Σε νέα κινητοποίηση προχωρά ο δήμος Πάτρας μαζί με το λαό της πόλης, ενάντια στην ανεργία, με κεντρικό αίτημα: «Δουλειά για όλους – Δουλειά με δικαιώματα».
Συγκεκριμένα το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε την Παρασκευή 15 Ιούνη να πραγματοποιηθούν δράσεις σε γειτονιές της Πάτρας.
Την Κυριακή 17 Ιούνη να πραγματοποιηθεί στο Νότιο Πάρκο συγκέντρωση με ομιλία και αμέσως μετά συναυλία με τον Γιώργο Μαργαρίτη.
Στο πλαίσιο της καλύτερης προετοιμασίας της κινητοποίησης έχουν πραγματοποιηθεί ήδη και έχουν προγραμματιστεί Λαϊκές Συνελεύσεις σε όλα τα Δημοτικά Διαμερίσματα, Δημοτικές Ενότητες, τις γειτονιές και τα χωριά του Δήμου και συγκεντρώσεις με τους εργαζόμενους στον Δήμο, την ΔΕΥΑΠ, τους Οργανισμούς.
Ο δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, σε πρόσφατη σύσκεψη Σωματείων, Συλλόγων, Επαγγελματιών και Φορέων, έκανε αναφορά στο θέμα της νέας κινητοποίησης του δήμου και σημείωσε:
«Στο επίκεντρο της νέας λαϊκής κινητοποίησης θέτουμε και πάλι το επίκαιρο αίτημα “Δουλειά για όλους – Δουλειά με δικαιώματα”. Φέτος, σε αυτή μας την αγωνιστική πρωτοβουλία και με αυτό το σύνθημα, θεωρούμε αναγκαίο να δώσουμε περισσότερη έμφαση και στο δυστυχώς επίκαιρο “κανένα λαϊκό σπίτι στο σφυρί!”, θεωρώντας το ένα από τα μείζονα προβλήματα των ανέργων και των λαϊκών οικογενειών. Είναι επιδίωξή μας να έρθει στο προσκήνιο το ζήτημα της ανεργίας, το αίτημα για σταθερή δουλειά, για δουλειά με δικαιώματα, για μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους».
Στόχος μας, είπε ο Κ. Πελετίδης είναι «να πλημμυρίσουμε όλες τις γειτονιές και θα δώσουμε σε όλο το λαό ώθηση να βγει από το σπίτι του και να διεκδικήσει τα δικαίωμα του στην εργασία και την ανθρώπινη διαβίωση».
Ενόψει των κινητοποιήσεων, ο «Ημεροδρόμος» αναδημοσιεύει άρθρο του Στέλιου Παλαρμά, Εκπαιδευτικού, μέλους της Σχολικής Επιτροπής του Δήμου Πατρέων:
Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου συζητήθηκε το θέμα της ανεργίας και αποφασίστηκε νέα κινητοποίηση του Δήμου ενάντια στην ανεργία, με κεντρικό αίτημα «Δουλειά για όλους – Δουλειά με δικαιώματα» αλλά και το επίκαιρο «κανένα λαϊκό σπίτι στο σφυρί».
Τις αμέσως επόμενες μέρες θα οργανωθούν λαϊκές συνελεύσεις, συσκέψεις, ενημερώσεις. Θα ακολουθήσουν κινητοποιήσεις και διάφορες δράσεις έτσι ώστε κάθε γειτονιά της πόλης να πλημμυρίσει από κόσμο που θα διεκδικεί, θα αγωνίζεται, θα αντιστέκεται.
Το αποκορύφωμα των κινητοποιήσεων θα γίνει στις 17 Ιουνίου με συγκέντρωση και συναυλία στο Νότιο Πάρκο.
Οι αντιδράσεις αναμενόμενες. Αναμενόμενο και το ύφος και το περιεχόμενό τους.
Αν είναι δυνατόν, αναφέρουν, λαϊκό γλέντι για την ανεργία. Συνεχίζουν με το πόσο θα κοστίσει η συναυλία και καταλήγουν παρουσιάζοντας τη Δημοτική Αρχή ως διοργανώτρια συναυλιών που κανένα πρόβλημα δε θα λύσουν .
Αποκρύβουν συνειδητά όλες τις κινηματικές δράσεις που προτείνονται και εστιάζουν την κριτική τους στη συναυλία, δείχνοντας την απέχθειά τους στο λαϊκό κίνημα αλλά ταυτόχρονα και τον φόβο τους που χιλιάδες κόσμου συμμετέχει αγνοώντας τα καλέσματα για γενικό σιωπητήριο.
Τώρα την κριτική που γίνεται για το κόστος της συναυλίας από τους εκπροσώπους των αστικών κομμάτων και δημοτικών παρατάξεων μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να την ακούσει κάποιος, εκτός αν θεωρούν ότι οι δημότες έχουν μνήμη χρυσόψαρου.
Καλώ λοιπόν κάθε καλόπιστο πολίτη αυτής της πόλης να απαντήσει στο εξής ερώτημα:
Αν υπήρχε στην πόλη μια άλλη Δημοτική αρχή και την μέρα που διεξαγόταν το αναπτυξιακό συνέδριο της κυβέρνησης, του ΣΕΒ και των ντόπιων επιχειρηματιών διοργάνωνε συναυλία για την «ανάπτυξη» στον ίδιο χώρο με πολλαπλάσιο κόστος θα μίλαγε κάνεις από όλους αυτούς;
Εγώ πάντως λέω προφανώς όχι. Γιατί αυτό που πραγματικά τους καίει είναι το περιεχόμενο των κινητοποιήσεων. Το λένε ευθέως: αν ήταν μια απλή συναυλία κανένα πρόβλημα δεν θα είχαν !! Επιλέγουν όμως τη μορφή των κινητοποιήσεων για να αποφύγουν να απολογηθούν για την πολιτική τους, αυτήν που οδήγησε σε τούτη την πόλη να ζουν 34.000 άνεργοι, 12.000 εγγεγραμμένες οικογένειες στο Κ.Ε.Α., εκατοντάδες οικογένειες να σιτίζονται από την τράπεζα τροφίμων.
Επηρεασμένος λοιπόν από το γενικότερο κλίμα συνεχίζω με δυο «μουσικές» απαντήσεις:
ΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ…
Οι στίχοι του Ν. Γκάτσου αποτυπώνουν με μεγάλη σαφήνεια την προσπάθεια εξαπάτησης και παραπλάνησης του λαού μέσω των θεωριών περί «δίκαιης ανάπτυξης» που προπαγανδίζουν στα διάφορα «αναπτυξιακά» συνέδρια και στα φόρουμ με το ΣΕΒ.
Σε τοπικό επίπεδο όταν δεν ασχολούνται με συναυλίες και αποφασίζουν να μιλήσουν για την ουσία, δηλαδή την ανεργία, συνεχίζουν το ίδιο φάλτσο και μονότονο πολιτικό μοιρολόι για τις χαμένες ευκαιρίες της Πόλης αφού η Δημοτική Αρχή δεν συμμετέχει στα αναπτυξιακά συνέδρια και επιλέγει τον δρόμο των αγωνιστικών κινητοποιήσεων που όμως δε δημιουργούν θέσεις εργασίας.
Η Δημοτική Αρχή, τα σωματεία, οι φορείς και χιλιάδες λαού που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις γνωρίζουν πολύ καλά ότι στην ιστορία αυτού του τόπου αλλά και σε όλο τον κόσμο δεν υπάρχει ούτε ένα εργατικό δικαίωμα που κερδήθηκε χωρίς αγώνες, διεκδικήσεις και πολλές φορές με το αίμα των εργαζομένων.
Μπορούν να μας πουν ένα εργατικό δικαίωμα που κέρδισαν οι εργαζόμενοι σε κάποια από τα «συνέδρια» και φόρουμ, που δεκαετίες τώρα στήνουν οι κυβερνήσεις και το κεφάλαιο;
Ένα μόνο!!!;
Να μας απαντήσουν, επίσης, πώς ωφεληθήκαν οι εργαζόμενοι στις πόλεις που οι Δημοτικές Αρχές συμμετείχαν στα αναπτυξιακά συνέδρια που στόχο έχουν την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, Ε.Ε., Ο.Ο.Σ.Α.
Εκτός αν θεωρούν όφελος τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τα 500 ευρώ βασικό μισθό, τη φοροληστεία, το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου.
Ποια θα ήταν όμως η εικόνα στην πόλη μας αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη Δημοτική αρχή και τα σχέδιά τους έμπαιναν σε εφαρμογή;
Η παραλιακή ζώνη – Νότιο πάρκο χώρος στάθμευσης κοντέινερ, η πόλη κομμένη στη μέση από ένα τείχος για την επίγεια διέλευση του τρένου, η έκταση του Ρηγανόκαμπου θα δινόταν σε ιδιώτες μέσω ΤΑΥΠΕΔ, εγκαταστάσεις φυσικού αερίου μέσα στον αστικό ιστό της πόλης, αύξηση των ανταποδοτικών τελών, ιδιωτικοποίηση του νερού και των απορριμμάτων, διαχείριση όλων των εγκαταστάσεων «φιλέτων»: Πλαζ, Στάδιο κτλ. από ιδιώτες.
Οι άνεργοι αλλά και οι εργαζόμενοι μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για το πόσο θα ωφεληθούν από την «ανάπτυξη» που τους τάζουν.
«..ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ ..»
Γιατί «τίποτα δεν πάει χαμένο» εκτός από το μελάνι που ξοδεύουν για να πείσουν τη Δημοτική αρχή να συνετιστεί, να μπει στο σωστό δρόμο της νομιμότητας των πλειστηριασμών, των απολύσεων εργαζομένων, της ιδιωτικοποίησης και του αέρα που αναπνέουμε.
Χαμένος και ο χρόνος που σπαταλάνε να πείσουν τους εργαζόμενους και τους ανέργους που αγωνίζονται ενάντια στις πολιτικές τους, να γίνουν παθητικοί θεατές συμμετέχοντας μόνο σε ένα διαρκές μνημόσιο για τα χαμένα δικαιώματα, τη χαμένη δουλειά, τη χαμένη ζωή.
Όσοι συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις για την ανεργία ξέρουν πολύ καλά ότι ο αγώνας για να έχει αποτελέσματα χρειάζεται επιμονή, μαζικότητα, να αναδεικνύει και να « χτυπάει» την ουσία του προβλήματος.
Δεν είναι αφελής ο λαουτζίκος, όπως τον παρουσιάζουν, που πιστεύει ότι με μια πορεία θα λυθούν όλα τα προβλήματα.
Ξέρουν όμως ότι χωρίς αγώνα τίποτα δεν πρόκειται να κερδίσουν.
Είναι φανερό το άγχος και η αγωνία που έχει η συμμαχία, που έχει διαμορφωθεί (ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ), να βρει κάτι να κάνει αντιπολίτευση στη Δημοτική Αρχή.
Όμως το επόμενο διάστημα η αντιπαράθεση δεν θα αναλωθεί σε δευτερεύοντα ζητήματα.
Θα πάρουν θέση για την ουσία, για την αιτία που στην πόλη μας υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι, για τις πολιτικές των κομμάτων τους που εφάρμοσαν ή εφαρμόζουν αντιλαϊκές πολιτικές. Πολιτικές που εξαθλίωσαν τον λαό μας
Απέναντι τους θα είναι η Δημοτική Αρχή, το λαϊκό κίνημα και χιλιάδες κόσμου που θα δείχνουν τον δρόμο του αγώνα της διεκδίκησης και της αλληλεγγύης.
