
Με αφορμή την επέτειο έναρξης (1/9/1939) του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου -- Το διάστημα 1939-1945 λειτούργησαν στη Βέρμαχτ περίπου 1.200 στρατοδικεία, τα οποία ήταν επιφορτισμένα με την εκδίκαση περίπου τριών εκατομμυρίων υποθέσεων υπονόμευσης της αμυντικής ισχύος, ανυπακοής, εσχάτης προδοσίας κ.ά.
Τα ξημερώματα της 31ης Αυγούστου 1949 πέφτουν σε ενέδρα και σκοτώνονται ο Στέφανος Γκιουζέλης, ο ασυρματιστής του Αρχηγείου της 3ης Μεραρχίας του ΔΣΕ Μάκης Μίχος και ο ανθυπολοχαγός του ΔΣΕ Σταύρος Ζερβέας. Οι διώκτες του Γκιουζέλη δεν αντιλήφθηκαν ότι είχαν σκοτώσει τον Διοικητή του Δημοκρατικού Στρατού Πελοποννήσου επειδή στη ταυτότητά του έγραφε το ψευδώνυμο «Στέφανος Παναγιωτόπουλος»
Ηταν το μεσημέρι της Παρασκευής 31 Αυγούστου 1923. Στο λιμάνι της Κέρκυρας εμφανίζεται και αγκυροβολεί ισχυρή μοίρα του ιταλικού στόλου, συνοδευόμενη από υδροπλάνα. Με ναυαρχίδα το «Κόντε ντι Καβούρ», τρία θωρηκτά, τα «Ντουίλια», «Τζούλιο Τσεζάρε» και «Τζουζέπε Βέρντι», δυο βαρέα και δυο ελαφρά καταδρομικά, τρία μεταγωγικά, έξι αντιτορπιλικά, ένα υποβρύχιο και μερικά τορπιλοβόλα
Το 1919 η ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και οι επιτυχίες του σοβιετικού κράτους δυνάμωσαν την αριστερή πτέρυγα στο σοσιαλιστικό κόμμα, το σοσιαλιστικό εργατικό κόμμα, τη συνδικαλιστική οργάνωση «Βιομηχανικοί εργάτες της ειρήνης», ακόμη και στην Αμερικάνικη Ομοσπονδία Εργασίας
Στις 29 με 30 Αυγούστου 1949 έπεσε και το ύψωμα Κάμενικ. Μια μέρα πριν, στις 28 Αυγούστου, ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας ξεκίνησε να συμπτύσσεται προς το κέντρο του μετώπου του Γράμμου, οργανώνοντας την υποχώρηση προς την Αλβανία. Ο κυβερνητικός στρατός είχε στα χέρια του την κύρια κορυφή του Γράμμου. Ήταν το τέλος του εμφυλίου πολέμου.
Καλοκαίρι 1963 και οι ΗΠΑ ζουν, για μια ακόμη φορά, τον τρόμο του ρατσισμού. Ειδικά στις νότιες πολιτείες ακροδεξιές ρατσιστικές οργανώσεις, με επικεφαλής τη διαβόητη «Κου – Κλουξ – Κλαν», αλλά και οι αστυνομικές δυνάμεις, απαντούν με ωμή βία στις διεκδικήσεις των μαύρων για τα δικαιώματα στην εργασία και την εκπαίδευση, αλλά και την αναγνώριση των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων, που διαρκώς παραβιάζονται
Σαν σήμερα, 27 Αυγούστου 1905, γεννήθηκε ο Άρης Βελουχιώτης
Ο Άρης Βελουχιώτης γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 27 Αυγούστου 1905
Στις 26 Αυγούστου του 1789 η Συντακτική Συνέλευση ψηφίζει τη «Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη», το πιο σπουδαίο γραπτό μνημείο της Γαλλικής Επανάστασης με κοσμοϊστορική σημασία
Ελλάδα, Αύγουστος του 1936. Έχουν περάσει μόλις δώδεκα ημέρες από την επιβολή της δικτατορίας Μεταξά, πριν ογδόντα επτά ακριβώς χρόνια και το φασιστικό καθεστώς προβαίνει σε μία θεαματική ενέργεια: Στο κάψιμο βιβλίων σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, μιμούμενο αντίστοιχες πράξεις του Χιτλερικού καθεστώτος στη Γερμανία. Χιλιάδες βιβλία ρίχτηκαν στην πυρά σ’ εκείνες τις Μεσαιωνικού χαρακτήρα τελετές, ενώ είχαν απαγορευτεί από τη Μεταξική δικτατορία περισσότεροι από 445 τίτλοι βιβλίων.
Συμπληρώνονται 48 χρόνια από τη δίκη των πραξικοπηματιών της χούντας και την ιστορική απόφαση που είχε λάβει το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, επιβάλλοντας την ποινή του θανάτου σε τρεις από τους αρχηγούς της λαομίσητης δικτατορίας των συνταγματαρχών και σε ποινές ισόβιων δεσμών για τους υπόλοιπους. Μία απόφαση που ήταν εναρμονισμένη με τη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού για την τιμωρία των τυράννων, και την ιαχή «δώστε τη χούντα στο λαό» να ηχεί και στο τελευταίο σοκάκι της χώρας.
Με την ανακοίνωση των ποινών τελειώνει στις 24 Αυγούστου 1975 η δίκη των πρωταιτίων του στρατιωτικοφασιστικού πραξικοπήματος της 21ης Απρίλη..
Το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης (και όχι «φιλίας»), το σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ της 23 Αυγούστου 1939 αποτέλεσε κίνηση της ΕΣΣΔ που έσωσε την Ευρώπη από τη χιτλερική χολέρα και προέκυψε μόνο μετά την άρνηση Αγγλίας – Γαλλίας για την από κοινού με την ΕΣΣΔ αντιμετώπιση της Γερμανίας. Ήταν μια κίνηση που επέτρεψε στη Σοβιετική Ενωση (σε μια στιγμή που ήδη είχε δεχτεί στο Ανατολικό της μέτωπο την επίθεση των Ιαπώνων) να αναδιοργανώσει τον Κόκκινο Στρατό και την οικονομία της, ώστε να καταφέρει – όπως και έγινε – να συντρίψει την επερχόμενη χιτλερική επίθεση.
Η τελική πράξη του εγκλήματος εκτυλίχτηκε, σαν σήμερα, στις 23 Αυγούστου 1927. Η σκευωρία είχε στηθεί από τις 15 Απρίλη του 1920. Στη χώρα της «ελευθερίας», στις ΗΠΑ, συλλαμβάνονται δύο από τους γνωστότερους ηγέτες του εργατικού κινήματος, οι Ιταλοί εργάτες Νικόλα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι. Το «έγκλημά» τους ήταν ότι πρωτοστάτησαν στις απεργιακές κινητοποιήσεις εκείνης της περιόδου και ήσαν πρωτοπόροι οργανωτές των εργατικών συνδικάτων.
23 Αυγούστου 1923: Στην πλατεία Πασαλιμανιού πραγματοποιείται μεγάλη πανεργατική συγκέντρωση από τη ΓΣΕΕ και το ΕΚ Πειραιά. Η κυβέρνηση, έντρομη, δίνει εντολή να χτυπηθούν οι απεργοί. Στρατός και αστυνομία επιτίθενται με σφοδρότητα στους συγκεντρωμένους. Απολογισμός: 11 νεκροί εργάτες, 100 τραυματίες, 500 περίπου συλληφθέντες.