Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

«Δεν φταίω εγώ για τις φωτιές. Δεν φταίω εγώ για τις πλημμύρες»

«Δεν φταίω εγώ για τις φωτιές. Δεν φταίω εγώ για τις πλημμύρες», επιγράφεται το άρθρο της Ελένης Μοσχοβούδη , ως μια..

«Δεν φταίω εγώ για τις φωτιές. Δεν φταίω εγώ για τις πλημμύρες», επιγράφεται το άρθρο της Ελένης Μοσχοβούδη , ως μια απάντηση σε κείμενο που δημοσιεύτηκε σε ιστοσελίδα με τον τίτλο :«Εγώ φταίω για τις φωτιές, εγώ φταίω για τα θύματα!» και στο οποίο ο αρθρογράφος μεταφέρει το βάρος της πολιτικής ευθύνης στο επίπεδο του απλού ανθρώπου.

Και μόνο αυτή η «αυθαιρεσία» είναι αρκετή για να φιλοξενήσει η ιστοσελίδα μας το άρθρο – απάντηση της Ελένης Μοσχοβούδη, όπως αναρτήθηκε στην προσωπική της σελίδα στο fb.

Ακολουθεί το άρθρο:

Γράφει η Ελένη Μοσχοβούδη

Δεν φταίω εγώ για τις φωτιές. Δεν φταίω εγώ για τις πλημμύρες. Δεν φταίω εγώ για τα θύματα.

Δεν μπάζωσα εγώ τα ρέματα με τα χέρια μου. Δεν έβαλα εγώ τις υπογραφές μου στα επίσημα έγγραφα οικοδόμησης των πόλεων.

Δεν δήλωσα εγώ ότι θα κάνω αντιπλημμυρικό και αντιπυρικό έργο.

Δεν είμαι εγώ »ο βουλευτής που μοιράζω υποσχέσεις δεξιά και αριστερά χωρίς να «σπάσω τα αυγά» προκειμένου να εξασφαλίσω την επανεκλογή μου.»

Δεν είμαι εγώ ούτε η πλειοψηφία που εκπροσωπεί την τάξη μου που έχω βίλα και εκμεταλλεύτηκα τις γνωριμίες μου για να την χτίσω.

Δεν είμαι εγώ που στην εμμεσο-αστική »δημοκρατία» του καπιταλιστικού σου κράτους που εξέλεξα εκπροσώπους στη Βουλή όπως ορίζει το αστικό σου Σύνταγμα.

Είσαι εσύ.

Εσύ που με την πένα σου μοιράζεις »φιλοσοφικές σοφιστείες» σε όρνεα.

Εσύ που τολμάς και ανοίγεις το στόμα σου εν μέσω της φρίκης.

Εσύ που εκφράζεις ότι η συνείδηση είναι έννοια που προϋπάρχει στο τομάρι σου ως tabula rasa, ξεκομμένη από τις υλικές συνθήκες.

Εσύ που εξισώνεις ότι η συνείδηση του μεροκαματιάρη είναι η ίδια ακριβώς με του μεγαλοεργοδότη. Εσύ του »όλοι μαζί τα φάγαμε». Εσύ του »όλοι φταίμε».

Εσύ που ο λόγος σου βάσει της επιστήμης της Λογικής βασίζεται πάνω στην τεχνική της »γενίκευσης» και αποτελεί ένα φιλοσοφικό domino.

Εσύ που κουνάς το δάκτυλο με την οπορτουνιστική πένα σου σε συγγενείς καμμένων και πνιγμένων γιατί στον καπιταλισμό κανένα σχολείο και Πανεπιστήμιο δε σου δίδαξε ότι η αθλιότερη μορφή βίας είναι η φτώχεια.

Εσύ που με την »ιδεαλιστική»  ηθική του λόγου σου ,παραβλέπεις το υπόβαθρο και το εποικοδόμημα.

Εσύ και οι όμοιοί σου »φιλελεύθεροι ιδεολόγοι.» Εσύ είσαι ο επικίνδυνος.

Εσύ φταις. Τ’ακούς; Εσύ φταις. Όχι εγώ. Για όλους αυτούς τους λόγους: Βγάλε το σκασμό.

 

Ακολουθεί το κείμενο που έγινε η αφορμή για την παραπάνω απάντηση

Εγώ φταίω για τις φωτιές, εγώ φταίω για τα θύματα!

του Ηλία Κούκουτσα

Εγώ φταίω για τις φωτιές που προκάλεσαν τον χαμό δεκάδων ανθρώπων, περιουσιών και την καταστροφή του περιβάλλοντος.

Εγώ φταίω και κανένας άλλος. Εγώ το έκανα.

Εγώ ήμουν που λάδωσα πολεοδομία και δήμο για να μπορέσω να χτίσω το σπιτάκι μου στο δάσος. Εγώ μπάζωσα ρέματα. Εγώ ανέβηκα στις ταράτσες για να εμποδίσω τις μπουλντόζες να γκρεμίσουν το αυθαίρετο μου. Εγώ έβαζα πάντα μπροστά το «κυνηγάτε εμένα τον απλό μεροκαματιάρη και δεν κοιτάτε τι κάνουν οι άλλοι» όταν με πλησίαζε η τσιμπίδα του νόμου.

Εγώ ήμουν που εκμεταλλεύτηκα τις γνωριμίες μου για να φτιάξω τη βίλα μου όπου μου καπνίσει. Και τώρα καπνίζει όλος ο τόπος γύρω μου.

Εγώ είναι ο υπάλληλος της πολεοδομίας, του δήμου, της εφορίας, του δημοσίου που δέχτηκα να πάρω ένα δωράκι για να κάνω τα στραβά μάτια και να επιτρέψω σε κάποιον να χτίσει όπου θέλει. Εγώ είμαι ο Δήμαρχος και ο κοινοτάρχης που κάνει χάρες και χατίρια σε φίλους και αγνώστους προκειμένου να ξαναβγώ. Εγώ είμαι ο περιφερειάρχης που επιτρέπω να διαιωνίζεται το πρόβλημα με τα σκουπίδια στην περιφέρεια μου εξυπηρετώντας μικροπολιτικά συμφέροντα.

Εγώ είμαι ο βουλευτής που μοιράζω υποσχέσεις δεξιά και αριστερά χωρίς να «σπάσω τα αυγά» προκειμένου να εξασφαλίσω την επανεκλογή μου. Εγώ είμαι ο αρμόδιος που προΐσταται σε επιτροπές χωρίς να έχω την παραμικρή ιδέα σε τι αναφέρονται. Εγώ είμαι αυτός που εκπονώ επιχειρησιακά σχέδια, χωρίς να συμβουλεύομαι τους ειδικούς που έχουν φάει τη ζωή τους να μελετούν τα προβλήματα που καλούμαι να λύσω. Εγώ είμαι επίσης αυτός που τους καλεί να βγάλουν το φίδι από την τρύπα όταν το σχέδιο μου δεν έχει εφαρμοστεί.

Εγώ είμαι ο πολιτικός που βάζει ένα πουκάμισο ή ένα επιχειρησιακό τζάκετ και περπατάω (εκ των υστέρων) στην περιοχή της καταστροφής, κάνοντας ότι καταλαβαίνω τι μου λένε αυτοί που δίνουν τη ζωή τους για να σώσουν τον κόσμο. Εγώ είμαι άλλωστε αυτός που με τις αποφάσεις μου δεν έχω επιτρέψει να χρηματοδοτηθεί ή να επανδρωθεί η υπηρεσία που θα σώσει τον κόσμο που κινδυνεύει.

Εγώ είμαι ο πολίτης που τρέχει να προσφέρει (συγκινητική) βοήθεια, αλλά είμαι και πάλι εγώ που το μόνο που κάνω είναι να «κράζω» μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και να ανεβάζω δακρύβρεχτα ποστ για να δείξω την αλληλεγγύη μου.

Εγώ είμαι αυτός που δακρύζει με όσα βλέπει να συμβαίνουν στην οθόνη της τηλεόρασης ή του υπολογιστή μου και είμαι ο ίδιος που οργίζεται με όσα δεν βλέπει να συμβαίνουν. Ταυτόχρονα είμαι ο ίδιος που κλείνω τη ΛΕΑ γιατί θέλω να κάνω την δική μου δουλειά χωρίς να με νοιάζει τι θα κάνουν οι άλλοι ή ποιόν εμποδίζω.

Εγώ είμαι αυτός που νοιάζομαι μόνο για την πάρτη μου χωρίς να με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι ή το πως αυτό που θα κάνω δυσκολεύει όλους τους υπόλοιπους. Εγώ είμαι αυτός που μαθαίνω το παιδί μου να νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του και να μισεί όποιον είναι διαφορετικός από αυτό.

Εγώ φταίω για όλα, εγώ τα έχω κάνει όλα αυτά.

Αλλά δεν πρόκειται να ζητήσω συγνώμη. Γιατί οι άλλοι έχουν κάνει χειρότερα και φταίνε περισσότερο!

Το ανωτέρω κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα emea.gr

Πηγή: aftodioikisinews.gr 

Σχετικά θέματα

Απόψεις