Μέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων σήμερα, έναν αιώνα και πλέον από τον βάρβαρο ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου, με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, περίπου 350.000, και πάνω από 1 εκατομμύριο εκτοπισμένους, που οδηγήθηκαν στην προσφυγιά.
Ηταν στις 19/5/1919 που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Βασικοί παράγοντες που συντέλεσαν στη Γενοκτονία ήταν: Η άνοδος του τουρκικού αστικού εθνικισμού, καθώς για την ανερχόμενη τουρκική αστική τάξη, που διεκδικούσε το έθνος – κράτος της, το χτύπημα των βασικών ανταγωνιστών της (κυρίως της ελληνικής και της αρμενικής αστικής τάξης) αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την εδραίωση της κυριαρχίας της στον συγκεκριμένο γεωγραφικό – οικονομικό χώρο.
Ηταν ακόμα οι επιδιώξεις της αστικής τάξης της Ελλάδας, για την οποία, λόγω των βλέψεών της στην ιδιαίτερα πλούσια περιοχή της Μικράς Ασίας, ο Πόντος ερχόταν σε «δεύτερη μοίρα» και υποτιμήθηκε η οργάνωση ή η βοήθεια οποιασδήποτε μορφής προς αυτόν. Η προέλαση του ελληνικού στρατού στα ενδότερα της Τουρκίας (κάνοντας τον «χωροφύλακα» των αγγλογαλλικών συμφερόντων στην περιοχή) σίγουρα υπονόμευσε – αν δεν σφράγισε – την τύχη των ελληνικών πληθυσμών του Πόντου και γενικότερα.
Επίσης, οι επιδιώξεις και επιλογές της ελληνικής άρχουσας τάξης του Πόντου, αφού οι ιδιαίτερες – και ενίοτε αντικρουόμενες – επιδιώξεις στους κόλπους της ποντιακής πολιτικής / οικονομικής / θρησκευτικής ηγεσίας είχαν ως αποτέλεσμα μια σειρά κινήσεις οι οποίες εν τέλει άφησαν έκθετο και ανυπεράσπιστο τον ποντιακό λαό, ενώ και οι σφοδρότατοι ανταγωνισμοί μεταξύ της ελληνικής και της αρμενικής αστικής τάξης όχι μόνο υπονόμευσαν μια ενδεχόμενη κοινή τους δράση, αλλά συχνά κατέληγαν ακόμα και σε συγκρούσεις μεταξύ ποντιακών και αρμενικών ένοπλων σωμάτων.
Την κρίσιμη ώρα, όπως αναφέρει ο διοικητής της Ελληνικής Μεραρχίας του Καυκάσου, Ι. Καλτσίδης, «οι Ελληνες αρχηγοί της πρωτεύουσας του Πόντου αναγκάστηκαν να φύγουν και ο λαός έμεινε με τα όπλα στα χέρια, εκτεθειμένος στην τουρκική προέλαση, δίχως οδηγίες, δίχως αρχηγούς και πρόγραμμα ενεργειών…».
Ολα αυτά βέβαια με φόντο τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, αφού η Γενοκτονία των Ποντίων σχετίζεται άμεσα με τις ενδοϊμπεριαλιστικές συγκρούσεις που έλαβαν χώρα για τη νομή της κλυδωνιζόμενης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στο πλαίσιο και του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, για την αναδιανομή των παγκόσμιων αγορών και πλουτοπαραγωγικών πηγών. Αλλωστε οι σφαγές, οι εθνοκαθάρσεις, οι προσφυγοποιήσεις, οι αναγκαστικές αφομοιωτικές πολιτικές κ.ο.κ. ήταν κοινός παρονομαστής στα Βαλκάνια και όχι μόνο, όπου οι λαοί πλήρωσαν με το αίμα τους τις μεγαλοϊδεατικές επιδιώξεις των εθνικών τους αστικών τάξεων.
Ανακοίνωση της ΚΟ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ
Σε ανακοίνωσή της η ΚΟ Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ σημειώνει:
«Έναν και πλέον αιώνα μετά, η Γενοκτονία των Ποντίων διδάσκει:
- Οι λαοί δεν αποτελούν παρά κρέας για τα κανόνια των αντίπαλων στρατοπέδων, διαπραγματευτικά χαρτιά και πιόνια σε μια γεωστρατηγική σκακιέρα, με μεγάλους ανταγωνισμούς ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές.
- Η στοίχιση των λαών πίσω από τις “ομόφυλες”/”ομόθρησκες”, αλλά με διαμετρικά αντίθετα ταξικά συμφέροντα, “ηγεσίες” τους τους μετατρέπει σε βόλια για τα όπλα τους.
- Οι λαοί πρέπει να χαράξουν το δικό τους δρόμο, για την κοινωνία στην οποία θα κάνουν οι ίδιοι κουμάντο, για να χτίσουν μια πατρίδα στην οποία θα είναι πραγματικά ευτυχισμένοι.
Διδάγματα παραπάνω από επίκαιρα σήμερα που ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος μαίνεται με ορατό το ενδεχόμενο γενίκευσής του σε όλη την περιοχή. Ο ιμπεριαλισμός συνεχίζει να γεννά πολέμους, σφαγές, προσφυγιά, οι ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ συνεχίζουν να επαναχαράσσουν τα σύνορα της ευρύτερης περιοχής, εγκυμονώντας νέους κινδύνους για τους λαούς και οι κυβερνήσεις της χώρας να βαθαίνουν την εμπλοκή σε αυτούς τους επικίνδυνους σχεδιασμούς.
Σήμερα, 104 χρόνια μετά, η μεγαλύτερη τιμή για τη Μνήμη, την Ιστορία του ποντιακού λαού είναι ο αγώνας για να μη ζήσει ποτέ ξανά κανείς λαός όσα έζησε ο ίδιος. Γι’ αυτό απαιτείται να δυναμώσει η πάλη για να απεμπλακεί η χώρα μας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή, για να κλείσουν όλες οι στρατιωτικές βάσεις που καθιστούν τη χώρα μας μαγνήτη επιθέσεων. Να μπει στο στόχαστρο του λαού μας το βάρβαρο σύστημα της εκμετάλλευσης, των πολέμων και της προσφυγιάς.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας όλα αυτά τα χρόνια στηρίζει κάθε δίκαιη διεκδίκηση του οργανωμένου ποντιακού κινήματος, όπως και όλες τις διεκδικήσεις του λαού κόντρα στις επιλογές της εκάστοτε κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στεκόμαστε στο πλευρό των χιλιάδων ομογενών που ύστερα από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την καπιταλιστική παλινόρθωση εγκαταστάθηκαν στην πατρίδα μας και συνεχίζουν μετά από τόσα χρόνια να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα αποκατάστασης. Θεωρούμε ότι πρέπει να αναδειχθεί και να στηριχθεί από το ελληνικό κράτος η πολιτιστική και πνευματική δραστηριότητα των Ποντίων όλων των γενεών. Η αξιοποίηση της ιστορικής μνήμης από τον λαό οφείλει να οδηγεί στην αποκάλυψη της εθνικιστικής ρητορικής, στην εξουδετέρωση του δηλητηρίου του εθνικιστικού μίσους.
Μαζί με τον λαό και τη νεολαία της πόλης να υψώσουμε φραγμό και να καταδικάσουμε κάθε προσπάθεια αναβίωσης του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Κάθε προσπάθεια εκμετάλλευσης από επιτήδειους αστούς δημαγωγούς και εκπροσώπους των αστικών πολιτικών κομμάτων που αξιοποιούν για ψηφοθηρικούς λόγους το κάλπικο ενδιαφέρον τους για τον Ποντιακό Ελληνισμό και τη γενοκτονία.
Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ στους εργαζόμενους, στους ανέργους και τη νεολαία του ποντιακού πληθυσμού της περιοχής μας, όπως απευθύνουμε και στο σύνολο της εργατικής τάξης της χώρας μας».
Δήλωση της Σταυρούλας Νικολαΐδου
Σε δήλωσή της η Σταυρούλα Νικολαΐδου υποψήφια βουλευτίνα του ΚΚΕ στην εκλογική περιφέρεια του Κιλκίς σημειώνει:
«Τιμάμε την 19η Μαΐου, ημέρα μνήμης της ποντιακής γενοκτονίας στηρίζοντας την δίκαιη διεκδίκηση των ποντιακών οργανώσεων και συλλόγων για την διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού. Στηρίζουμε τον αγώνα για την ανάδειξη των πολιτιστικών και πνευματικών δραστηριοτήτων των ποντίων όλων των γενεών, μακριά από αντιδραστικές, εθνικιστικές ρητορικές μίσους. Η γενοκτονία των ποντίων φανερώνεται ότι στο φόντο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, οι λαοί γίνονται κρέας στα κανόνια των αντίπαλων στρατοπέδων, διαπραγματευτικά χαρτιά και πιόνια στη σκακιέρα των ανταγωνισμών. Η ιστορία μας διδάσκει ότι ο πολύπαθος ελληνικός λαός δεν έχει κανένα συμφέρον να βρίσκεται στο επίκεντρο επικίνδυνων ανταγωνισμών για ξένα συμφέροντα. Έτσι και σήμερα, οι πόντιοι του Κιλκίς, της Μακεδονίας, σε όλη την Ελλάδα έχουν συμφέρον να δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στους νέους κινδύνους που έρχονται με δυνατό ΚΚΕ. 104 χρόνια μετά η μεγαλύτερη τιμή για την μνήμη της ποντιακής γενοκτονίας είναι ο αγώνας έτσι ώστε να μη ζήσει ξανά κανείς λαός όσα έζησαν οι πρόγονοι μας».
Από 902.gr
