Όπως το νόμισμα, έτσι και η ζωή που βιώνουμε στη, λεηλατημένη από τα μνημόνια και τα άλλα εξοντωτικά μέτρα, Ελλάδα, έχει και αυτή δύο όψεις.
«Η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει το πτωχοκομείο της Ευρώπης», παρατηρούσε μόλις προχτές σε κύριο άρθρο της η γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt. Η πολιτική της λιτότητας, την οποία ακολουθεί κατ` εντολή των διεθνών τοκογλύφων δανειστών η Αθήνα, «προκάλεσε στη χώρα την πιο βαθιά και μακρά ύφεση από το τέλος του πολέμου», αναφέρει η εφημερίδα, παραπέμποντας στη μείωση κατά 25% του ελληνικού ΑΕΠ, στο κλείσιμο 250.000 μικρομεσαίων επιχειρήσεων και στην …εξαφάνιση ενός εκατομμυρίου θέσεων εργασίας.
Μπορεί, μάλιστα η Ελλάδα να μεταβληθεί και στο «γηροκομείο της Ευρώπης», προβλέπει επίσης η ίδια εφημερίδα, αναφερόμενη στο ότι πάνω από 150.000 Έλληνες επιστήμονες έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό, αλλά και στο δημογραφικό, καθώς το ποσοστό των γεννήσεων έχει μειωθεί στην Ελλάδα κατά 15% από το 2008.
Αν όλα αυτά ισχύουν για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, δεν ισχύουν ωστόσο για όλους τους Έλληνες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ICAP η κρίση ενίσχυσε την κερδοφορία των 500 μεγαλύτερων εταιρειών της χώρας μας και όπως αναφέρει μελέτη της Boston Consulting Group οι 559 πλουσιότεροι Έλληνες έγιναν ακόμη πλουσιότεροι μέσα στην κρίση (ίσως και εξαιτίας της κρίσης!), αφού κατέχουν περιουσία 76 δισ. δολαρίων, ίση με το 30% του ΑΕΠ! Παράλληλα, τα περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων στο εξωτερικό υπολογίζονται σε 140 δισ. ευρώ.
Όπως βλέπετε, «όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίδια»! Κάπως έτσι δεν το έλεγαν παλιότερα οι απολογητές του καπιταλισμού, θέλοντας να δικαιολογήσουν την ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων σ’ αυτό το αραχνιασμένο εκμεταλλευτικό σύστημα, που συνεχώς την αναπαράγει; Ίσως είναι μία από τις τελευταίες μας ευκαιρίες για να τους αμφισβητήσουμε…