Ο κ. Μητσοτάκης είναι στριμωγμένος. Αν κατηγορήσει τον Βαξεβάνη ως αναξιόπιστο δημιουργό μυθευμάτων, καθιστώντας τον έτσι κατηγορούμενο, τότε, τα επιπλέον στοιχεία που διατείνεται ότι διαθέτει ο δημοσιογράφος και εκδότης, θα αποκτήσουν επίσημη βάση, θα συμπεριληφθούν στη δικογραφία και, στη συνέχεια, «πάπαλα» το περιλάλητο απόρρητο. Από την άλλη, η στρατηγική του κρυφτού για τον πρωθυπουργό, όπως έγινε με την PEGA, δεν δύναται να μακροημερεύσει, ειδικά, όταν στη λίστα που δημοσίευσε η εφημερίδα «Documento» περιλαμβάνονται ονόματα όπως αυτό του προέδρου του Ολυμπιακού, κ. Μαρινάκη, γνωστών βαρόνων της Νέας Δημοκρατίας, σαν αυτό του κ. Σαμαρά, αλλά κι όταν, όπως δήλωσε σε συνέντευξή του ο κ. Βαξεβάνης, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του: «συνεχίζονται οι παρακολουθήσεις ακόμη και σήμερα».
Το Μαξίμου επιχείρησε να απαντήσει στον σεισμό που προκάλεσαν οι αποκαλύψεις για το εύρος των παρακολουθήσεων, με συνέντευξη του ίδιου του κ. Μητσοτάκη στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1, μία ημέρα μετά τις δηλώσεις Βρέντζου περί «φασιστικού παρακράτους» που διοικεί το ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο «διέπεται από παρανομία και οργανωμένο έγκλημα», ως λογική απόρροια της εγκατάστασης ενός καθεστώτος «παρανομίας στο Μέγαρο Μαξίμου με επικεφαλής τον Γρηγόρη Δημητριάδη και άλλα λαθραία και παράνομα στοιχεία».
Έχω την εντύπωση, παρακολουθώντας όσο πιο στενά γίνεται την υπόθεση από το ξέσπασμα του σκανδάλου, ότι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, είναι η πρώτη φορά που κάποιος τραβά τ’ αυτί του κ. πρωθυπουργού, με το οποίο ενδεχομένως έκανε τις παρακολουθήσεις. Μόνο που αυτό δεν έγινε από κάποιον θεσμό-πυλώνα του δημοκρατικού υποτίθεται πολιτεύματος της χώρας, μα από έναν μιντιάρχη, έναν ισχυρό οικονομικό -κι όχι μόνο- παράγοντα της χώρας, με ό, τι αυτό συνεπάγεται για τη λειτουργία του πολιτεύματος.
Στο διακύβευμα, τώρα. Ο κ. Μητσοτάκης, όπως ήδη αναφέρθηκε, είναι στριμωγμένος. Όχι μόνο από τον εκδότη του «Documento» και τον πρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Εάν η υπόθεση έμενε σε αυτό το σημείο, ενδεχομένως να προχωρούσε στην προσφιλή τακτική του, αυτή της δολοφονίας χαρακτήρα και να τελείωνε την υπόθεση. Το ζήτημα όμως είναι ότι η δημοσίευση της λίστας και οι φωναχτοί ψίθυροι περί ύπαρξης πολλών ακόμα, δεκάδων ονομάτων φαίνεται να πιέζουν στη μέγγενη των ενδοαστικών ανταγωνισμών την εξουσιαστική ισχύ τού μέχρι πρότινος της ελληνικής ολιγαρχίας και, σ’ αυτή την περίπτωση, οι υπεκφυγές περί ενός «ιδιωτικού συστήματος παρακολούθησης» εν αγνοία της ΕΥΠ και του πολιτικού της προϊσταμένου, του κ. Μητσοτάκη δεν μπορούν να διασώσουν την κυβέρνησή του.
Βέβαια, τώρα, θα πει κάποιος και δικαιολογημένα: Τι με νοιάζει εμένα το εσωτερικό νταραβέρι και οι κόντρες μεταξύ επιχειρηματιών, υποψήφιων δελφίνων της ΝΔ με τον νυν ηγέτη της συντηρητικής παράταξης, μα κι αυτές που αφορούν την εξωτερική πολιτική, τις προσωπικές φιλοδοξίες και τις προνομιακές συνομιλίες στελεχών της κυβέρνησης με τους εκπροσώπους του εγχώριου κεφαλαίου; Εδώ, δεν ξέρουμε αν θα βγάλουμε τον μήνα μετά τις 15, για «είδη πολυτελείας», όπως το απόρρητο των επικοινωνιών και η δημοκρατία, θα μιλάμε τώρα;
Το αφήγημα γνωστό και μέχρι πριν λίγο καιρό αποτελούσε την ασπίδα προστασίας του πρωθυπουργού και του στενού περιβάλλοντός του, φυσικά με την συνδρομή των δημοσιογραφικών συγκροτημάτων που σήμερα ξιφουλκούν εναντίον του. Όμως, αυτό, η εργαλειοποίηση, δηλαδή της φτωχοποίησης των Ελλήνων πολιτών για να παραμείνει στο απυρόβλητο η λουδοβίκεια περσόνα του Έλληνα πρωθυπουργού, δεν αφορά τη στήλη. Εκείνο που μας αφορά είναι το γεγονός ότι οι «κοριοί» του εθνικού μας ωτακουστή έχουν απλωθεί στο «κοινωνικό σώμα» και κατατρώνε τις σάρκες μας, μέρα με τη μέρα, όλο και περισσότερο.
Προϊόν αυτής της ανέλεγκτης και ανεξέλεγκτης επίθεσης παράσιτων είναι και ο πρωταγωνιστής του λεγόμενου «σκανδάλου Πάτση». Γιατί, εκτός του γεγονότος ότι τον Σεπτέμβριο του 2022, ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου είχε εισηγηθεί την αρχειοθέτηση της δήλωσης πόθεν έσχες του ανεξάρτητου πλέον βουλευτή Γρεβενών, με τον ίδιο τρόπο που μπήκε στο αρχείο και το πρωθυπουργικό πόθεν έσχες· μολοταύτα, ο «κακός», «ανήθικος» -πείτε ό, τι θέλετε, δίκιο θα έχετε- κ. Πάτσης, ήταν έκνομος μόνο σε ό, τι αφορούσε την εξωχώρια εταιρική του δραστηριότητα, αφού, αναφορικά με την κερδοσκοπία πάνω στον πόνο του κοσμάκη, ο βουλευτής ήταν καθόλα νόμιμος.
Δηλαδή, ρε Κούλαλη πάλι το πας στον ν.4354 του Δεκεμβρίου του 2015; Εδώ, ο κόσμος χάνεται κι εσύ ασχολείσαι ακόμη με το «δεύτερο πακέτο προαπαιτούμενων» που πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ και εφάρμοσε η Νέα Δημοκρατία με το σχέδιο «Ηρακλής» την τελευταία τριετία; Δεν ξέρεις ότι υπήρξε έξωθεν πίεση και αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων στο εσωτερικό της χώρας, ώστε να ληφθούν μέτρα νεοφιλελεύθερης κοπής, ως προϊόντα εξαναγκασμού;
Γνωστά αυτά, ως «στόρι» κι ας πούμε, για την οικονομία της κουβέντας, ότι γίνονται δεκτά, άνευ αντίρρησης. Στα φρέσκα κουλούρια, λοιπόν, πείτε μας: Θα καταργήσετε τη νομολογία που επιτρέπει στους «Πάτσηδες» να ορμούν πάνω στη λαϊκή κατοικία; Θα πάψει πλέον να εφαρμόζεται το νομοθετικό πλαίσιο που επιτρέπει στα «κοράκια» και τις εταιρείες τους να αγοράζουν τα δάνειά μας, με τις τράπεζες να μην αναλαμβάνουν κανένα επιχειρηματικό ρίσκο, τους περιβόητους επενδυτές της δευτερογενούς αγοράς «κόκκινων δανείων» να είναι άφαντοι και τις τιτλοποιήσεις (ύψους 18,35 δισ.) να εγγράφονται τελικά στο δημόσιο χρέος, όπως προειδοποιεί η Eurostat;
Ρωτώ, γιατί, ναι μεν οι Νεοδημοκράτες προχώρησαν σε επικαιροποίηση του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, ώστε το κράτος να γίνει ταχύτερο και αποτελεσματικότερο στο κυνήγι των αδύναμων, εισπράττοντας, κατάσχοντας, βγάζοντας στο σφυρί τη λαϊκή κατοικία για να μπουκώνουν οι επιχειρηματίες , όμως δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από την ευθυγράμμισή τους με τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την «μεταμνημονειακή εποπτεία» , για την οποία ακόμη διεκδικείται να πιστωθεί στην… Αριστερά αυτό το κατόρθωμα;
Τι θα γίνει, λοιπόν, όταν σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, το 45% του ιδιωτικού τομέα της χώρας έχει απωλέσει το 40% της αγοραστικής του δύναμης, ενώ άλλα στατιστικά ευρήματα αναφέρουν ότι το 2020, το 50% των νοικοκυριών της χώρας είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές ηλεκτρικού ρεύματος;
Αυτό δεν θα δημιουργήσει νέους «πυργίσκους» κόκκινων δανείων; Είμαι σίγουρος ότι γνωρίζετε την απάντηση. Όπως τη γνωρίζουμε κι εμείς.
Στη σούμα, λοιπόν. Το καθεστώς Μητσοτάκη πορεύτηκε μέσα από το τρίγωνο: Αυταρχισμός, αισχροκέρδεια, φτωχοποίηση, στέλνοντας την πλειοψηφία του λαού μας στην… «ορθή γωνία» του κοινωνικού ικριώματος. Καθιστώντας τα όνειρά μας, εύπεπτο «show» προς τέρψη των αφεντάδων της χώρας. Απέναντι σ’ αυτή την ολομέτωπη επίθεση, η λύση, προφανώς, δεν βρίσκεται ούτε στα λασπόνερα του βάλτου που παλεύουν τα βουβάλια, ούτε στα ροζουλί σύννεφα της πολιτικής ανάθεσης. Είναι εκεί που βρίσκονταν πάντα, στον δρόμο!
