστές και λειτουργικές αθλητικές εγκαταστάσεις, έδρα Αθλητιατρικής στο Πανεπιστήμιο, αναβάθμιση των ΤΕΦΑΑ, προώθηση του ( μαζικού λαϊκού αθλητισμού ), αθλητικές Ομοσπονδίες, αθλητικά Σωματεία αιχμή του δόρατος για την ανάπτυξη των αθλημάτων, απομάκρυνση των ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ του αθλητισμού. Είναι γνωστό ότι μέσω το αθλητισμού ξεπλένεται, στις μέρες μας το περισσότερο μαύρο χρήμα. Υπολογίζεται ότι πάνω από 1τρις. είναι το παράνομο στοίχημα…
Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να κάνει κάτι, ένας είναι ο δρόμος και λέγεται κατάργηση της εμπορευματοποίησης, όλα τα άλλα είναι παραμύθια.
