Όταν γνώρισα αυτόν τον ακάματο αγωνιστή, καλεσμένος στο δήμο Χαϊδαρίου για να παρουσιάσω το πρώτο βιβλίο μου «Άσπρα Μαντίλια στην Plaza de Mayo» (Εκδόσεις ΚΨΜ) ένιωσα πως αυτός ο ευγενής άνθρωπος, με το καθαρό βλέμμα και το αληθινό χαμόγελο, μοιάζει με εκείνους τους χαρισματικούς λαϊκούς και ταυτόχρονα εγκεφαλικούς ανθρώπους που όταν – πολύ σπάνια – τους συναντήσεις τότε καταλαβαίνεις πόσο ουσιαστικό είναι να έχεις και να θέτεις στόχους πέρα από την εφήμερη και, εν πολλοίς χυδαία, κοινωνικοοικονομική σου «ευημερία».
Ο Μιχάλης Σελέκος, η προσωποποίηση της ανθρωπιάς και της αξιοπρέπειας, είναι υποψήφιος δήμαρχος της πόλης Χαϊδαρίου! Ζητά μια δεύτερη θητεία όχι μόνο για την αξιοσημείωτη δράση του τα τελευταία τέσσερα χρόνια στα δημοτικά πράγματα αλλά κυρίως γιατί ήταν και θα είναι ένας δήμαρχος αγωνιστής και όχι της κάθε αστικής κυβέρνησης νεροκουβαλητής.
Χρειαζόμαστε τέτοιους ανθρώπους τώρα που στην ζωή μας, με την βοήθεια ιστοτόπων κοινωνικής δικτύωσης, δελτία ειδήσεων και εκπομπές τοκ-σοου και ριαλίτι σόου, έχουμε συσσώρευση από λεγεώνες ηλιθίων, ραδιοτηλεάνθρωπους με την ιδιότητα παραγωγής φασιστικής ιδεολογίας, τηλεμάρκετινγκ εθνικιστές, αρχαιομακεδονικοελληνικορθόδοξους πατριώτες, νευροβιολογικούς λούμπεν ανόητους που πουλάνε καθαρότητα «ράτσας» και «αίματος», που περισφίγγουν και πνίγουν, μέσα σε θεωρίες συνωμοσιοπαράνοιας κάθε χαρά της ζωής.
Επιβάλλεται λοιπόν να μην διατηρήσουμε ίσες αποστάσεις…
Επιβάλλεται να πάρουμε θέση!
Και αν όλο αυτό που έγραψα φανεί σε κάποιος ως ανυψωμένη εικόνα της προσωπικής μου γνώμης για τον Σελέκο, θα τους απαντήσω:
Κοιτάξατε τον Μιχάλη Σελέκο στα μάτια και χαθείτε στο χαμόγελο του! Αρκεί!
Από το Facebook του Κώστα Λουλουδάκη
