Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την δολοφονίας της 28χρονης γυναίκας από τον πρώην σύντροφό της, πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Αγίων Αναργύρων, μετά από κάλεσμα του Πανδημοτικού Συλλόγου Γυναικών Αγίων Αναργύρων – Καματερού (μέλος ΟΓΕ).
«Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένεια του θύματος. Δεν απαιτούμε μόνο την τιμωρία του δράστη άλλα δυναμώνουμε τον συλλογικό αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή βίας που εντείνει τη γυναίκεια ανισοτιμία», τονίζει στο κάλεσμά του ο Σύλλογος.
«Σύστημα απάνθρωπο που προκαλεί οργή, στα σάπια ιδανικά του καμία ανοχή», «Καμία μόνη ξεσηκωμός, ασπίδα προστασίας θα γίνει ο λαός», «Σάπιες αξίες, σάπια ιδανικά, φρικιαστικά εγκλήματα το σύστημα γεννά», είναι μερικά από τα συνθήματα της κινητοποίησης.
Στην κινητοποίηση συμμετέχουν μαζικά σωματεία και φορείς της περιοχής. Παραβρίσκονται επίσης, τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Θέμης Γκιώνης και ΓΙάννης Πρωτούλης, η Βιβή Δάγκα, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ και ο Θοδωρής Σκολαρίκος, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Αγίων Αναργύρων – Καματερού.
«Είμαστε σήμερα εδώ όχι απλά για να εκφράσουμε τα ειλικρινή συλλυπητήριά μας στους οικείους της δολοφονημένης, αλλά γιατί δεν συμβιβαζόμαστε άλλο με αυτή τη βαρβαρότητα!», τόνισε μιλώντας στην συγκέντρωση η Μαρία Φωτεινού, από το Σύλλογο Γυναικών Αγίων Αναργύρων- Καματερού.
Ανάφερε ότι, «δεν συμβιβαζόμαστε να είμαστε καθημερινά έρμαια της κρατικής αδιαφορίας και οι ζωές μας να κρέμονται από μία κλωστή γιατί η προστασία τους θεωρείται κόστος για το κράτος. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν υπήρχε περιπολικό του τμήματος για να βοηθήσει την δολοφονημένη νέα γυναίκα».
Δεν πάει άλλο, συνέχισε η ομιλήτρια, «με την κρατική βία και τρομοκρατία, από την αστυνομική αυθαιρεσία που αποτρέπει τις γυναίκες να στραφούν νομικά κατά των κακοποιητών και δολοφόνων τους και από την άλλη πλευρά διώκει ποινικά εργαζόμενους και συνδικαλιστές που παλεύουν για τα λαϊκά δικαιώματα. Αν και το αδίκημα είναι αυτεπάγγελτα διωκόμενο πολλές φορές οι αστυνομικές αρχές ζητούν από το θύμα να κάνει μήνυση, δηλαδή δεν λειτουργεί η αυτεπάγγελτη διαδικασία, ενώ η διάρκεια καταγραφής της μήνυσης μπορεί να κρατήσει και ώρες».
Δεν πάει άλλο, υπογράμμισε η Μαρία Φωτεινού, «με τις τεράστιες ελλείψεις στις δημόσιες και δωρεάν δομές και υπηρεσίες στήριξης κακοποιημένων γυναικών και παιδιών, όπως και στις δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και Ψυχικής Υγείας.
Δεν πάει άλλο να μας λένε “πάτα το πάνικ μπάτον” αντί να προσλάβουν μόνιμο και εξειδικευμένο προσωπικό για να αντιμετωπίσει των τεράστιο όγκο των καθημερινών περιστατικών βίας, αντί να πάρουν άμεσα και ουσιαστικά μέτρα.
Δεν πάει άλλο με την παντελή έλλειψη δομών επείγουσας φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών.
Δεν πάει άλλο με τις μακροχρόνιες και πολυδάπανες νομικές διαδικασίες, τις ελλείψεις σε ιατροδικαστικές υπηρεσίες και σε εισαγγελείς για την ενδοοικογενειακή βία. Την απουσία φροντίδας από δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες για τα θύματα βιασμών και σεξουαλικής βίας από μόνιμο επιστημονικό προσωπικό.
Δεν πάει άλλο με αυτήν την πολιτική των κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μας αφήνει ανυπεράσπιστες γιατί η ζωή μας θεωρείται κόστος για το κράτος και όφελος για τους επιχειρηματικούς ομίλους
Σε αυτό το κουβάρι κάθε κακοποιημένη πρέπει να βρει μόνη της την άκρη για να σώσει τη ζωή της
Η υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση των συμβουλευτικών κέντρων για τις κακοποιημένες γυναίκες δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την ολόπλευρη στήριξη γυναικών και παιδιών».
Και η ομιλήτρια συνέχισε επισημαίνοντας:
«Δεν ανεχόμαστε την μπόχα του βούρκου τους που γεννά η βία της εκμεταλλευτικής κοινωνίας και τρέφουν όλοι οι μηχανισμοί και οι θεσμοί που τη στηρίζουν.
Απαιτούμε την παραδειγματική τιμωρία του δολοφόνου
Διεκδικούμε :
• Εκτεταμένο δίκτυο δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για την ολόπλευρη προστασία των γυναικών και των παιδιών από τη βία, ιδιαίτερα των απροστάτευτων, στελεχωμένων με όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, χωρίς καμία επιχειρηματική δράση και εμπλοκή των ΜΚΟ.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για όλες. Κοινωνική προστασία της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού και κάλυψη των αναγκών μας με δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας. Μέτρα στήριξης των εργαζόμενων, των άνεργων γυναικών, των γυναικών από μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, επίδομα ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Απέναντι στη δυσωδία, η μόνη ανάσα βρίσκεται στην συλλογική δράση, στην αγωνιστική διεκδίκηση και αλληλεγγύη, υψώνοντας «ασπίδα προστασίας», για να μπορεί κάθε παιδί, κάθε γυναίκα, να ζει μια ζωή αξιοπρεπή, απαλλαγμένη από κάθε μορφής βία εκμετάλλευση και καταπίεση».
