«To μεσημέρι της 18ης Νοέμβρη 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής (…) βρισκόταν με το υπηρεσιακό του τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου. Απέναντι, Πατησίων και Στουρνάρη, οι αστυφύλακες χτυπούσαν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξέφυγε. Όχι όμως κι από τον Ντερτιλή. Ο Ντερτιλής έβγαλε από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβόλησε.
«Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή – ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης – και συνεχίζει: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: «Με παραδέχεσαι, ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!»»…» (από το άρθρο του Ν. Μπογιόπουλου Οι «ανύπαρκτοι» νεκροί του Πολυτεχνείου…).
Ο ταγματάρχης χωροφυλακής της χούντας, Μητροπολίτης Αμβρόσιος, με τα γνωστά του άπταιστα χρυσαυγίτικα, εκείνος που έβρισκε «γλυκιά ελπίδα» στους ναζί της Χρυσής Αυγής έγραψε στο ιστολόγιο του, μεταξύ άλλων, και για τον Ντερτιλή:
«Τιμή καί δόξα μας επίσης είναι τό γεγονός, ότι επισκεφθήκαμε στις Φυλακές τον Ήρωα Στρατηγό Νικόλαο Ντερτιλή, στον οποίο ωμιλήσαμε για την ανάγκη να εξομολογηθή καί τελικά, φωτισθείς από τήν Χάριν του Κυρίου μας, ωδήγησε τα βήματά του κάτω από το επιτραχείλι του Εξομολόγου!».
Στη φωτογραφία του δημοσιεύματος μας o Θανάσης Λενής ή αλλιώς Αμβρόσιος και ο Ντερτιλής (την ώρα της «δουλειάς» του).
