Just in

Όλα τα νέα
Imerodromos logo
 

27 Δεκέμβρη 1946: Οι αντάρτικες δυνάμεις ονομάζονται Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας

Δυο μήνες μετά την Ιδρυση του Γενικού Αρχηγείου των Ανταρτών, το Γενικό Αρχηγείο πήρε μια ιδιαίτερα σημαντική απόφαση: Στις 27 Δεκέμβρη 1946 μετονόμασε τον αντάρτικο στρατό σε Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (ΔΣΕ)

Μετά την Ιδρυση του Γενικού Αρχηγείου των Ανταρτών στις 28 Οκτώβρη 1946, ο αντάρτικος στρατός άρχισε να συγκροτείται οργανωτικά σε Ομάδες Μάχης, σε Συγκροτήματα, που από τις αρχές του Γενάρη του 1947 μετονομάστηκαν σε Λόχους, σε Περιφερειακά Αρχηγεία, σε Αρχηγεία Περιοχών και στο Γενικό Αρχηγείο. Οργανώθηκαν επίσης και Τάγματα που διοικούνταν από τα Περιφερειακά Αρχηγεία ή απευθείας από τα Αρχηγεία Περιοχών.

Δυο μήνες αργότερα, στις 27 Δεκέμβρη 1946, το Γενικό Αρχηγείο πήρε μια ιδιαίτερα σημαντική απόφαση: μετονόμασε τον αντάρτικο στρατό σε Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (ΔΣΕ)

 

Η Επείγουσα Διαταγή του Γενικού Αρχηγείου, με την υπογραφή του Μάρκου Βαφειάδη, ορίζει:

  1. Μέσα σε μικρό διάστημα που τα αντάρτικα τμήματά μας δημιουργήθηκαν και πάλαιψαν ενάντια στον αγγλόδουλο μοναρχοφασισμό για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας, για τη λευτεριά του Λαού και για την ανεξαρτησία της χώρας, οι αντάρτικες δυνάμεις μεγάλωσαν σοβαρά σε αριθμό και δυνάμωσαν τόσο ώστε να μπορούν να θεωρούνται στρατός.
  2. Κρίνουμε πως είναι πιά ώριμες οι προϋποθέσεις για να μετονομαστούν τα αντάρτικα σώματα σε Στρατό. Κατόπιν αυτού αποφασίζουμε την ονομασία των ανταρτικών Σωμάτων σε «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΕΛΛΑΔΟΣ».
  3. Αυτό είναι σταθμός και απαρχή για νέα πιο αποφασιστική άνοδο της πάλης μας ενάντια στο μοναρχοφασισμό και την Αγγλική κατοχή.
  4. Η ονομασία των άλλων σχηματισμών και μέχρι νεωτέρας μας διαταγής μένει όπως έχει σήμερα».

Ο ΔΣΕ ήταν λαϊκός στρατός. Στα βουνά της Ελλάδας γεννήθηκε το νέο αντάρτικο, με ψυχή του, το ΚΚΕ. Η μαχητές του πολέμησαν με ηρωισμό απέναντι στη ντόπια άρχουσα τάξη και τους συμμάχους της, Βρετανούς και Αμερικάνους ιμπεριαλιστές.

Η εξέλιξη της δύναμης του ΔΣΕ είχε ως εξής: 7.010 το Σεπτέμβρη του 1946, 24.323 το Δεκέμβρη του 1947, 34.562 τον Ιούνη του 1948 και 28.569 το Φλεβάρη του 1949. Ο συνολικός αριθμός των ανδρών και γυναικών που πολέμησαν μέσα από τις γραμμές του ΔΣΕ στον τρίχρονο αγώνα 1946 – 1949 ξεπέρασε τους 80.000.

Οι συνολικές απώλειες του ΔΣΕ την περίοδο 1946 – 1949 ξεπέρασαν τους 30.000 μαχητές.

 

Η ίδρυση του ΔΣΕ

 

Αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας και την τήρηση των όρων της από το ΕΑΜ εξαπολύθηκε ένα αιματηρό τρομοκρατικό όργιο κατά των ΕΑΜιτών. Εκτός από τις επίσημες κρατικές δυνάμεις η κυβέρνηση της Αθήνας, με την υπόδειξη και καθοδήγηση των Αγγλων, συγκρότησε ένα τεράστιο παρακράτος, με δυνάμεις κρούσης, όπως οι ληστοσυμμορίες του Σούρλα, του Καλαμπαλίκη, του Μαγγανά, του Βουρλάκη, του Τσαούς Αντόν κλπ. 166 μικρές και μεγάλες ληστοσυμμορίες ταγματασφαλιτών και φασιστών.

Το όργιο της μοναρχοφασιστικής τρομοκρατίας σε βάρος του ελληνικού δημοκρατικού λαού αποτέλεσε ουσιαστικά την έκφραση ενός μονόπλευρου εμφυλίου πολέμου. Από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη εξαπολύθηκε αιματηρή τρομοκρατία κατά των ΕΛΑΣιτών και ΕΠΟΝιτών, των αγωνιστών και αγωνιστριών της Εθνικής Αντίστασης, με δολοφονίες, ξυλοδαρμούς, συλλήψεις, βασανιστήρια, εμπρησμούς σπιτιών και γραφείων, βιασμούς γυναικών κλπ.

Στην Απόφαση της 12ης Ολομέλειας του ΚΚΕ, τον Ιούνη του 1945, ανάμεσα στα άλλα, υπογραμμίζει ιδιαίτερα:

«–α. ότι η δολοφονική τρομοκρατική δράση της Δεξιάς επιβάλλει επιτακτικά και άμεσα την οργάνωση της Μαζικής Λαϊκής Αυτοάμυνας για την αντιμετώπισή της…

(…)

–δ. ότι όλος ο δημοκρατικός κόσμος πρέπει να είναι έτοιμος να υπερασπίσει τη ζωή του και να αντιμετωπίσει με όλα τα μέσα κάθε φασιστικό πραξικόπημα…»

Τον Φλεβάρη του 1946, στην 2η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, αποφασίζεται το Κόμμα και το κίνημα να περάσουν στον ένοπλο αγώνα , μη εγκαταλείποντας και τις ειρηνικές μορφές πάλης. Ωστόσο, το καλοκαίρι του 1946 – κι ενώ το μοναρχοφαστικό καθεστώς της Ελλάδας με την συνδρομή του αγγλομερικάνικου ιμπεριαλισμού είχε εξαπολύσει τη λευκή τρομοκρατία σε κάθε γωνία της Ελλάδας, δολοφονώντας και φυλακίζοντας αγωνιστές –εντάθηκαν και οι ενέργειες του ΚΚΕ  για την ενιαιοποίηση των αντάρτικων ομάδων, οι οποίες είχαν ήδη δημιουργηθεί στα βουνά της χώρας. Στόχος ήταν μέχρι το τέλος του 1946 οι ανταρτικές ομάδες να ενιαιοποιηθούν και η δύναμή τους να φτάσει τις 15 – 20 χιλιάδες μαχητές. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς υπολογιζόταν πως υπήρχαν 4.030 μαχητές. 

Συγκεκριμένα,  η ενοποίηση των αντάρτικών ομάδων – κάτω από ενιαία στρατιωτική καθοδήγηση – έγινε μετά από σύσκεψη στις 26-28 του Οκτώβρη στην Τσούκα Αντιχασίων.

Τότε αποφασίστηκε η ίδρυση του Γενικού Αρχηγείου και η 28 Οκτώβρη του 1946 θεωρείται και η ημέρα ίδρυσης του ΔΣΕ, τότε εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 1 διαταγή για τη συγκρότηση του Γενικού Αρχηγείου των Ανταρτών.

Η ιστορική διαταγή ίδρυσης του Γενικού Αρχηγείου Ανταρτών:

 

«ΓΕΝΙΚΟ ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΑΝΤΑΡΤΩΝ
ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ I
ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. I

Η στυγνή δίωξη των αγωνιστών και του δημοκρατικού λαού από τον αγγλόδουλο μοναρχοφασισμό και τα όργανά του, που ανάγκασαν χιλιάδες δημοκράτες να βγούνε στα βουνά για να υπερασπίσουν τη ζωή τους, οδήγησε στη σημερινή ανάπτυξη του αντάρτικου κινήματος.

Εχοντας υπόψη ότι είναι ώριμη πια η ανάγκη της δημιουργίας συντονιστικού οργάνου για το συντονισμό και την καθοδήγηση του όλου αντάρτικου αγώνα,

Α π ο φ α σ ί ζ ο υ μ ε

τη δημιουργία του Γενικού Αρχηγείου Ανταρτών, στο οποίο θα υπάγονται τα αρχηγεία Ανταρτών Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Ηπείρου, Ρούμελης.

Σταθμός Διοίκησης Γενικού Αρχηγείου
28 Οκτώβρη 1946».

 

Ο όρκος του ΔΣΕ

 

Ο ΔΣΕ είχε μια μεγάλη δύναμη: Τους δεσμούς του με το λαό.

Οι σκοποί, οι στόχοι και κυρίως τα ιδανικά για τα οποία πολέμησαν επί τρία ολόκληρα χρόνια οι χιλιάδες μαχητές του ΔΣΕ, αποτυπώνονται με τον καλύτερο τρόπο στον όρκο που έδιναν: 

«Εγώ, παιδί του λαού της Ελλάδας και μαχητής του ΔΣΕ, ορκίζομαι να πολεμήσω με το όπλο στο χέρι, να χύσω το αίμα μου και να δώσω και την ίδια μου τη ζωή για να διώξω απ’ τα χώματα της πατρίδας μου και τον τελευταίο ξένο καταχτητή. Για να εξαφανίσω κάθε ίχνος φασισμού. Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μου. Για να εξασφαλίσω και να υπερασπίσω τη δημοκρατία, την τιμή, την εργασία, την περιουσία και την πρόοδο του λαού μου.

Ορκίζομαι να ‘μαι καλός, γενναίος και πειθαρχικός στρατιώτης, να εκτελώ όλες τις διαταγές των ανωτέρων μου, να τηρώ όλες τις διατάξεις του κανονισμού και να κρατώ τα μυστικά του ΔΣΕ.

Ορκίζομαι να ‘μαι υπόδειγμα καλής συμπεριφοράς προς το λαό, φορέας και εμψυχωτής στη λαϊκή ενότητα και συμφιλίωση και να αποφεύγω κάθε πράξη που θα με εκθέτει και θα με ατιμάζει, σαν άτομο και σαν μαχητή. Ιδανικό μου έχω τη λεύτερη και ισχυρή δημοκρατική Ελλάδα και την πρόοδο και ευημερία του λαού. Και στην υπηρεσία του ιδανικού μου θέτω το όπλο μου και τη ζωή μου.

Αν ποτέ φανώ επίορκος και από κακή πρόθεση παραβώ τον όρκο μου ας πέσει πάνω μου αμείλικτο το τιμωρό χέρι της πατρίδας και το μίσος και η καταφρόνια του λαού μου».

Από το βιβλιάριο του μαχητή και αξιωματικού του ΔΣΕ.

Μπροσούρα με τίτλο: “Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΜΑΧΗΤΗ ΤΟΥ ΔΣΕ”, Έκδοση “Δράσης” – Επιμορφωτικό Κέντρο Χαρίλαος Φλωράκης

 

ΠΗΓΕΣ:

–Η Τρίχρονη Εποποιΐα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας 1946-1949, έκδοση Ριζοσπάστης – Σύγχρονη Εποχή
–Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1939-1949, Β2 τόμος
–Ημεροδρόμος

 

Σχετικά θέματα

Απόψεις