Όταν η ελληνική κοινωνία ήξερε ότι, όχι απλά δεν είναι αθώοι, αλλά ότι είναι ένοχοι, ο κύριος Μαρκουλάκης, σαν καλό παιδί του συστήματος ανέμενε την απόφαση του δικαστηρίου, όχι για να πειστεί (δεν τον ενδιέφερε), αλλά για να μειώσει και να επιδείξει την υποτίμησή του στην κοινωνία. Μια κοινωνία που ένιωσε στο πετσί της το φασισμό, όταν ο Μαρκουλάκης τριγυρνούσε στα σαλόνια της τάξης που εξέτρεφε το αυγό του φιδιού, και συναγελάζετο με τους αδιάφορους.
Και ξαφνικά είδε το φως το αληθινό και αποφάνθηκε: «Τώρα, επιτέλους, μπορούμε να το πούμε: Δεν είναι αθώοι. Όχι επειδή το ζήτησε η ελληνική κοινωνία. Αλλά επειδή αποφάνθηκε η ελληνική δικαιοσύνη.»
Μερικοί αναρωτήθηκαν και δηλαδή αν έπαιρνε άλλη απόφαση το δικαστήριο τι θα έλεγε; Δεν υπάρχει αμφιβολία. Θα έλεγε «Είναι αθώοι». Θα έπρεπε επίσης κάποιος να του πει ότι το δικαστήριο δεν απεφάνθη «Δεν είναι αθώοι». Το δικαστήριο και όλη η κοινωνία βροντοφώναξαν… ΕΝΟΧΟΙ!
Να γιατί ο Χατζιδάκις ήταν μεγάλος κι όχι μικρουλάκης, να γιατί δεν ήταν δεξιός, αλλά άνθρωπος και καλλιτέχνης με τη βαθιά έννοια. Γιατί με το λόγο του δίνει ακόμη απαντήσεις σε τέτοιου είδους απόψεις για το «Τέρας»… «Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή, πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοηθά να συνθέσουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος που προΐσταται, ελέγχει και μας κυβερνά. Η μορφή του τέρατος είναι αποκρουστική. Όταν όμως το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε… γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε.»
Και επιμένει στα σχόλιά του ο Μαρκουλάκης «η ιστορική αυτή απόφαση συμπίπτει με το κοινό αίσθημα, δεν το εκφράζει – κατ’ εμέ, ευτυχώς»… Αλλά το κοινό περί δικαίου αίσθημα είναι μια επικίνδυνη περιοχή. Αυτή η ιστορική απόφαση (ιδίως για το «εγκληματική οργάνωση») συμπίπτει με το κοινό αίσθημα, δεν προκύπτει απ’ αυτό»… Μοιραζόμαστε πάντως την ίδια ικανοποίηση για τη σημερινή μέρα, ας μείνουμε σ’ αυτό.»
Επίκινδυνος είσαι εσύ και οι απόψεις σου! Και όχι δεν μοιραζόματε την ίδια ικανοποίηση γι’ αυτή τη μέρα γιατί, αν η απόφαση έλεγε αθώοι, εσείς θα λέγατε αθώοι. Αν για κάποιο λόγο αυτοί έπαιρναν την εξουσία θα ήσασταν μαζί τους. Γιατί έχετε αρχίσει να μοιάζετε στο «Τέρας»!
Η κοινωνία κύριε Μαρκουλάκη δεν μπορεί να είναι ούτε από άγνοια ούτε από φόβο, «ανθρώπινη» και συγκαταβατική μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού. Καλά στέφανα!
