Ο 17χρονος Amal Nakhleh πάσχει από μυασθένεια gravis, μια σπάνια αυτοάνοση νόσο που προκαλεί έντονη μυϊκή κόπωση και δυσκολεύει την αναπνοή ή την κατάποση. Τον Ιούλιο του 2020 υποβλήθηκε σε εγχείριση για την αφαίρεση όγκου. Ο Amal Nakhleh βρίσκεται επίσης υπό διοικητική κράτηση σε φυλακή του Ισραήλ από τον Ιανουάριο του περασμένου έτους, χωρίς δίκη και χωρίς ουσιαστική δικαιολόγηση.
Ο Amal συνελήφθη στις 2 Νοεμβρίου του 2020, καθώς επέστρεφε με φίλους του στο χωριό Bir Zeit, βόρεια της Ραμάλα, με ψώνια από την τελευταία μέρα των εκπτώσεων. «Ειδικές δυνάμεις όρμησαν στο αυτοκίνητο, έβγαλαν τους πάντες και το έκαναν φύλλο και φτερό», περιέγραψε τη σκηνή ο Muammar Nakhleh, πατέρας του Amal, σύμφωνα με όσα του περιέγραψαν οι φίλοι του παιδιού, που αφέθηκαν ελεύθεροι έπειτα από δύο ώρες.
Είκοσι δύο μέρες αργότερα, στις 24 Νοεμβρίου 2020, ένας Ισραηλινός δικαστής αποφασίζει να αφεθεί ο Amal ελεύθερος με εγγύηση 3.000 σέκελ — λίγο πάνω από 900 δολάρια. Οι γονείς του πληρώνουν την εγγύηση, όμως ο στρατιωτικός εισαγγελέας επικαλείται «απόρρητα στοιχεία», καταθέτει έφεση και ζητά τη διοικητική κράτηση του Amal για 72 ώρες.
Οι ώρες γίνονται μέρες και ο Amal τελικά απελευθερώνεται στις 10 Δεκεμβρίου 2020. Δηλαδή, όχι τελικά, διότι συλλαμβάνεται εκ νέου στις 21 Ιανουαρίου 2021, και τοποθετείται υπό διοικητική κράτηση η οποία έχει ανανεωθεί έκτοτε τρεις φορές.
Στο κατηγορητήριο της πρώτης του σύλληψης, περιέχονται τέσσερις κατηγορίες ότι ο Amal «πετούσε πέτρες» — το πρώτο περιστατικό υποτίθεται όταν ήταν 14 ετών. Η κατηγορία χρησιμοποιείται συχνά από τις ισραηλινές αρχές και, ως συνήθως, έτσι και στην περίπτωση του Amal το λεξιλόγιο του κατηγορητηρίου είναι περίεργα διφορούμενο.
Από τη μία, ισχυρίζεται γενικά και αόριστα πως «κατά τη διάρκεια του 2018» ο Amal έμαθε από ανάρτηση στο Facebook ότι γίνονται συγκρούσεις κοντά σε ένα στρατιωτικό σημείο ελέγχου και αποφάσισε να συμμετάσχει σε αυτές. Η γενικότητα δίνει έπειτα τη θέση της στη χειρουργική ακρίβεια. Λίγο παρακάτω δηλώνεται πως ο Amal πέταξε πέντε πέτρες, και οι τρεις βρήκαν στόχο σε όχημα του στρατού.
Ακόμα κι αν οι κατηγορίες ήταν αληθινές, δεν θα δικαιολογούσαν αυτή τη μεταχείριση, πόσο μάλλον σε ένα παιδί με εκφυλιστική νόσο, που εν καιρώ πανδημίας είναι ακόμα πιο ευάλωτο. Ο Amal κοντεύει να συμπληρώσει έναν χρόνο σε διοικητική κράτηση, με τη νέα απόφαση για το αν αυτή θα συνεχιστεί να αναμένεται στις 18 Ιανουαρίου 2022.
Η διοικητική κράτηση, ένα νομικό απομεινάρι της Βρετανικής αποικιοκρατίας στην περιοχή της Παλαιστίνης που υιοθετήθηκε από το κράτος του Ισραήλ, επιτρέπει στους στρατιωτικούς δικαστές να φυλακίζουν Παλαιστίνιους, ακόμα και ανήλικους, χωρίς απαγγελία κατηγοριών και χωρίς δίκη. Η κράτηση γίνεται βάσει «απόρρητων στοιχείων» που δεν παρουσιάζονται ποτέ στον κατηγορούμενο ή στους δικηγόρους του. Το ανώτατο όριο μίας μεμονωμένης διοικητικής κράτησης είναι οι έξι μήνες, όμως δεν υπάρχει κανένας φραγμός στο πόσες φορές μπορεί αυτή να ανανεωθεί.
Περίπου 500 Παλαιστίνιοι βρίσκονται αυτή τη στιγμή υπό διοικητική κράτηση στις Ισραηλινές φυλακές. Η περίπτωση του Amal είναι μία επιπλέον επίδειξη βαρβαρότητας, καθώς η εκφυλιστική νόσος από την οποία πάσχει χειροτερεύει αφενός με τον χρόνο, και αφετέρου με τις συνθήκες κράτησης σε μία φυλακή.
«Από τη σύλληψή του πέρυσι, τον έχω δει μόνο δύο φορές, συμπεριλαμβανομένης της περασμένης εβδομάδας όταν μου είπε ότι θέλει να κάνει απεργία πείνας. Αυτό με τρομάζει γιατί είναι ήδη πολύ αδύναμος», ήταν τα λόγια του πατέρα Muammar.
Το κράτος του Ισραήλ κακοποιεί συστηματικά παιδιά μέσω του δικαστικού του συστήματος. Σύμφωνα με παλιότερη έκθεση της οργάνωσης Defense For Children International – Palestine, βάσει των στοιχείων της Ισραηλινής Υπηρεσίας Φυλακών, από το 2012 έως το 2016 κατά μέσο όρο 204 παιδιά Παλαιστινίων βρίσκονταν υπό κράτηση κάθε μήνα.
Πηγή: info-war.gr – του Ανδρέα Κόσιαρη
