Πάμε λίγες μέρες πριν, όταν η συναυλία στο Καλλιμάρμαρο για το έγκλημα στα Τέμπη, συγκλόνισε όλη τη χώρα.
Να υπενθυμίσουμε ότι ο τρόπος αντιμετώπισης της συναυλίας από διάφορα κυρίαρχα ΜΜΕ ήταν να την περάσουν στα «ψιλά» της ειδησεογραφίας τους. Παράλληλα, όπως όλοι μπορεί να προσέξαμε, δεν βρέθηκε κανένας υψηλός αξιωματούχος της κυβερνήσεως να ασκήσει κάποιου είδους κριτική. Κρύφτηκαν για να μην συγκρουστούν με το μεγαλειώδες μήνυμα που εξέπεμψε η συναυλία: Το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα συγκαλυφθεί. Δεν το έκαναν, βέβαια, από ευαισθησία αλλά για να μην έχουν πολιτικό κόστος.
Εάν νομίζετε, πάντως, ότι δεν βρέθηκε κανένας να στραφεί (δημόσια) ενάντια στη συναυλία στο Καλλιμάρμαρο, τότε κάνετε λάθος. Βρέθηκαν δύο Χατζηαβάτηδες (ο Χατζηαβάτης είναι μια φιγούρα στον Καραγκιόζη, που χαρακτηρίζεται από οσφυοκαμψία και δουλοπρέπεια) να κάνουν τη «βρώμικη δουλειά».
Ο ένας λέγεται Ηλίας Κανέλλης, γνωστός για την απέχθεια του σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση, ο οποίος έγραψε άρθρο στην εφημερίδα «Τα Νέα» για να δηλώσει, μεταξύ άλλων: «Εδώ δεν μιλάει η συγκίνηση αλλά ένας αγνός και ανόθευτος λαϊκισμός, ανάλογος εκείνου που έκαιγε τις καρδιές των εξεγερμένων τα χρόνια του μνημονίου (…). Επειδή για να γραφτούν τα στιχάκια, βγήκαν ακόμα μια φορά τα κλισέ του εξεγερμένου. Το κέρδος, η δικαιοσύνη – εύκολες και φορτισμένες λέξεις».
Ένας άλλος, διάσημος για τη «δικαιολόγηση» των Ταγμάτων Ασφαλείας και το ξέπλυμα της χούντας, ο κύριος Στάθης Καλύβας, έγραψε σε ανάρτηση του: «Τραγούδια που δεν είναι τραγούδια, αλλά φτηνός (και κακόγουστος) λαϊκισμός που κάνει μπαμ από απόσταση. Φταίει, λέει, το κέρδος που έγινε το ατύχημα».
Εύκολα διακρίνει κανείς τις ομοιότητες στην προσέγγιση των δύο κυρίων. Βρήκαν «λαϊκισμό» στη συναυλία στο Καλλιμάρμαρο και προσπάθησαν (ανεπιτυχώς) να ειρωνευτούν τη σχέση του κέρδους με το έγκλημα στα Τέμπη. Ανάξια σχολιασμού τα συμπεράσματα τους.
Κατάφεραν, πάντως, να κάνουν αυτό που ήθελαν: Να μας πούνε τι σκέφτεται η πολιτική εξουσία για τη συναυλία για το έγκλημα στα Τέμπη, στο Καλλιμάρμαρο, και κατ’ επέκταση για την απαίτηση δικαίωσης από τους συγγενείς των θυμάτων. Και το έκαναν ως αυτό που είναι. Ως Χατζηαβάτηδες.