Τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, λίγες μέρες μετά την εφαρμογή του νόμου για την ολοκλήρωση της αντιδραστικής ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και την κατάργηση του οργανισμού του ΨΝΑ, που πλέον φέρεται με την επωνυμία «Πολυδύναμη Νοσηλευτική Μονάδα Ψυχικής Υγείας Αττικής», «που ταλαιπωρούν ασθενείς, αλλά και προσωπικό που προσπαθεί να κρατήσει όρθιες της δημόσιες δομές Ψυχικής Υγείας και Απεξάρτησης» καταγγέλλει η πενταμελής Επιτροπή ΕΙΝΑΠ του νοσοκομείου.
Επισημαίνει ότι «οι εργαζόμενοι στις δομές Ψυχικής Υγείας έχουν όλα αυτά τα χρόνια δώσει σημαντικούς αγώνες για την ενίσχυση και ανάπτυξη του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου, σε κάθε επίπεδο -κοινοτική ψυχιατρική, κλινικές νοσηλείας, δομές απεξάρτησης. Η έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί σε κάθε εφημερία, με περιστατικά να μένουν εκτός ψυχιατρικών κλινικών, σε χώρους που δεν εξασφαλίζουν ούτε τα στοιχειώδη για την ασφαλή φροντίδα και παραμονή τους, λόγω έλλειψης κλινών, είναι απαράδεκτη και απάνθρωπη και πηγαίνει κόντρα στην ιδιότητά μας ως γιατρών, αλλά και στα δικαιώματα των ίδιων των ασθενών.
Αυτή την απαράδεκτη κατάσταση την καταγγέλλουμε και τώρα και στο παρελθόν με κάθε ευκαιρία, προσπαθώντας να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για ανάπτυξη των δομών με νέες υποδομές, με ενίσχυση του προσωπικού, βάσει των αυξημένων αναγκών. Ιδιαίτερα για τα ακουσίως προσερχόμενα περιστατικά για εξέταση, επαναλαμβάνουμε ότι αποτελεί διαχρονικό αίτημα των εργαζομένων στις δημόσιες δομές Ψυχικής Υγείας να απεμπλακεί η Αστυνομία από τη μεταφορά των ατόμων προς ψυχιατρική εξέταση. Αυτό αποτελεί πάγιο αίτημά μας ώστε να αποφεύγονται οι απάνθρωπες και ταπεινωτικές πρακτικές για τους ασθενείς να μεταφέρονται με περιπολικά, χειροπέδες, συνοδεία ένστολων ή να παραμένουν σε κρατητήρια. Η απεμπλοκή αυτή της Αστυνομίας, όπως γνωρίζουν όλοι οι αρμόδιοι τόσο στο υπουργείο Υγείας όσο και στις αντίστοιχες ΥΠΕ, απαιτεί την ανάπτυξη πανελλαδικά του αναγκαίου αριθμού κρατικών κοινοτικών κινητών μονάδων Ψυχικής Υγείας, πλήρως στελεχωμένων με εξειδικευμένο προσωπικό (ψυχίατρο ή παιδοψυχίατρο, νοσηλευτή), ώστε να εξασφαλίζεται ότι η μεταφορά θα γίνεται με ασφάλεια και με απόλυτο σεβασμό στην αξιοπρέπεια και την προσωπικότητα των ασθενών.
Το πρόβλημα, λοιπόν, που δημιουργείται από την έλλειψη κλινών στις δημόσιες δομές Ψυχικής Υγείας δεν μπορεί να θεωρείται ευθύνη των εφημερευόντων γιατρών, που έχουν την ευθύνη να εξετάσουν και να απαντήσουν για την ανάγκη νοσηλείας ή όχι του περιστατικού και όχι να δημιουργήσουν κρεβάτια όπου δεν υπάρχουν, να υποκαταστήσουν τα κενά χρόνων υποβάθμισης και απαξίωσης. Οι απειλές και η επίρριψη ευθυνών στο πρόσωπο του εκάστοτε εφημερεύοντος γιατρού, που φτάνουν σε σημείο και νομικών συνεπειών, είτε σε σχέση με τον χρόνο της εξέτασης, είτε για τη διαχείριση του περιστατικού μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης είναι κάτι που πρέπει να σταματήσει. Αποτελεί ευθύνη των διοικήσεων, του υπουργείου Υγείας και της ΥΠΕ και δεν θα σταματήσουμε να το λέμε σε όλους τους τόνους για να πάρουν θέση. Αυτό για εμάς που εργαζόμαστε στους χώρους της Ψυχικής Υγείας είναι ξεκάθαρο. Παλεύουμε καθημερινά για την αντιστοίχηση των δυνατοτήτων που υπάρχουν σήμερα με τις πραγματικές ανάγκες που έχουμε εμείς και οι ασθενείς μας».
