Όλα κι όλα: Μπορεί το ΚΚΕ να δικαιώθηκε για την απόφασή του να μην συμμετέχει στο κοινοβουλευτικό πλυντήριο του Ουκρανού προέδρου και των ναζί συνοδοιπόρων του, αλλά… δεν έχει δίκιο να λέει ότι «ντράπηκε κι η ντροπή», επειδή τα κόμματα του ΝΑΤΟϊκού μονόδρομου ξέπλυναν τους ναζί του τάγματος Αζόφ.
Τι παραπάνω από ντροπή για τον τόπο αποτέλεσε το σημιτικό: «Ευχαριστούμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ»; Τι παραπάνω από αισχύνη ήταν για το κοινοβούλιο το κυβερνητικό αλισβερίσι του Μπαλτάκου με τους ναζιστές μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής; Πώς αλλιώς, πέραν του εξευτελισμού των -αστικών, βεβαίως, βεβαίως- θεσμών, μπορεί να χαρακτηριστεί η δήλωση Χρυσοχοϊδη ότι συναινούσε στην καταστροφή της χώρας, χωρίς προηγουμένως να έχει διαβάσει τι ψηφίζει; Άραγε, ποιος ξεχνά το «συμφωνούμε με το 70% του μνημονίου»; Ποιος ξεχνά τους εγκληματικούς νόμους της κοινωνικής εξαθλίωσης, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, της απεμπόλησης της εθνικής κυριαρχίας;
Επομένως, η ντροπή είχε εκλείψει εδώ και καιρό από την αίθουσα της Ολομέλειας. Τώρα, απλώς, έπεσε και το τελευταίο φύλλο συκής.
Στο θέμα μας, όμως.
Μετά το σάλο που προκάλεσε η προβολή του βίντεο των δύο Ουκρανών ναζί, η κυβέρνηση και το προεδρείο της Βουλής προσπάθησαν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, με τον μεν κυβερνητικό εκπρόσωπο να χαρακτηρίζει ως «λανθασμένη και άστοχη» τη συμπερίληψη στην ομιλία Ζελένσκι του μηνύματος μελών του τάγματος Αζόφ· τις δε πηγές του προεδρείου, άρα και της κυβέρνησης, να κρύβονται πίσω από δικαιολογίες όπως ότι το βίντεο ήταν εμβόλιμο στην απευθείας ομιλία του Ζελένσκι, με τη Βουλή να ενημερώνεται δέκα λεπτά πριν την έναρξη της ομιλίας. Το ζήτημα ήταν αν θα ακυρωνόταν ή όχι η ομιλία, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, σε μια προσπάθεια να κατευνάσουν και τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν και στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος (βλ. δήλωση Σαμαρά και αποχώρηση Σαμαρά- Καραμανλή από την αίθουσα).
Το ερώτημα βέβαια είναι: γιατί δεν προέβησαν στις αναγκαίες ενέργειες, ώστε να αποφευχθεί το φιάσκο, έστω και την τελευταία στιγμή; Ανικανότητα; Ή μήπως άριστη επάρκεια στη διεκπεραίωση «ειδικών αποστολών», όπως επιτάσσει το ΝΑΤΟϊκό διοικητήριο στο οποίο αναφέρονται;
Δεν ξέρω, το αφήνω στη διακριτική σας ευχέρεια.
Το βέβαιο πάντως είναι ότι η χώρα προσδένεται όλο και περισσότερο στην ευρωατλαντική βομβάρδα, γεγονός που ίσως προμηνύει την περαιτέρω εμπλοκή μας στον βρώμικο πόλεμο της Ουκρανίας.
Κι όσο αυτή η εμπλοκή (θα) αυξάνεται, τόσο (θα) εντείνεται η καταστολή στο εσωτερικό. Κυρίως, έναντι εκείνων που «τολμούν» να αντιστέκονται.
Θα είδατε φαντάζομαι, τη βιαιότητα με την οποία η αστυνομία επιτέθηκε σε μέλη του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, αλλά και σε δημοσιογράφο του Ριζοσπάστη, όταν οι τελευταίοι από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, όπου είχαν ξεφορτωθεί οχήματα του ΝΑΤΟ, θύμισαν εκ νέου ότι τούτη η χώρα ήταν είναι και θα είναι λιμάνι των λαών, όχι τ’ ορμητήριο φονιάδων και ιμπεριαλιστών.
Βέβαια, ήταν τυχεροί μέσα στην ατυχία τους, γιατί αντί για τα κλομπ, μπορεί να αντίκριζαν τις κάνες των όπλων του ελληνικού στρατού, όπως καταγγέλλεται ότι συνέβη στο στρατόπεδο «Γιαννούλη», στην Αλεξανδρούπολη, όταν οι στρατιώτες, σύμφωνα πάντα με τις καταγγελίες, διατάχθηκαν να παραταχθούν απέναντι σε διαδηλωτές του ΚΚΕ, που ζητούσαν τον τερματισμό του πολέμου και της εμπλοκής της Ελλάδας σε αυτόν. (Το γεγονός ότι στο εν λόγω στρατόπεδο είναι εγκατεστημένοι μερικές εκατοντάδες Αμερικανών στρατιωτικών, είναι καθαρή σύμπτωση. Μάλλον…). http://diktiospartakos.blogspot.com/2022/04/blog-post_38.html
Όμως, ας ξαναγυρίσουμε στη Θεσσαλονίκη.
Δεν είναι τυχαίο ότι η επίθεση αυτή, επίθεση που ξύπνησε μνήμες Ν. Σμύρνης, έγινε στα πλαίσια της πρόσφατης απεργιακής κινητοποίησης. Ακόμη, μόνο ως σύμπτωση δεν μπορεί να εκληφθεί η ύπαρξη χιλιάδων πανό κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων στα αστικά κέντρα της χώρας, που διεκδικούσαν μαζί με τον τερματισμό του οικονομικού εξανδραποδισμού μας και την ειρηνική πορεία του λαού μας. Ίσως, γιατί, τώρα, περισσότερο από ποτέ, είναι πρόδηλη η απαξία των κλειδοκρατόρων αυτού του τόπου, έναντι των εργαζομένων, των ανέργων· εν πάση περιπτώσει, των μη προνομιούχων. Αυτών που- μακάρι να διαψευσθώ- στο όχι και πολύ μακρινό μέλλον θα ταΐσουν με τη σάρκα τους τις σιδερένιες κρεατομηχανές του πολέμου.
Άραγε, ποια μεγαλύτερη απόδειξη της αναλωσιμότητάς μας για τους έχοντες την εξουσία, οικονομική και πολιτική, από τη ληστρική επιδρομή μιας δράκας παράσιτων στο οικογενειακό πορτοφόλι των στρατευμένων νέων της χώρας;
Κι εδώ, κύριοι, σας παίζω στο γήπεδό σας. Γιατί, εντάξει, λεφτόδεντρα για την υγεία δεν υπάρχουν. Εντάξει, ό, τι πείτε: Λεφτόδεντρα δεν υπάρχουν ούτε για την παιδεία, ούτε για την ανάσχεση της ακρίβειας, ούτε καν για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Για την άμυνα, όμως; Και δη, για το έμψυχο δυναμικό της;
Είναι προφανές ότι μια απλή αναφορά στο εξευτελιστικό και χυδαία προκλητικό πόσο των 8,7 ευρώ μηνιαίως ( τόσο αμείβονται οι Έλληνες στρατιώτες) θα ήταν αρκετή για να βάλει τέλος στις μιλιταριστικές ονειρώξεις όσων βλέπουν στην Ελλάδα το «Ισραήλ των Βαλκανίων».
Ωστόσο, θα είχαμε ξύσει μόνο την επιφάνεια του ζητήματος αν μέναμε εκεί.
Μέσα στη γενικευμένη απελπισία, λόγω ακρίβειας, οι φαντάροι- πολίτες με στολή καλούνται να πληρώσουν από την τσέπη τους τις αυξήσεις των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων. Όπως επισημαίνεται σε πρόσφατο δελτίο Τύπου του Δικτύου Ελεύθερων Φαντάρων Σπάρτακος: «Είχαν προηγηθεί αυξήσεις της τάξης του 10% πριν αρχίσει η πολεμική εισβολή στην Ουκρανία». Χωρίς βέβαια να αποκλείονται και νέες αυξήσεις, ανάλογα με τις τιμές των καυσίμων. https://diktiospartakos.blogspot.com/2022/03/blog-post_761.html «Αναρωτιόμαστε πώς θα ανταπεξέλθουν οι συνάδελφοι φαντάροι σε όλες αυτές τις αυξήσεις», αναφέρει το Δίκτυο, ενώ σχετικές πηγές τόνιζαν στον «Ημεροδρόμο» και το τεράστιο ζήτημα κόστους που προκύπτει για τους στρατιώτες το προσεχές διάστημα των εορτών του Πάσχα.
Το υπουργείο, κατά τη διάρκεια της θητείας παρέχει μόνο μία Κάρτα Επιβίβασης, όταν οι στρατιώτες πρέπει να κάνουν τουλάχιστον έξι ταξίδια, όσο διάστημα υπηρετούν. Αυτό μεταφράζεται σε 100-150 ευρώ ή σε σε 150- 200 ευρώ, κάθε φορά που θα περάσουν την πύλη του στρατοπέδου, βάσει του μέσου που θα χρησιμοποιήσουν ή του πότε θα τους επιτραπεί να προχωρήσουν σε κράτηση του εισιτηρίου. ( Κι όλα αυτά, ενώ έχει περικοπεί το δώρο Πάσχα στους στρατευμένους. Να ‘ναι καλά η ΣΥΡΙΖΑρα, το 2016). http://diktiospartakos.blogspot.com/2016/12/87.html
Πάντως, μπράβο μας! Ξέρεις τι είναι να δαπανούμε άνω του 2% του ΑΕΠ στο ΝΑΤΟϊκό ταμείο της Δήλου, να οργανώνουμε «εθνογκαυλωτικές» φιέστες επίδειξης των Rafale- την απτή απόδειξη της εθελόδουλης και εξαρτημένης εξωτερικής μας πολιτικής- την ίδια ώρα που αντιμετωπίζουμε το στράτευμα ως πλήρες αναλώσιμο πολεμικό υλικό;
Αν ξέρω, λέει. Μείναμε «άοπλοι» στον πόλεμο κατά της πανδημίας για να ταΐζουμε μεταξύ άλλων την πολεμική βιομηχανία των όψιμων φίλων και συμμάχων μας…
Καταλάβατε τώρα γιατί πολέμησαν λυσσαλέα την επιτυχημένη διοργάνωση της συναυλίας ειρήνης την περασμένη εβδομάδα; Γιατί, το αίτημα σταματήματος του ιμπεριαλιστικού πολέμου, φέρνει, ως λογικό επακόλουθο, και το αίτημα για τον τερματισμό των αιτιών που οδηγούν σε αυτόν.
Ε, όσο να ‘ναι, αυτή η διαπίστωση δεν είναι βολική για την τάξη που υπηρετεί πολιτικά η Νέα Δημοκρατία και τα υπόλοιπα κόμματα του ΝΑΤΟϊκού τόξου.
Για εμάς, όμως;
