Το «παιχνίδι» στο Αιγαίο

Η πραγματικότητα έχει ένα «ενοχλητικό» χαρακτηριστικό: Είναι επίμονη και όση προσπάθεια κι αν καταβληθεί για την απόκρυψη ή την παραποίησή της, αυτή θα βρει τον τρόπο να εμφανιστεί έτσι όπως ακριβώς είναι. Στην προκειμένη περίπτωση, η πραγματικότητα  στο Αιγαίο και γενικότερα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν έχει καμία σχέση μ αυτήν που μας σερβίρουν τα μεγάλα Μέσα Ενημέρωσης προβάλλοντας τις ελληνοτουρκικές  μπίζνες που έγιναν ή θα γίνουν.     Η πραγματικότητα  σήμερα στο Αιγαίο περιγράφεται επ ακριβώς από τους αριθμούς τους πίνακες (πηγή onalert)  που ακολουθούν:         Για να ολοκληρωθεί η εικόνα της πραγματικότητας θα πρέπει να προσθέσουμε τις τουρκικές παραβιάσεις κατά τον μήνα Μάιο που ήταν 245!     Τι μας λένε αυτοί οι αριθμοί; Ας συνοψίσουμε:

• 1100 παραβιάσεις του εναέριου χώρου από την 1η Ιανουαρίου ως σήμερα
• οι 245 απ΄ αυτές έγινανα  μέσα στο Μάϊο.
• Ολόκληρο  το 2013 οι παραβιάσεις ήταν 681!

Συμπέρασμα: υπάρχει μια κλιμάκωση αριθμητική—όπως αποδεικνύουν οι αριθμοί—και ποιοτική (όπως θα δούμε στη συνέχεια) της τουρκικής στρατιωτικής δραστηριότητας στο Αιγαίο. Είναι προφανές ότι μια τέτοιου είδους επικίνδυνη πραγματικότητα δεν… εξαφανίζεται αν δεν την «παίξει» το mega, ούτε αντιμετωπίζεται με την αδιαφορία που επιδεικνύει η ελληνική κυβέρνηση ποντάροντας ότι φίλοι εταίροι και σύμμαχοι θα προασπίσουν τα συμφέροντα της χώρας. Τι θέλει η Αγκυρα Αυτό που οι τουρκικές κυβερνήσεις επιδιώκουν πάγια και σταθερά ανεξάρτητα από το ποια πολιτική δύναμη βρίσκεται στην εξουσία είναι η διανομή (με όρους που θα επιβάλλει η τουρκικής ισχύς) του Αιγαίου. Το τελευταίο παράδειγμα έκφρασης αυτού του σχεδιασμού αποκαλύφθηκε την περασμένη βδομάδα από τον Χρήστο Μηνάγια (http://www.geostrategy.gr/) και σε γενικές γραμμές έχει ως εξής: Ακριβώς μέσα στην ένταση των εκλογικών αναμετρήσεων στην Ελλάδα,  στις 16-05-2014, η τουρκική Υδρογραφική-Γεωγραφική Διεύθυνση της Διοίκησης Ναυτικών Δυνάμεων (ΔΝΔ) δημοσιοποίησε την επιχειρησιακή δραστηριότητα των πλοίων επιστημονικών ερευνών της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο για το έτος 2014. Από τους χάρτες των περιοχών που θα ερευνηθούν , βλέπουμε: Πρώτον την υπενθύμιση των τουρκικών αμφισβητήσεων στο Αιγαίο                               Και Δεύτερον  την αμφισβήτηση της ύπαρξης του Καστελόριζου ως (ελληνικού) εδάφους με δικαιώματα ΑΟΖ Αν σε όλα αυτά προσθέσει κάποιος τον κατάλογο που περιγράφει την έξαρση της δραστηριότητας της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, και την διαρκή επίδειξη δύναμης με την πραγματοποίηση—για παράδειγμα–  μεγάλων αποβατικών ασκήσεων τότε τα συμπεράσματα είναι προφανή. Παρ ότι καμία πολιτική δύναμη του τόπου δε φαίνεται να απασχολείται με συνέπεια και εμπεριστατωμένα με τέτοιες εκκρεμούσες λεπτομέρειες…