Παρά τις προ ημερών προεκλογικού τύπου εξαγγελίες της κυβέρνησης διά του υπουργού Υποδομών Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για την έναρξη κατασκευής, έστω και τμηματικά, της γραμμής 4 του μετρό (Γαλάτσι – Ευαγγελισμός – Μαρούσι), όλα δείχνουν πως στην πραγματικότητα προωθείται η πλήρης ιδιωτικοποίηση, με σύμβαση παραχώρησης, όχι μόνο του μετρό της Αθήνας, αλλά του συνόλου των μέσων σταθερής τροχιάς (μετρό, τραμ, ΗΣΑΠ) της πρωτεύουσας!
Όπως οι πάντες πλέον παραδέχονται, το χρηματοδοτικό πλάνο του 1,3 δισ. ευρώ που απαιτούνται για την κατασκευή του πρώτου τμήματος της νέας γραμμής από το Άλσος Βεΐκου ως το Γουδή, μήκος 12 χιλιομέτρων με 14 σταθμούς, δεν βγαίνει. Κι αυτό γιατί η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει με δάνεια κανένα έργο με πάνω από 50% του κόστους του και επομένως δεν μπορεί να διαθέσει 800 ή 900 εκατ. ευρώ, όπως ισχυρίστηκε ο υπουργός. Χώρια τα υπόλοιπα 2 δις. ευρώ που απαιτούνται για να ολοκληρωθεί η γραμμή των 29 συνολικά σταθμών, μήκους 33 χλμ…
Για το λόγο αυτό η κυβέρνηση έχει επεξεργαστεί ήδη το σενάριο, σύμφωνα με το οποίο, με «όχημα» την κατασκευή της γραμμής 4 του μετρό, θα παραχωρηθούν για 15 με 20 χρόνια το λιγότερο σε ιδιωτικούς ομίλους το μετρό και το τραμ. Σύμφωνα με το σενάριο αυτό το 50% του κόστους των έργων θα αντληθεί δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), άλλο ένα 10% του προϋπολογισμού θα προέλθει από κοινοτικά κονδύλια, ενώ το υπόλοιπο 40% θα προέλθει από δάνεια που θα συνάψουν οι ιδιώτες επενδυτές.
Με την κατασκευή της γραμμής 4 θα περιέλθουν, όπως προαναφέραμε, στον ιδιώτη παραχωρησιούχο όλα τα μέσα σταθερής τροχιάς της Αττικής (γραμμές 1, 2, 3, 4 και τραμ) για κάμποσα χρόνια αλλά και θα μεταβιβαστούν όλες οι δανειακές υποχρεώσεις της Αττικό Μετρό για τα υφιστάμενα έργα.
Θα την πληρώσει πάλι ο λαός
Για να «βγει», όμως, αυτό το σενάριο τη «νύφη» θα κληθεί να πληρώσει ο λαός, αφού προβλέπεται αύξηση της τιμής του εισιτηρίου, που θα φτάσει στο 1,5 ευρώ τουλάχιστον, από 1,2 ευρώ που είναι σήμερα και είναι ήδη δυσβάσταχτο για πολλούς, όπως οι άνεργοι, οι αμειβόμενοι με μισθούς πείνας και οι συνταξιούχοι. Θα την πληρώσουν βέβαια και οι εργαζόμενοι στα μέσα σταθερής τροχιάς, που θα υποχρεωθούν να δουλεύουν με ακόμη χειρότερες συνθήκες και με ατομικές συμβάσεις μισθών πείνας και εξαθλίωσης.
Μόνον έτσι έχει υπολογιστεί ότι η λειτουργία των συγκοινωνιακών αυτών μέσω μπορεί να αποφέρει έσοδα σχεδόν 1 δισ. ευρώ το χρόνο. Από αυτό το ποσό υπολογίζεται πως τα 250 με 300 εκατ. ευρώ θα πηγαίνουν στα λειτουργικά έξοδα και στη συντήρηση των υποδομών, ενώ άλλα 250 εκατ. ευρώ θα πρέπει να διατεθούν ως εξής: Να εξυπηρετήσουν τα παλαιά δάνεια της Αττικό Μετρό, με πόρους ως και 150 εκατ. ευρώ κατ’ έτος για άλλα 15 χρόνια, αλλά και το δάνειο της ΕΤΕπ για τη γραμμή 4, το οποίο ενδέχεται να απαιτεί ετήσιες δαπάνες ύψους 100 εκατ. ευρώ.
Προκύπτει, λοιπόν, ένα «περίσσευμα» σχεδόν 500 εκατ. ευρώ το χρόνο που θα μπορεί να εξυπηρετήσει τα ιδιωτικά δάνεια που θα συνάψουν οι ιδιώτες και βέβαια από αυτά θα προέλθουν και τα σημαντικά και σίγουρα κέρδη τους, από τις, κατά τα άλλα, δημόσιες συγκοινωνίες, που έχουμε ήδη όλοι χρυσοπληρώσει! Κέρδη με ουρά, κατά τα πρότυπα των μεγάλων οδικών αξόνων, της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου και του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος», που μας χαρατσώνουν ασύστολα και για την κατασκευή και για τη χρήση…
Προειδοποιητική στάση εργασίας
Όλα αυτά έχουν προφανώς υπόψη τους και οι εργαζόμενοι στη ΣΤΑ.ΣΥ, που εξήγγειλαν τετράωρη προειδοποιητική στάση εργασίας, από τις 12.00 έως τις 16.00, την Τετάρτη σε Ηλεκτρικό, Μετρό και Τραμ.
Όπως επισημαίνουν σε κοινή ανακοίνωσή τους τα σωματεία εργαζομένων στην εταιρεία, «παρά τις κυβερνητικές “ιστορίες επιτυχίας” για αποδέσμευση από τα μνημόνια και άλλα τινά, η μνημονιακή πολιτική της ισοπέδωσης των εργασιακών σχέσεων συνεχίζεται με απόλυτη συνέπεια».
«Σε αυτό το πλαίσιο, παρότι εξαντλήσαμε όλες τις προσπάθειες διαλόγου η κυβέρνηση και η Διοίκηση της ΣΤΑ.ΣΥ ΑΕ μας κάνουν “μπαλάκι” και αρνούνται, με διάφορα προσχήματα, να συζητήσουμε και να υπογράψουμε νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας» προσθέτουν.
Οι εργαζομένοι εκτιμούν πως στόχος είναι η πλήρης ισοπέδωση δικαιωμάτων και αποδοχών σε ΗΣΑΠ, Μετρό και Τραμ, με ατομικές συμβάσεις ή άλλα εφευρήματα. Υποστηρίζουν μάλιστα πως γι’ αυτόν τον λόγο διατηρήθηκε και το καθεστώς επιστράτευσης επί 16 μήνες.
Καταλήγοντας, δηλώνουν αποφασισμένοι να αγωνιστούν για:
-
Την ασφάλεια των συγκοινωνιών, «που τίθενται σε κίνδυνο από την διάλυση των εργασιακών σχέσεων, την υπερεργασία και την επαπειλούμενη ιδιωτικοποίηση».
-
Δημόσιες και φθηνές αστικές συγκοινωνίες.
-
Υπογραφή νέας ΣΣΕ για εργασία με αξιοπρέπεια.
