Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

Η αντίδραση ΣΥΡΙΖΑ για Στουρνάρα και η “παγίδα” της διαβούλευσης

Η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ στην τοποθέτηση Στουρνάρα στη θέση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας ήταν γνωστή εδώ και μήνες,..

Η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ στην τοποθέτηση Στουρνάρα στη θέση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας ήταν γνωστή εδώ και μήνες, αλλά επαναδιατυπώθηκε με έμφαση αμέσως μετά τις εκλογές. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του κόμματος μετά το επίσημο άνοιγμα των διαδικασιών διαδοχής του Προβόπουλου (πρόταση του Γενικού Συμβουλίου της ΤτΕ προς το Υπουργικό Συμβούλιο ο Στουρνάρας να είναι ο επόμενος Διοικητής): «Η δρομολογούμενη τοποθέτηση του κ. Στουρνάρα στη θέση του Διοικητή της ΤτΕ είναι μια προκλητική ενέργεια της κυβέρνησης που δεν λαμβάνει υπόψη της τους πολιτικούς συσχετισμούς και την αναγκαιότητα διαβούλευσης για μια τόσο σημαντική θέση. Η κυβέρνηση δεν νομιμοποιείται να λαμβάνει τόσο κρίσιμες αποφάσεις χωρίς τη συναίνεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ούτε να θεωρεί ότι δεσμεύει την επόμενη κυβέρνηση με μια τέτοια απόφαση». Η θέση ότι η απόφαση αυτή δε δεσμεύει την επόμενη κυβέρνηση έχει πολιτική αξία, καθώς πρακτικά δεν προβλέπεται τεχνική διαδικασία «απόλυσης» του Διοικητή της ΤτΕ προ της ολοκλήρωσης της θητείας του. Ο μόνος τρόπος είναι ο εξαναγκασμός σε παραίτηση, όπως επισημαίνουν οι γνωρίζοντες παραπέμποντας στο παράδειγμα του πρώην κεντρικού τραπεζίτη της Κύπρου Πανίκου Δημητριάδη. Μένει επομένως να διαπιστωθεί η σχετική βούληση του ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον γίνει κυβέρνηση, να αντικαταστήσει τον κεντρικό τραπεζίτη, προφανώς μέσω μιας επίπονης και συγκρουσιακής διαδικασίας και να επιβάλλει ένα πρόσωπο τις εμπιστοσύνης του παρά την όποια δυσαρέσκεια του εγχώριου κι ευρωπαϊκού τραπεζικού λόμπι. Ωστόσο, η αξίωση διαβούλευσης και συναίνεσης στο ομολογουμένως κομβικό ζήτημα της τοποθέτησης κεντρικού τραπεζίτη δείχνει να θεωρείται προβληματική από ορισμένους εντός κι εκτός του ΣΥΡΙΖΑ. Πράγματι υπάρχει ζήτημα νομιμοποίησης της κυβέρνησης να λαμβάνει σοβαρές αποφάσεις που κρίνουν την πορεία της χώρας και της οικονομίας. Αλλά, τι θα συνέβαινε αν ο Σαμαράς καλούσε τον Αλέξη Τσίπρα σε μια τέτοια διαβούλευση, πιέζοντάς τον να αποδεχθεί ένα πρόσωπο σαν τον Γιάννη Στουρνάρα ή τον προκάτοχό του, με τον κίνδυνο να χρεώσει στον ΣΥΡΙΖΑ την άρνηση σε περίπτωση διαφωνίας; Ή τι θα γινόταν αν ο Σαμαράς πρότεινε πρόσωπο της αποδοχής του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο όμως στη συνέχεια θα προσαρμοζόταν στην πολιτική της τρόικας και της Γερμανίας που υλοποιεί ο Σαμαράς; Θα αποδεχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ την ευθύνη για την άσκηση μιας πολιτικής που δεν θα ορίζεται από τον ίδιο; Επιπλέον, μπορεί στην περίπτωση Στουρνάρα ο Σαμαράς να έκανε ότι δεν άκουσε, όμως τόσο ο πρωθυπουργός όσο και οι διάφοροι συστημικοί κύκλοι «κρατούν» την αξίωση Τσίπρα για διαβουλεύσεις της κυβέρνησης με την αξιωματική αντιπολίτευση σε κρίσιμα ζητήματα. Και προτίθενται να την χρησιμοποιήσουν, με στόχο την άσκηση πίεσης στον ΣΥΡΙΖΑ για την εκμαίευση συναίνεσης στο «εθνικής» σημασίας ζήτημα της διευθέτησης του χρέους. Προφανής επιδίωξη του κυβερνητικού διδύμου είναι η διάχυση ευθυνών προς την αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να αρνηθεί τη συμμετοχή του σε μια «εθνική διαπραγμάτευση» εφόσον δε συμφωνεί με το περιεχόμενό της, τι θα πράξει όταν οι Σαμαράς και Βενιζέλος θα του χρεώνουν ότι δεν εννοεί πραγματικά τα περί διαβούλευσης και ότι σε ένα μείζον εθνικό θέμα προέταξε το κομματικό συμφέρον; Η πίεση αυτή αναμένεται να κλιμακωθεί εντός του καλοκαιριού. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα αυτοπαγιδευτεί στους επικοινωνιακούς χειρισμούς του ή κρύβει επικοινωνιακούς άσσους στο μανίκι, μένει να το δούμε…  

Απόψεις