Ανάμεσα στις πολύ ευχάριστες εκπλήξεις μιας κινηματογραφικής εβδομάδας μέσα στον Αύγουστο, οι επανεκδόσεις του «8 ½» του Φελλίνι και της «Έβδομης Σφραγίδας» του Μπέργκμαν. Μόνο σχόλιο: αν δεν τις έχετε ήδη δει, πηγαίνετε να τις δείτε τώρα. Ή δείτε τις για δεύτερη ή και για τρίτη φορά.
Από τις καινούργιες ταινίες η επιλογή γι’αυτή τη βδομάδα είναι:
Ο χορός της ζωής μου – Yuli
2018
Διάρκεια: 115’
Σκηνοθεσία: Ισιάρ Μπολάιν
Πρωταγωνιστούν: Κάρλος Ακόστα, Κέιβιν Μαρτίνες, Σαντιάγο Αλφόνσο
Άλλη μια ταινία από/για την Κούβα τον τελευταίο μήνα. Το αγαπάμε το νησί αλλά βασικό κριτήριο επιλογής ήταν το σκηνοθετικό/συγγραφικό δίδυμο Μπολάιν/Λάβερτυ. Ο σεναριογράφος μερικών από τις πιο δυνατές ταινίες του Κεν Λόουτς μαζί με την Ισπανίδα σκηνοθέτιδα έχουν συνεργαστεί ξανά για να αφηγηθούν ιστορίες νέο-αποικιοκρατίας στον ισπανόφωνο κόσμο (Ακόμα και τη βροχή, η Ελιά) με την ευαισθησία και την τιμιότητα που διακρίνει αυτό που θα μπορούσαμε ίσως να αποκαλέσουμε ‘σχολή Λόουτς.’
Αυτή τη φορά συνεργάζονται για να αφηγηθούν την ιστορία του Κάρλος Ακόστα, ενός νεαρού μαύρου, γιου φορτηγατζή και εγγονού σκλάβου, που κατάφερε να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους χορευτές στα τέλη του 20ου αιώνα και, αφού συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα μπαλέτα του κόσμου, αποφάσισε να γυρίσει πίσω, να ζήσει και να δουλέψει στην Κούβα. Αρωγός σε αυτή τους την προσπάθεια ο ίδιος ο Ακόστα ο οποίος σκηνοθετεί μια χορευτική απόδοση της δικής του ζωής και της δύσκολης παιδικής του ηλικίας, κυρίως μέσα από τη σχέση με τον πατέρα του, Πέδρο – τον παίζει ένας μαύρος Κουβανός ηθοποιός που οι ρυτίδες στο πρόσωπό του έχουν χωρέσει όλη τη γνώση και την πίκρα αιώνων σκλαβιάς και καταπίεσης.
Ο πατέρας πιστεύει στο ταλέντο του γιου του και θα τον πιέσει να παρακολουθήσει μαθήματα στην ακαδημία μπαλέτου, σε μια χώρα όπου ο γιος του φτωχού φορτηγατζή μπορεί να φοιτήσει σε μια από τις καλύτερες σχολές μπαλέτου του κόσμου. Ο Κάρλος – Γιούλι, όπως τον φωνάζει ο πατέρας του – θα αναγκαστεί να ζήσει μακριά από την οικογένεια του, τη μητέρα και τις δυο αδελφές του που υπεραγαπά, και τους φίλους του, πρώτα εσωτερικός σε μια σχολή στην κουβανική επαρχία και έπειτα ακολουθώντας τον δρόμο της καταξίωσης και της δόξας για τον οποίο είχαν παλέψει περισσότερο ο πατέρας του και η αγαπημένη του δασκάλα, που πίστευε στις ικανότητες του, παρά ο ίδιος. Έχοντας κατακτήσει την κορυφή, θα αποφασίσει να επιστρέψει οριστικά στην Αβάνα, στην κοινωνία που γνωρίζει και κοντά στους ανθρώπους που αγαπά, και να στήσει μια χορευτική ομάδα. Η ταινία τον παρακολουθεί να χορογραφεί την παράσταση με θέμα την ίδια του την ζωή.
Μια ταινία τίμια, όπως αυτές που συνηθίζουν να γυρίζουν οι κοινωνικά στρατευμένοι συντελεστές της. Μια ειλικρινής ματιά την κουβανική κοινωνία στις πιο δύσκολες στιγμές της – ο Γιούλι επιστρέφει από το Λονδίνο στην Αβάνα την Periodo Especial, τα χρόνια που ακολούθησαν τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και τον οικονομικό στραγγαλισμό της χώρας, που οδήγησε στην αυτοεξορία χιλιάδες Κουβανούς. Και τέλος, έξοχη σεναριακή απόδοση των δυο πρωταγωνιστικών χαρακτήρων, του Πέδρο Ακόστα, του πατέρα, και του Κάρλος, τον οποίο αποδίδει ο ίδιος, ο Κέιβιν Μαρτίνες και ο μικρούλης Έντισον Νούνιες.
