Σήμερα συμπληρώθηκαν 58 χρόνια από τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα στις 21 Ιούλη του 1965. Στη μνήμη του, αντιπροσωπεία της Περιφερειακής Οργάνωσης Σπουδάζουσας Αθήνας κατέθεσε στεφάνι στο σημείο όπου δολοφονήθηκε, στην οδό Σταδίου και Χρ. Λαδά. Παρούσα στην κατάθεση ήταν η συγγενής του, Δήμητρα Πέτρουλα.
Στη σύντομη ομιλία του ο Νίκος Καραγιάννης, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ και επικεφαλής της Ιδεολογικής του Επιτροπής ανέφερε:
«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, για να τιμήσουμε τον Σωτήρη Πέτρουλα, στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (ΔΝΛ), που δολοφονήθηκε πριν από ακριβώς 58 χρόνια, κατά τη διάρκεια των λαϊκών και νεολαιίστικων κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν τον Ιούλη του 1965, την περίοδο που έμεινε γνωστή ως “Ιουλιανά”.
Στις 21 Ιούλη, γίνεται μεγάλη συγκέντρωση στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, κυρίως από φοιτητές και οικοδόμους. Οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς την Ομόνοια και έστριψαν στη Σταδίου. Στο ύψος της οδού Χρ. Λαδά, εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, βρίσκουν τις αύρες των Σωμάτων Ασφαλείας και στημένα οδοφράγματα από σίδερο και καταιγισμό από καπνογόνα. Η Αστυνομία χτυπάει αδίστακτα. Ο απολογισμός είναι αμέτρητοι τραυματίες και ανάμεσά τους ένας νεκρός. Ο 23χρονος φοιτητής της Ανωτάτης Εμπορικής Σχολής (ΑΣΟΕΕ) και στέλεχος της ΔΝΛ, Σωτήρης Πέτρουλας. Η κηδεία του μετατράπηκε σε συλλαλητήριο για τα λαϊκά δικαιώματα και τις ελευθερίες.
Όπως χαρακτηριστικά έλεγε η μητέρα του στον Ριζοσπάστη: «Τον Σωτήρη τον κυνήγησαν ακόμα και νεκρό γιατί τον φοβούνταν. Ζητάγαν επίμονα να εξαφανίσουν τ’ όνομά του, αλλά δε μπόρεσαν γιατί στο μεταξύ είχε γίνει σύνθημα στα στόματα χιλιάδων νέων που σπούδαζαν κι αυτοί τα όνειρα του Σωτήρη».
Ο Μίκης Θεοδωράκης στο τραγούδι αφιέρωμα στον Σωτήρη Πέτρουλα αποτυπώνει την επίδραση αυτή λέγοντας “ Σωτήρη Πέτρουλα οδήγα τον λαό σου οδήγα μας μπροστά”.
Ο Σωτήρης Πέτρουλας δεν ήταν ένας άνθρωπος που βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή.
Η οικογένειά του ήταν οικογένεια κομμουνιστών πρωτοπόρων αγωνιστών, που έδρασαν στις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Συνολικά 41 ήταν τα μέλη της οικογένειας Πέτρουλα που δολοφονήθηκαν την επταετία ’43-’50.
Γεννήθηκε το 1942, στα Πετρουλιανά της Μάνης, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου υποχρεώθηκε να καταφύγει η οικογένειά του το 1946, για να γλιτώσει από τις αντικομμουνιστικές συμμορίες που δρούσαν στο πλευρό του αστικού κράτους.
Το 1959 οργανώθηκε στη Νεολαία της ΕΔΑ, ενώ πήρε μέρος και στο ιδρυτικό πανελλαδικό συνέδριο της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (28.3 – 1.4.1965), της οποίας αναδείχθηκε στέλεχος.
Ο Σωτήρης ήταν πάντα πρώτος στο σχολείο, στη δουλειά και στον αγώνα. Ήταν όπως λέει ο Μίκης “αηδόνι και λιοντάρι βουνό και ξαστεριά”.
Δούλευε ως βοηθός λογιστή. Πήγε στην Ανώτατη Εμπορική χωρίς φροντιστήριο, με υποτροφία και συνέχισε να φοιτά με υποτροφία. Είχε ζήλο για τη μόρφωση. Μελετούσε καθετί που έπεφτε στα χέρια του. Τον ίδιο ζήλο είχε και για τον αγώνα. Όπως έγραψε κάποτε ο ίδιος: “Δεν υπάρχει για τον αγωνιστή διάκριση μεταξύ υποκειμενικής και αντικειμενικής ζωής. Δεν μπορούμε συνεπώς να λέμε: Αυτές τις ώρες αφιερώνω στο άτομό μου, αυτές στον αγώνα. Άτομο και αγώνας έγινε αδιάσπαστη ενότητα, τόσο που αφαίρεση του αγώνα σημαίνει αφαίρεση της ζωής μας”. Αυτό τον κανόνα φρόντιζε να εφαρμόζει πάντα, στη διάρκεια της ζωής του.
Αυτός ήταν ο Σωτήρης Πέτρουλας. Από το παράδειγμα το δικό του και χιλιάδων ακόμα αγωνιστών, διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε και συνεχίζουμε στον πρωτοπόρο αγώνα για μόρφωση, δουλειά και ζωή με δικαιώματα.
Γιατί τα όνειρα και τα θέλω μας κατακτιούνται στην πράξη, με μικρές και μεγάλες καθημερινές μάχες, μαζί με τον εργαζόμενο λαό.
Γιατί ο συμβιβασμός και η απάθεια δε μας ταιριάζει.
Γιατί τίποτα ποτέ δε χαρίστηκε, όλα κερδήθηκαν με σκληρούς αγώνες, αίμα και θυσίες.
Δεσμευόμαστε ότι το επόμενο διάστημα θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για το περεταίρω δυνάμωμα του Φοιτητικού Συλλόγου της ΑΣΟΕΕ, που έχει πάρει το όνομα “Σωτήρης Πέτρουλας”. Φέτος πραγματοποιήθηκε ένα πολύ σημαντικό βήμα με την ανάδειξη της Πανσπουδαστικής Κ.Σ σε 1η δύναμη στις εκλογές του συλλόγου.
Τιμάμε τον Σωτήρη Πέτρουλα και όλους όσους έπεσαν στον αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση. Τους δίνουμε όρκο τιμής, πως η θυσία τους δεν πήγε χαμένη. Είμαστε εδώ, συνεχίζουμε και θα συνεχίζουμε, μέχρι την ώρα που θα δικαιωθούν τελικά οι θυσίες τους, γιατί αυτός ο κόσμος όχι μόνο πρέπει, αλλά μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει.
Το νέο που έχουμε ανάγκη, βρίσκεται στο δρόμο του αγώνα για τη ζωή που χάνουμε, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, σε ρήξη με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους.
Τους αγωνιστές του λαού μας τους τιμάμε κάθε μέρα με τις επιλογές και τον αγώνα μας, κόντρα σε κάθε δυσκολία και τραβώντας πάντα μπροστά. Κάνοντας την ΚΝΕ πιο μαζική και γερή Οργάνωση, την καρδιά και το νου της νεολαίας. Στεριώνοντας μέσα στη νεολαία τη Κοινωνική Συμμαχία, διαδίδοντας πλατιά το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, την ακλόνητη πίστη μας στο δίκιο και τη δύναμη της εργατικής τάξης, στο ότι ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος. Ετσι τιμάμε εμείς τους νεκρούς μας, έτσι τιμάμε τον Σωτήρη Πέτρουλα.»
