Η κατάσταση του Αττικού Νοσοκομείου και πολλών ακόμα νοσοκομείων έχει φτάσει στο απροχώρητο. Το θέαμα στους διαδρόμους και στα σαλόνια μετά από κάθε γενική εφημερία προκαλεί οργή στο νοσηλευτικό προσωπικό το οποίο αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες των τμημάτων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι εργαζόμενοι στο Αττικό Νοσοκομείο αισθάνονται ντροπή που αδυνατούν να συνεισφέρουν στους ασθενείς. Μετά τον τεράστιο αγώνα που έχουν κάνει όμως, δεν χωράνε ντροπές στους ήρωες με τα άγρυπνα μάτια και τα σημάδια από τις μάσκες στα πρόσωπα.
Ντροπή πρέπει να έχουν αυτοί που έχουν διαμορφώσει την άθλια αυτή κατάσταση, οι κυβερνώντες. Αυτοί όμως δεν ντρέπονται.
Ο μεγάλος αγώνας των γιατρών και των νοσηλευτών είναι αυτός που έχει σώσει ανθρώπινες ζωές. Έναν αγώνα που τόσο προκλητικά καπηλεύονται οι «άριστοι», για να ξεγελάσουν τον κόσμο.
Δύο νοσηλευτές ανά βάρδια για κλινικές υπερπλήρεις ασθενών, με αποτέλεσμα διασπορά κορωνοϊού.
Παρά τις γελοίες δικαιολογίες της υφυπουργού υγείας, Μίνας Γκάγκα, η ίδια η πραγματικότητα έρχεται να επιβεβαιώσει την τρομακτική αποτυχία στην διαχείριση της πανδημίας. Μια αποτυχία που δεν είναι αντίστοιχη με εξετάσεις στο σχολείο όμως. Μια αποτυχία που μεταφράζεται σε 24 χιλιάδες θανάτους, τους περισσότερους ανά πληθυσμό στον κόσμο.
Ενδεικτικό παράδειγμα της κατάστασης που επικρατεί στα νοσοκομεία αποτελεί η παρακάτω δημοσίευση στο facebook, από την Δήμητρα Πέτρου, εργαζόμενη στο Αττικό Νοσοκομείο.
«Σημερα στο Αττικό Νοσοκομείο κατά τη διάρκεια των πρωινων αιμοληψιων ακούστηκε μία συνάδελφος να λεει “ντρέπομαι που δουλεύω σε αυτό το νοσοκομείο”. “Κι εγώ” είπε ο διπλανος μου.
Πηγαίνοντας στο θάλαμο νοσηλείας του δικού μου ασθενούς πέρασα από το πρώην σαλόνι ανάπαυσης ασθενών και συνόδων.
Είναι ο χώρος της φωτογραφίας.
5 ασθενεις έκθετοι σε όλους μας πάνω σε ραντζα στοιβαγμένα το ένα δίπλα στο άλλο, συν 2 συνοδοί για τους μη αυτοεξυπηρετουμενους.
Γιατί προφανώς δεν φτάνουν ούτε οι νοσηλευτές, ούτε οι γιατροί, ούτε οι κλίνες σε αυτό το νοσοκομείο.
Οι συνθήκες νοσηλείας στο Αττικό Νοσοκομείο ειναι ως επί το πλείστον δύσκολες λόγω όλων των παραπάνω, αλλά δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο η σημερινή κατάσταση.
Και φτάσαμε να ντρεπόμαστε εμείς που δουλεύουμε εκεί. Όχι για εμάς ή για τον τρόπο με τον οποίο κάνουμε τη δουλειά μας, αλλά για την τελικά παρεχόμενη ποιότητα φροντίδας υγείας που φτάνει στον ασθενή.
Για το νοσοκομείο αυτό πρέπει να δοθεί μια λύση. Αλλά πρώτα πρέπει να πάψουν οι ιθύνοντες να εθελοτυφλουν και να αναγνωρισουν ότι υπάρχει πρόβλημα. Έπειτα να θελήσουν να το λύσουν. Και μόλις τέλος, να το λύσουν»
«Ντρέπομαι που δουλεύω εδώ».
— Iason Apostolopoulos (@Iasonas_Apost) February 10, 2022
Χθες, στο Αττικό νοσοκομειο. 5 ασθενείς πάνω σε ράτζα στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο, έκθετοι σε όλους, στριμωγμένοι στο σαλόνι ανάπαυσης ασθενών και συνοδών. Σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει αυτή η κατάσταση.
(από το φβ της Dimitra Petrou) pic.twitter.com/AeDdvWrUEY
