…Παιδια, της Ελλάδας παιδιά,
που σκληρά πολεμάτε
πάνω στα βουνά
Κορόιδο Μουσολίνι, Βάζει ο Ντούτσε στολή του και άλλα γνωστά τραγούδια που τραγούδησε η Βέμπο με την ανεπανάληπτη φωνή της, ντίβα τότε του ελαφριού τραγουδιού, σε μουσική του Σογιούλ του Γιαννούλη, του Γούναρη, με στίχους κυρίως του Μίμη Τραϊφόρου και του Νίκου Νικολαΐδη, τραγούδια που τραγουδήθηκαν σε κάθε γωνία της Πατρίδας μας σε κάθε σπίτι μα κυρίως από τα παιδιά του λαού μας που πολεμούσαν στα άγρια βουνά της Πίνδου κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες. Στον πόλεμο αυτό έπεσαν στη μάχη και οι λαϊκοί βάρδοι της εποχής, οι ρεμπέτες μας με ανεπανάληπτα τραγούδια, από τον Στελάκη Περπινιάδη, Μπαγιαντέρα Βαμβακάρη, Παπασιδέρη, Περιστέρη, Απόστολο Χατζηχρίστο και άλλων που δεν μπόρεσαν να διασωθούν λόγω της λογοκρισίας.
Για πρώτη φορά ίσως στην νεότερη ιστορία, ένας τόσο μικρός λαός μέσα από μια στυγνή δικτατορία, τα δικτατορία του Μεταξά, όπου επικρατούσε το κνούτο, ρετσινόλαδο η πέμπτη φάλαγγα και ο Μανιαδάκης, ο περιβόητος διοικητής της Γενικής Ασφάλειας, πολέμησε για τα ιερά και όσια του την δεύτερη μεγαλύτερη πολεμική μηχανή της Ευρώπης. Ενα στρατό άρτια εξοπλισμένο με ότι πιο σύγχρονο υπήρχε εκείνη την εποχή, με βαρύ οπλισμό και τεράστια υπεροχή σε άψυχο και έμψυχο υλικό. Για πρώτη φορα έβλεπες τα επιστρατευμένα παιδιά του λαού μας, να μπαίνουν στα τραίνα, πραγματικά με το χαμόγελο στα χείλη, με έναν ιδιαίτερο ευγενικό φανατισμό, να πολεμήσουν έναν εχθρό, φόβο και τρόμο στην εποχή του.
Η εντολή «ρίξτε μια ντουφεκιά για την τιμή των όπλων» στάθηκε αδύνατο να εκτελεστεί μπρος στο πάθος και την γενναιότητα, αυτών των παλληκαριών που με λιανοντούφεκα απωθούσαν τους Ιταλούς Φασίστες, από τα ιερά μας χώματα.
Στα μετόπισθεν το τραγούδι, το θέατρο και οι διάφορες εκδηλώσεις εμψύχωναν τον κόσμο, για την Νίκη. Ταυτόχρονα οι μανάδες, έπλεκαν την μπλούζα και τις κάλτσες του στρατιώτη, ενώ οι γυναίκες Ηπειρώτισσες κουβαλούσαν στις πλάτες τους πυρομαχικά για να τα μεταφέρουν στις πιο δύσβατες περιοχές, εκεί που δεν μπορούσε να περπατήσει ούτε ζώο. Ολος ο λαός, με δικές του πρωτοβουλίες έφτιαξε ένα τεράστιο δίχτυ αλληλεγγύης, ο καθένας με τον τρόπο του και όλοι μαζί. Για πρώτη φορά ένα λαός τόσο μικρός, κόντρα των δυσκολιών και των διαταγών του επίσημου κράτους, έπαιρνε αυτήν την τόσο μεγάλη υπόθεση, την υπεράσπιση της πατρίδας στα ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ!!!!!!!!!
Το ΚΚΕ παρ’ ότι αποδεκατισμένο με δυο χιλιάδες και πάνω κρατούμενους, δεν μπορούσε να μην κάνει το χρέος του απέναντι σε αυτόν τον ηρωικό λαό.
Το γράμμα του Ζαχαριάδη πέρα από την συγκίνηση και την ανάταση που δείχνει, είναι ένα γράμμα βαθιά πολιτικό πατριωτικό, με αντιιμπεριαλιστικές θέσεις.
Είναι ένα γράμμα που εμψυχώνει το λαό μας, τον ανεβάζει στο πιο ψηλό σημείο, της αξιοπρέπειας, της χειραφέτησης και της αντιφασιστικής πάλης.
«Ο φασισμός του Μουσολίνι — έλεγε το γράμμα – χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την υποδουλώσει και να τη εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι έλληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως καμιά επιφύλαξη. Επαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση και από κάθε εκμετάλλευση, μ’ ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.
Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θάναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.
Αθήνα 31 του Οχτώβρη 1940
Νίκος Ζαχαριάδης
Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ»
Οι κομμουνιστές ζήτησαν να απελευθερωθούν και να πολεμήσουν στο μέτωπο, όμως η κυβέρνηση Μεταξά το αρνήθηκε.
Όταν κατέρρευσε το μέτωπο τότε κυβέρνηση Τσολάκογλου (είχε πεθάνει ο Μεταξάς) παρέδωσε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους στους Γερμανούς καταχτητές.
Κάποιοι που κατάφεραν να αποδράσουν από την Γαύδο και την Φολέγανδρο, ήταν εκείνοι που πολέμησαν στη Μάχη της Ηρωικής Κρήτης και πρωτοστάτησαν για τη συνέχεια του μεγάλου Έπους του 40,στο Έπος της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΑΜ του ΕΛΑΣ του ΔΣΕ.
Αιώνια δόξα και τιμή, αλλά και ευγνωμοσύνη στους πατριώτες αγωνιστές που κάτω από την γαλάζια σημαία έδωσαν τα ζωή τους σε αυτόν τον άνισο αγώνα. Αιώνια δόξα και τιμή τα παιδιά του λαού μας, τους ήρωες της εργατικής τάξης, που με το αίμα τους έβαψαν κόκκινη τη σημαία αυτό το παγκόσμιο σύμβολο της κοινωνικής απελευθέρωσης
Αιώνια δόξα και τιμή στις μανάδες, τις αδελφές τη ηρωικές γιαγιάδες που πάλεψαν μαζί με τα παιδιά και τους άντρες τους, για μια Ελλάδα, λεύτερη, δημοκρατική, ανεξάρτητη, χωρίς ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και συμμετοχές .
Ο αγώνας τους δεν πήγε χαμένος, όλα είναι εδώ και όλα μπροστά μας, για μια Ελλάδα της δουλειάς και της προόδου, ανεξάρτητη φιλειρηνική έξω από ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς ΝΑΤΟ ΕΕ. Όπου η γαλάζια και η κόκκινη σημαία θα κυματίζουν περήφανες, σε μια Ελλάδα της μεγάλης κοινωνικής συμμαχίας και της λαϊκής εξουσίας , όπου ο λαός μας θα είναι αφέντης στο βιός και στον τόπο του.
Εδώ τα τραγούδια
[arve url=”https://youtu.be/9hE9bbYklVw” align=”center” /]
