Η 7η Απριλίου, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Υγείας. Κι’ αυτό, γιατί κανείς- λογικά σκεπτόμενος- άνθρωπος δεν αμφισβητεί την κοινή αλήθεια, πως η υγεία είναι ένα από τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Άρα, με βάση αυτή την κοινή αλήθεια, κάθε άνθρωπος σε κάθε σημείο του πλανήτη, ΠΡΕΠΕΙ να έχει πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας ανεξαρτήτως της κοινωνικο-οικονομικής του κατάστασης. Δηλαδή, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, ιδεολογίας ή αν είναι πλούσιος, φτωχός, χριστιανός, μουσουλμάνος κλπ), κάθε άνθρωπος, ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ να έχει πρόσβαση στα αγαθά που σχετίζονται με τη δημόσια υγεία (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη).
Δυστυχώς, όμως, η πραγματικότητα που βιώνει σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των λαών της γης στον τομέα της υγείας, είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν που θα έπρεπε. Η κατάσταση στην ΥΓΕΙΑ είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν που βιώνει, πρέπει ή δικαιούται να απολαμβάνει κάθε άνθρωπος. Κι’ αυτό, για τον απλό λόγο, ότι στην παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική οικονομία και η ΥΓΕΙΑ των ανθρώπων είναι εμπόρευμα (που εξασφαλίζει τρελά κέρδη στους μεγαλοεπιχειρηματίες) και ΟΧΙ δημόσιο αγαθό (που θα εξασφάλιζε ποιοτική και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για ΟΛΟΥΣ).
Του λόγου το αληθές των παραπάνω, ότι δηλαδή το παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα λειτουργεί προς όφελος των οικονομικά ισχυρών και σε βάρος των οικονομικά και κοινωνικά αδύναμων, βεβαιώνουν και τα εξής δυο στοιχεία.
Πρώτον τα επίσημα στοιχεία διεθνών οργανισμών και ιδρυμάτων, που μας πληροφορούν ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας στο παγκόσμιο καπιταλιστικό χωριό, πάει από το κακό στο χειρότερο για τα λαϊκά νοικοκυριά.
Δεύτερον, τα στοιχεία διεθνών οργανισμών και ιδρυμάτων ή των ίδιων των επιχειρηματικών ομίλων που μας πληροφορούν ότι χρόνο με το χρόνο, μεγαλώνει η κερδοφορία για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Ιδού και τα τεκμήρια
Αδιάψευστο μάρτυρα των παραπάνω, αποτελεί και η απογοητευτική εικόνα που παρουσιάζει το «σωτήριο έτος» 2022 η Παγκόσμια Υγεία, η οποία έχει ως εξής:
- Τουλάχιστον το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, εξακολουθεί να μην έχει πλήρη κάλυψη βασικών υπηρεσιών υγείας, παρά το γεγονός ότι κάθε χρόνο δαπανάται το 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ ή περίπου 7,2 τρισεκατομμύρια δολάρια για την υγεία (δημόσια και ιδιωτική).
- Περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να ωθούνται σε συνθήκες ακραίας φτώχειας (που ορίζεται ότι ζουν με 1,90 δολάρια ή λιγότερο την ημέρα) επειδή μεγάλο μέρος των ισχνών εισοδημάτων τους, το ξοδεύουν για να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης. Συγκεκριμένα, πάνω από 800 εκατομμύρια άνθρωποι (σχεδόν το 12% του παγκόσμιου πληθυσμού) δαπάνησαν τουλάχιστον το 10% των οικογενειακών προϋπολογισμών τους για να πληρώσουν για την υγειονομική περίθαλψη.
- Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), περισσότεροι από 13 εκατομμύρια θάνατοι το χρόνο οφείλονται σε περιβαλλοντικά αίτια. Η κλιματική κρίση αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την ανθρωπότητα, καθώς η κλιματική αλλαγή εξελίσσεται πλέον και σε κρίση υγείας.
- Η μέση παγκόσμια δαπάνη για την δημόσια και ιδιωτική υγεία ανέρχεται στα 1.011 δολάρια ανά κάτοικο, με τις μισές χώρες να δαπανούν λιγότερο από 366 δολάρια.
- Σύμφωνα με υπολογισμούς, θα αρκούσαν να διατεθούν στην επόμενη 15ετία 371 δισ. δολάρια για επενδύσεις στην υγεία, για να κάνουν τον κόσμο μας πιο υγιή. Αν και μια αύξηση των επενδύσεων στα συστήματα υγείας, θα μπορούσε να αποτρέψει από τον πρόωρο θάνατο, τουλάχιστον 97 εκατομμυρίων ανθρώπων, εκείνοι που κυβερνούν τον κόσμο, αρνούνται να αυξήσουν τις δαπάνες για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με νέες επενδύσεις, με το γνωστό επιχείρημα πως… «δεν υπάρχουν λεφτά»!
Τα παραπάνω και πολλά άλλα στοιχεία, βεβαιώνουν ότι με την καθιέρωση της παγκόσμιας ημέρας υγείας εκείνοι που μας κυβερνούν με παχιά λόγια, υπονομεύουν στην πράξη με τις πολιτικές τους επιλογές το ΔΙΚΑΙΩΜΑ σε κάθε άνθρωπο και σε κάθε σημείο του πλανήτη να έχει πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, ανεξαρτήτως της κοινωνικο-οικονομικής του κατάστασης.
Εύλογα, λοιπόν, τίθεται το εξής ερώτημα: Πως είναι δυνατό οι κυβερνώντες το παγκόσμιο καπιταλιστικό χωριό, να ισχυρίζονται πως θέλουν αλλά αδυνατούν να αυξήσουν τις επενδύσεις για την αναβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν υγείας, ενώ την ίδια ώρα αυξάνουν προκλητικά τις δαπάνες για στρατιωτικούς εξοπλισμούς (όπως γίνεται αυτή την περίοδο με τον πόλεμο στην Ουκρανία) και την πριμοδότηση των μεγαλοεπιχειρηματιών στον τομέα υγείας (όπως έγινε με τη γενναία επιχορήγηση στις πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες για την παραγωγή των εμβολίων και άλλων φαρμάκων κατά του κορονοϊού);
Κακά τα ψέματα. Η «ρίζα του κακού, που το δημόσιο σύστημα υγείας πάει από το κακό στο χειρότερο, βρίσκεται στην επιλογή που έχουν κάνει οι κυβερνήτες των καπιταλιστικών χωρών και οι κάθε είδους υποστηρικτές τους (συμπεριλαμβανομένων των μεγαλοϊδιοκτητών στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που αποτελούν τους προπαγανδιστές των αντιδραστικών και αντιλαϊκών τους πολιτικών). Χέρι- χέρι με τις κυβερνήσεις των άλλων καπιταλιστικών χωρών, η ελληνική κυβέρνηση υπηρετεί με όλα τα μέσα τις πολιτικές που συμβάλλουν στον εύκολο πλουτισμό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων (φαρμακοβιομηχανίες, ιδιωτικές κλινικές κλπ), που εμπορεύονται τα αγαθά και τις υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης με γνώμονα το κέρδος και όχι τις ανάγκες των ανθρώπων.
Τόσο τα αστρονομικά ποσά που διατέθηκαν το τελευταίο δίμηνο από τις κυβερνήσεις (ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΗΠΑ, Ρωσίας κλπ) για τη χρηματοδότηση πολέμου στην Ουκρανία όσο και τα στοιχεία με τα τρελά κέρδη που απέφερε το εμβόλιο για τον κορονοϊό στα ταμεία των πολυεθνικών εταιριών φαρμάκου (Pfizer, BioNTech και Moderna), καταρρίπτουν τα επιχειρήματα που προβάλλουν οι κυβερνήτες των πλούσιων και φτωχών καπιταλιστικών χωρών, ότι τάχα «δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα» για την αναβάθμιση του δημόσιου και δωρεάν εθνικού συστήματος υγείας.
Αν τα δεκάδες δισεκατομμύρια που δαπανήθηκαν μέχρι στιγμής για τη χρηματοδότηση του πολέμου στην Ουκρανία δινόταν για να χρηματοδοτηθούν οι αναγκαίες επενδύσεις για την αναβάθμιση του δημόσιου και δωρεάν παγκόσμιου συστήματος υγείας και την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων, τότε είναι βέβαιο ότι θα γλύτωναν από το θάνατο:
- οι περισσότεροι- αν όχι όλοι- από τα περίπου 6,2 εκατομμύρια συνανθρώπων μας που έχασαν τη ζωής τους στη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού καθώς και τα δεκάδες εκατομμύρια συνανθρώπων μας, που έχασαν- και συνεχίζουν να χάνουν κάθε χρόνο- τη ζωής τους από τον καρκίνο και διάφορες άλλες ασθένειες
- τα περίπου 15.000 παιδιά ηλικίας μέχρι 5 ετών που πεθαίνουν κάθε μέρα σε ολόκληρο τον κόσμο από διάφορες ασθένειες, ενώ οι θάνατοι αυτοί θα μπορούσαν να προληφθούν
- οι δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες και άμαχοι που έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια των ιμπεριαλιστικών πολέμων στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία, στη Γιουγκοσλαβία, στη Λιβύη, στη Συρία και τελευταία στην Ουκρανία
Δεν είναι τυχαίο ότι σε περιόδους σοβαρών κρίσεων, όπως πολέμων, επιδημιών (όπως τώρα με την πανδημία του covid-19) κλπ, επανέρχονται στην επικαιρότητα οι μαλθουσιανές απόψεις περί υπερπληθυσμού και «εξάντλησης» των φυσικών πόρων. Στην ουσία οι θιασώτες της θεωρίας του Μάλθους, θεωρούν «αναγκαίο κακό» τον αφανισμός ενός μεγάλου τμήματος του πληθυσμού (με τις πολεμικές συγκρούσεις, την υπονόμευση των συστημάτων δημόσιας υγείας, τη μόλυνση του περιβάλλοντος και άλλα δεινά για την ανθρωπότητα), με το επιχείρημα πως οι αυξημένοι θάνατοι αποτελούν παράγοντα που επαναφέρουν τον δημογραφικό παράγοντα σε θέση ισορροπίας!
