Με θετικό τρόπο αποτιμά ο Περισσός το συνολικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών εκτιμώντας ότι το βασικό μήνυμα που απορρέει από αυτές για το κόμμα είναι η τάση ανάκαμψης σε σύγκριση με τις εκλογές του Ιουνίου του 2012.
Η ΚΕ σε μια πρώτη αποτίμηση των αποτελεσμάτων είδε τάσεις επανασυσπείρωσης ψηφοφόρων του κόμματος και εισροής νέων ψήφων, ωστόσο «πονοκέφαλο» στο εξής αποτελεί η διατήρηση αυτού του ποσοστού και στις εθνικές εκλογές, όποτε αυτές γίνουν. Σε γενικές γραμμές το κόμμα δείχνει ικανοποιημένο καθώς εκτιμά ότι το αποτέλεσμα απαντά σε όσους, εντός κι εκτός κόμματος, τα τελευταία χρόνια του έχουν ασκήσει κριτική για τη γραμμή συμμαχιών και του προσάπτουν απομονωτισμό.
Ωστόσο, η ρευστότητα της ψήφου που καταγράφεται συνολικά στα αποτελέσματα των εκλογών επομένως και σ’ αυτά του ΚΚΕ, δείχνει ότι τίποτε δε μπορεί να θεωρείται βέβαιο στη συνέχεια, παρόλο που η ηγεσία, όπως είναι φυσικό, επιλέγει την επομένη των εκλογών να δει το ποτήρι μισογεμάτο.
Στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου το ΚΚΕ έλαβε 6,11% και 349.255 ψήφους, επομένως πέτυχε άνοδο 72.000 περίπου ψήφων σε σχέση με τον Ιούνιο του 2012 όπου είχε υποχωρήσει στο 4,5% (277.227 ψήφοι). Εκλέγει και πάλι ευρωβουλευτές το μέλος της ΚΕ Κώστα Παπαδάκη και τον συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ (μέλος της Εκτ. Επιτροπής) Σωτήρη Ζαριανόπουλο . Στις ευρωεκλογές του 2009, το ΚΚΕ είχε συγκεντρώσει 8,35% και 428.151 ψήφους.
Η δυναμική του ωστόσο συμπιέστηκε σε σύγκριση με το αποτέλεσμα του α’ γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών όπου έλαβε περί το 9% και 498.573 ψήφους.
Συνολικά, πάντως στις δημοτικές εκλογές κατέγραψε ανοδικές τάσεις σε 214, σημειώνοντας σε ορισμένους δήμους ποσοστά άνω του 10%, με αποκορύφωμα τους 4 δήμους στους οποίους κέρδισε τον β’ γύρο: την Πάτρα με τον Κώστα Πελετίδη, την Πετρούπολη με τον Βαγγέλη Σίμο, το Χαϊδάρι με τον Στέλιο Σταμούλο και την Ικαρία με τον Μιχάλη Σελέκο.
Η διατήρηση της ανοδικής τάσης είναι σαφώς το ζητούμενο και για τις εθνικές εκλογές, ωστόσο γνωρίζοντας πως το ποσοστό των ευρωεκλογών θα είναι ευάλωτο στα διλήμματα των βουλευτικών εκλογών η ηγεσία κρατάει μικρό καλάθι δηλώνοντας ότι ο συσχετισμός δυνάμεων δεν υποδηλώνει κάποια ανατροπή, εν ολίγοις ο υποκειμενικός παράγοντας δεν δίνει ελπίδες για την ανάπτυξη μεγαλύτερης δυναμικής, υπό την πίεση του νέου δικομματισμού ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ.
Η στρατηγική που χαράσσει το κόμμα την επόμενη μέρα θα συνεχίσει να κινείται στη γραμμή του διμέτωπου με την κυβέρνηση και τους δορυφόρους της από τη μία, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους μικρότερους σχηματισμούς της Αριστεράς από την άλλη, κρατώντας τους πιο επιθετικούς τόνους για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο τελευταίος άλλωστε δεν είναι βέβαιο ότι θα σταματήσει να δίνει αφορμές, όπως ήταν η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ που προκάλεσε το σχόλιο του ΚΚΕ ότι καλεί σε «νέα κοινωνική συμφωνία» με το κεφάλαιο, εμφανιζόμενος «ως καλύτερος εγγυητής της καπιταλιστικής ανάκαμψης σε σχέση με τη ΝΔ».
