Είναι εκείνες οι Άγιες μορφές των αγωνιστών αποτυπωμένες σε εκείνο τον δυναμικό πίνακα του Βρυζάκη, από την μια μεριά με τον Γέρο του Μωρία να προσκυνάει τη σημαία, την αγωνία και τον πόθο του λαού που πραγματικά ήθελαν να ξεσηκωθούν και από την άλλη μεριά του πίνακα οι κοσμοπολίτικες μορφές των αστών της εποχής, κοτζαμπάσηδες, δυνάστες και Ιερατείο που σύρθηκαν κάτω από την ιστορική αναγκαιότητα κυρίως του κοινωνικού, μέρους και όχι τόσο του Εθνικού.
«Το 21, ήταν μια Εθνικο-Κοινωνική επανάσταση, η πρώτη και η τελευταία της Ιστορίας. Χτύπησε τον Κιουταχή και τον Δράμαλη, όσο και το ντόπιο τσορμπατζή και το δυνάστη. Αποθέωσε τον Κανάρη, ενώ κατέλαβε την Καγκελαρία της Ύδρας εξ εφόδου. Κήδεψε το Μάρκο Μπότσαρη και τον Μπάυρον, ενώ στα Βέρβαινα θα ’σφαζε τον Παλαιών Πατρών και τους Προκρίτους. Είναι Μεγάλο, όχι για τις απαντήσεις (που δε δόθηκαν), αλλά για τίς που έθεσε ερωτήσεις: Μπορεί να, ένας λαός νοείται λεύτερος, με μόνο την Εθνική ανεξαρτησία του; Η άλωση της Βαστίλλης, λέει ό χ ι. Αλλά του 21 οι ερωτήσεις είναι δύο: χωρίς την Εθνική ανεξαρτησία τους οι λαοί, μπορούν, να αλώνουν τις Βαστίλλες τους; Την ερώτηση αυτή, πρώτο την έθεσε, μπρος στους Ιστορικούς του κόσμου, το 21. Κι αυτοί, έμειναν κόκκαλο – δεν ήξεραν τι ν’ απαντήσουν… στο τσαρούχι!… Η ερώτηση τούς ήρθε σαν κεντιά βούκεντρου ζευγολάτη στα οπίσθια. Ήσαν ο όνος ο αρνούμενος να διασκελίσει το αυλάκι. Βάλθηκαν να ψάχνουν λοιπόν την Ιστορία… Πουθενά, πουθενά – καμιά τέτοια… άλλου είδους ταραχή, κανένα τέτοιο στραβομουτσούνιασμα… του «ωραίου»! Τι λοιπόν; Τα Δερβενάκια και το Ζάλογγο, το Μεσολόγγι και το Βαλτέτσι, το Ναυαρίνο και το Πρωτόκολλο (για την ανεξαρτησία) του Λονδίνου, όλ’ αυτά θα μνέσκαν μάταια, χωρίς το σφάξιμο των Προκρίτων» 1
Η πείνα, η εξαθλίωση ο φοροεμπαιγμός και η εκμετάλλευση από τους προύχοντες Κοτζαμπάσηδες Πασάδες και φυσικά σεβάσμιιους Δεσποτάδες, που τα έκαναν πλακάκια με τον Καταχτητή, έκαναν το λαό να ξεσηκωθεί, από την μια να μην χαθεί το έθνος και από ην άλλη να κερδίσει την κοινωνική του απελευθέρωση.
Όμως ήρθαν αλλιώς τα πράγματα, ενώ ο λαός με τους αγωνιστές του απελευθέρωνε μεγάλες περιοχές, οι προύχοντες έναντι πινακίου φακής εξαγόραζαν τεράστιες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης από Τούρκους καταχτητές,που τώρα αποχωρούσαν για να γίνουν οι νεοι δυνάστες, οι νέοι φεουδάρχες, οι νέοι εκμεταλλευτές του βιού του λαού μας.
Και έπρεπε να περάσουν σχεδόν 80 χρόνια να δολοφονηθεί ο Αντύπας να
γίνει η εξέγερση στο Κιλελέρ για να μοιραστεί ο κλήρος στους φτωχούς αγρότες.
Αυτοί μας έφεραν ξένους βασιλιάδες να μας κυβερνήσουν, καταδίκασαν τον Γέρο του Μωριά σε θάνατο ενώ τον Οδυσσέα Ανδρούτσο τον δολοφονούσαν στις φυλακές της Ακρόπολης.
Έγινε η σύσταση του νεαρού κράτους, η παράδοση στον ξένο και ντόπιο άρπαγα, οι Βαλκανικοί πόλεμοι,Ο Α΄ παγκόσμιος πόλεμος,
Η σφαγή των φτωχών Ποντίων, η ίδρυση του ΚΚΕ, το μοναδικού κόμματος που έγινε ένα με την ιστορία και την ιστορική εξέλιξη της πατρίδας μας η ανάπτυξη του εργατικού ταξικού λαϊκού κινήματος το έγκλημα της εισβολής στην Μικρά Ασία, η καταστροφή και τα εκατομμύρια πρόσφυγες.
Οι πολύμορφοι αγώνες των εργαζομένων στο μεσοπόλεμο μα αποκορύφωμα το σταφιδικό στο Ηράκλειο και ο Μάης της Θεσσαλονίκης που καταστάληκαν με δεκάδες νεκρούς.
Και ήρθαν νέα δεινά, ο φασισμός στην Ευρώπη με την υποστήριξη και την ανοχή του μεγάλου κεφαλαίου,
Το ΕΠΟΣ του σαράντα που από νικητές βρεθήκαμε νικημένοι για να μιλήσει πάλι ο λαός με τον αυθόρμητο και μεγάλο πατριωτισμό του, αφού παρατημένος από το Βασιλιά του και όλα τα αστικά κόμματα, στο έλεος του πιο βάρβαρου κατακτητή και να πάρει την υπόθεση της εθνικής ανεξαρτησίας και κοινωνικής απελευθέρωσης ξανά στα χέρια του,
Με την δημιουργία του μοναδικού αντιιμπεριαλιστικού εθνικού μετώπου εκείνης της εποχής που μπορούσε να αποτρέψει την επέμβαση του ξένου παράγοντα, για μια Ελλάδα δημοκρατική και ανεξάρτητη
Του ΕΑΜ και του λαϊκού στρατού του Ηρωίκού ΕΛΑΣ.
Αυτό λοιπόν το μεγάλο κίνημα λοιδωρήθηκε και κατηγορήθηκε και κυνηγήθηκε, με τον πιο βίαιο τρόπο με την λευκή τρομοκρατία, το σπρώξιμο στον εμφύλιο τις δολοφονίες αγωνιστών και των οικογενειών τους, τα έκτακτα στρατοδικεία τις εκτελέσεις, τις φυλακίσεις και την όνειδος των νησιών εξόντωσης.
Την υποχρεωτική εξορία στην ξενιτειά, τη συμμετοχή μας στον πόλεμο της Κορέας, την ένταξη μας στο ΝΑΤΟ.
Σήμερα ακολουθείται η ιδία πολιτική, ξεπούλημα της πατρίδας μας στο ξένο κεφάλαιο με το ντόπιο να κάνει κοινοπραξίες μαζί του για περισσότερα κέρδη..
Ενέργεια, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια, λιμάνια, χρυσός, Βωξίτης,
υπηρεσίες κοινής ωφέλειας ,όλα στα χέρια ιδιωτών. Και αυτό το
ονομάζουν Πατριωτισμό.
Πάνω από το 2% του ΑΕΠ ξοδεύουμε κάθε χρόνο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ
Που μόνο φέτο θα ξοδέψουμε 9,5 δις από τον προϋπολογισμό χρήματα
που θα έπρεπε να πηγαίνουν για τις πραγματικές ανάγκες του λαού μας
ή τις πραγματικές μας αμυντικές δαπάνες και αυτό το λένε ΑΣΦΑΛΕΙΑ
θωράκιση της πατρίδας μας..
Πατρίδα, όπως έλεγε και ο ΑΡΗΣ Βελουχιωτης,ειναι τα σπίτια μας και οι αυλές μας, οχι αυτοί που την ξεπουλάμε και αυτοί που την αγοράζουν, δηλαδη το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Και κάποια στιγμή όπως και τότε, πρέπει να αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε. Με τα μονοπώλια, με αυτούς που τα ξεπουλάμε όλα και με αυτούς που τα αγοράζουν, ή με τον λαό μας που υποφέρει και που πληρώνει συνεχεία για να γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Επίσης να αποφασίσουμε τι Ελλάδα θέλουμε, πλούσια, αλλά με τον πλούτο στα χέρια του λαού, ή πλούσια αλλά με τον πλούτο στους ολιγαρχες και τους καπιταλιστές; Η Ελλάδα μας δεν είναι η ψωροκώσταινα, είναι μια πλούσια χωρα, με τεράστια αγροτική παραγωγή, με τεράστια αποθέματα πρώτων υλών και πλουτοπαραγωγικών πηγών, με υδρογονάνθρακες, με εξειδικευμένους εργαζόμενους, με κορυφαίους επιστήμονες, με υψηλή τεχνολογία και έρευνα, αλλά όλα αυτά στα χέρια των λίγων. Και ο λαός μας πεινασμένος με υψηλή ανεργία, ανυπόφορη ακρίβεια χαμηλούς μισθούς, πλειστηριασμούς, κόκκινα δάνεια. Μια πατρίδα με Μάντρα, Μάτι, Τέμπη και δεκάδες αθώους νεκρούς, μια Ελλάδα υποταγμένη και ξεπουλημένη στους λίγους.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για Ελλάδα γενικά και με παχιά λόγια περί έθνους πατρίδας κλπ αλλά τι πατρίδα θέλουμε. Μια Ελλάδα περήφανη, ανεξάρτητη, έξω από ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς ΕΕ και ΝΑΤΟ. Δεν είναι όλοι οι Έλληνες το ίδιο. Ο πατριωτισμός σήμερα του καθ’ ενός μας κρίνετε μέσα από την μεγάλη λαϊκή συμμαχία για λαϊκή εξουσία και τα μέσα παραγωγής και όλο τον πλούτο που περιέγραψα πιο πάνω, στα χέρια των εργαζομένων. Αυτό είναι πατριωτικό σήμερα. Και από αυτή την θέση κρινόμαστε όλοι μας. Ας μην κρυβόμαστε!
- πηγή Γιάννης Σκαρίμπας
