Η επιλογή ένταξης στίχων ποιημάτων, στον πολιτικό λόγο, δεν είναι ανακάλυψη του κυρίου Τσίπρα. Η πυκνότητα των νοημάτων μέσα σε λίγες λέξεις (μια από τις δυνάμεις της ποίησης) μπορεί να αντικαταστήσει, με επιτυχία, αρκετές φράσεις, στη σειρά.
Ο κύριος Τσίπρας, στο τελευταίο διάγγελμα του, επέλεξε να χρησιμοποιήσει ένα στίχο του Ναζίμ Χικμέτ. Ο στίχος αυτός έχει αποκτήσει μεγάλη δύναμη και συμβολίζει την κοινωνική απελευθέρωση.
Από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός υποστηρίζει πως «τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις ζήσαμε ακόμα» (ο στίχος του Χικμέτ) έχουμε κι εμείς το δικαίωμα να σχολιάσουμε.
Κύριε Τσίπρα, δεν έχετε καμία σχέση με την Αριστερά. Κρατήστε το μνημόνιο σας, συνεχίστε την πορεία σας στην «αγία» Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι θέμα πνευματικής ιδιοκτησίας. Κανείς δεν θα σας απαγορεύσει να χρησιμοποιείτε στίχους. Θα γνωρίζετε, άλλωστε, πως αυτά τα έχουν κάνει και οι ΠΑΣΟΚοι. Δεν είστε πρωτότυπος.
Φτιάξτε και ομάδες νεοΠΑΣΟΚων να διαβάζουν Χικμέτ. Είναι ορισμένοι στίχοι που έχουν κατακτήσει τη δύναμη τους. Είναι ορισμένοι στίχοι που δεν χωράνε στον πολιτικό σας λόγο. Είναι ορισμένοι στίχοι, που όταν εντάσσονται στο νεοΠΑΣΟΚικό λόγο, αποκαλύπτουν τον ομιλητή. Ο ομιλητής γίνεται γίνεται γελοίος. Tον καταπίνει ο στίχος…
