Τη νύχτα της 17ης προς τη 18η Μάρτη η κυβέρνηση του Θιέρσου έστειλε στρατό στη Μονμάρτη, στο Μπελβίλ και σε άλλες εργατικές συνοικίες του Παρισιού για να πάρει από την εθνοφρουρά τα κανόνια, που είχαν αγοραστεί με λεφτά των εργατών. Παρά τον αρχικό αιφνιδιασμό οι άνδρες της Εθνοφρουράς άρπαξαν τα όπλα και με την υποστήριξη του πληθυσμού, ακόμη και των γυναικών, ματαίωσαν τις προσπάθειες του στρατού. Οι στρατιώτες αρνήθηκαν να πυροβολήσουν το λαό, έπιασαν δυο στρατηγούς (το Λεκόντ και τονΤομά) και τους εκτέλεσαν. Η κεντρική επιτροπή της εθνοφρουράς πέρασε από την άμυνα στην επίθεση και έστειλε τάγματα από τις εργατικές συνοικίες στο κέντρο της πόλης. Τα τάγματα αυτά κυρίευσαν την αστυνομική Διεύθυνση, πολλά υπουργεία, σιδηροδρομικούς σταθμούς, τους στρατώνες, σε μερικές συνοικίες τα Δημαρχεία και αργά το βράδυ το κεντρικό Δημαρχείο, όπου ύψωσαν κόκκινη σημαία.Η πρωτεύουσα της Γαλλίας είχε πέσει στα χέρια των ξεσηκωμένων εργατών.
Η κυβέρνηση του Θιέρσου κατέφυγε στην παλιά έδρα των Γάλλων βασιλιάδων, στις Βερσαλλίες (περίπου 19 χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι) εκεί συγκέντρωσε και τα πιστά της στρατεύματα. Η κεντρική επιτροπή της εθνοφρουράς έγινε προσωρινή κυβέρνηση του προλεταριάτου που νίκησε και της ριζοσπαστικής μερίδας των μικροαστών που είχε συμμαχήσει μαζί του. 
Νίκος Μπογιόπουλος – Ολόκληρη η εκπομπή (29/5/2023)
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ
